Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

zachte bries

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (10 aug 2008, 6e vakantiezondag)

Op vakantie zag ik op een berg in Oostenrijk jonge kerels met de lift naar boven gaan met hun fiets in de hand. Helmen op. Bescherming hier en daar. En daarna : van 2500 meter hoog naar beneden suizen over paden, stenen, Alpenweiden en door water heen. Daar krijg je een enorme kick van. Anderen zal ik met een parachute naar beneden gaan. Een lange aanloop vanaf het topje van de berg en dan je mee laten nemen door de thermiek. Je schijnt er even heel misselijk van te worden, maar het geeft een enorme kick om dan door de lucht te zweven.
Bij de camping stroomde een rivier. Met geweld ging het water naar beneden. Daar waren kanovaarders bezig. Eentje stond er aan de kant, te hijgen als een oud karrenpaard, maar je zag dat hij genoot. Hoe harder hoe beter. Hoe stormachtiger en heftiger des te leuker….

Op TV ook : spannende dingen worden deze zomer voor de zoveelste keer herhaald. De beklimming van de Himalaya of de K2 . Als het te tam is vinden bergbeklimmers er niets aan, maar er schuilen wel gevaren als je op het randje gaat.

Gevoel voor sensatie is ons mensen niet vreemd. Ook niet op het gebied van geloof en godsdienst. Onze God kan alles, is een wonderdoener, sterk, machtig en noem maar op. In de tijd van Elia uit de eerste lezing net zo. Na een reis door de woestijn op zoek naar God, trekt de Heer zelf voorbij en dan komt er een storm - maar staat er dan heel zachtjes - maar de Heer was niet in de storm. En dan een aardbeving, nog heftiger, maar de Heer was niet in de aardbeving staat er weer. En dan een vuur, dat zal geen klein vuurtje geweest zijn, maar ook in het vuur was de Heer niet. Na al dat natuurgeweld volgt het suizen van een zachte bries en zodra Elia dat hoorde bedekte hij zijn gezicht met zijn mantel. Zijn God is geen God van heftige krachten en machten. Hij is God die zichtbaar wordt in een zachte bries.
Geen God die heel eventjes een kick geeft zoals het van een berg afdenderen met een fiets, maar een God van een zachte bries, die je ontdekt als je zelf ook stil wordt en rustig, die je tegenkomt als je je ogen sluit en bij jezelf te raden gaat.
De leerlingen van Jezus in het evangelie zijn bang voor de hevige wind en voor de storm, maar Jezus is niet onder de indruk van alle natuurgeweld. Ook hier : zijn kracht schuilt niet in het heftige moment, in die ene grote klapper, maar ze herkennen Hem als de wind gaat liggen als de zoon van God.
Ook wij mogen God ontdekken in ons leven, maar met geweld en storm valt niets af te dwingen. Rust en stilte is vereist om het Goddelijke van het leven te ervaren. Ik hoorde dat iemand in zijn eentje naar Lissabon ging om daar in die grote en drukke stad rust te vinden. Temidden van al die mensen die zich haastig van het ene naar het andere gaan, temidden van toeristen, die alles willen zien met de kaart in de hand en de digitale camera in de aanslag om alles maar vast te liggen.
Maar God zelf laat zich niet vastleggen. Die is in die zachte bries. Te midden van alle drukte stil worden, de wind horen ruisen, bij jezelf komen. Het kan in Lissabon, maar het kan hier ook in de kerk als we de stilte zoeken bij elkaar en bij het woord van god, dat we hier mogen horen. Het is niet heftig, stormachtig of opwindend, maar wel inspirerend als we de adem van Gods Geest mogen voelen in de stilte in een lied en in een zachte bries

1.Kon, 19, 9a, 11-13
Na een lange reis door de woestijn ging Elia een grot binnen en overnachtte er. Maar de Heer zei: Ga naar buiten en treed voor de heer op de berg. En daar kwam de HEER voorbij. Er ging een grote, krachtige windvlaag voor de HEER uit, die de bergen spleet en de rotsen aan stukken sloeg, maar de HEER bevond zich niet in die windvlaag. Na de windvlaag kwam er een aardbeving, maar de HEER bevond zich niet in die aardbeving.  Na de aardbeving was er vuur, maar de HEER bevond zich niet in dat vuur. Na het vuur klonk het gefluister van een zachte bries.  Toen Elia dat hoorde, sloeg hij zijn mantel voor zijn gezicht. Hij kwam naar buiten en ging in de opening van de grot staan