Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

open hart

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

Het formeren van gespreksgroepen is niet meer zo trendy als het geweest is. Dat verhindert ons niet om gevraagd of ongevraagd onze mening te geven over van alles en nog wat. Zo zijn er mensen die de toekomst van de Kerk willen toewijzen aan een select groepje dat vooral  trouw aan het verleden het spoor wil volgen van een nog kleiner groepje dat waarheid en leven scherp heeft afgebakend. Een keuzekerk heet dat in tegenstelling tot de volkskerk voor iedereen open staat. Zolang het bij een verschil van mening blijft is er weinig aan de hand. Men kan na een discussie in vrede uiteen gaan.
Er zijn nog steeds mensen die beweren dat de wereld  ontstaan is in zeven dagen. Zij beroepen zich op de letterlijke tekst van de bijbel. Anderen beweren dat het heelal ontstaan is door een oerknal miljarden lichtjaren geleden. Zij beroepen zich op de uitspraken van grote geleerden. Nog weer anderen zeggen dat er altijd sterren bestaan hebben. Zij beroepen zich op uitspraken van weer andere geleerden. Als je deze drie groepen aan tafel hebt en hun mening laat geven, levert dat een levendige discussie op. Daarna gaat iedereen naar huis met dezelfde mening als de dag tevoren. Er gebeurt verder niets.
Na een nuchtere gedachtewisseling ga je niet harder werken, heb je geen reden om lief te zijn voor je kinderen en verandert er niets in je levensopvatting. Ook discussies over geloofspunten maken ons geen betere mensen. Hoogstens heb je na zo’n debat de indruk dat de een aan de ander eens goed de waarheid heeft kunnen zeggen.
Hoe anders is het als je mensen tegenkomt die je hun levensverhaal vertellen, mensen die gelukkig zijn of die juist heel veel hebben meegemaakt. Wat gebeurt er als je ontdekt dat iemand die je kent, eigenlijk maar één keer in de week goed te eten heeft, als je hoort dat het vriendje van het buurmeisje tijdens vakantie zwaar gewond is geraakt, als die mevrouw die om half  9 altijd haar hondje uitlaat al dagen niet meer te zien is. Je mening kan potdicht zitten, maar het hart kan open gaan.
Je verandert niet van mening maar wel van houding, als je niet van steen bent. De keren, dat je stilstond bij een gebeurtenis in je naaste omgeving, bij een donderslag aan de heldere  hemel, bij een ontmoeting met getroffen mensen. Die hebben toen niet je visie bepaald maar je levenshouding en dat zal zo blijven.
 Zo verging het Jezus. Aanvankelijk had hij zich voorgesteld enkel de verdwaalde schapen van Israël op het rechte pad te brengen. Hij gaf ze een voorbeeld door zelf zijn hand uit te steken naar de armen en behoeftigen in hun midden. Hij had een bijna vanzelfsprekende mening over zijn roeping die zich richtte op het joodse volk en daar hoorden geen buitenlanders bij.
Dan vernemen we dat Hij een vrouw ontmoet vol verdriet en angst, maar niet van Joodsen bloede. De feiten dringen zich aan hem op. Waarom zou je liefdadigheid beperken tot landgenoten, tot familieleden, tot je eigen kinderen? Hoe ver gaat je liefdadigheid eigenlijk?
Jezus gaf zichzelf ter plekke een antwoord. In het verhaal lijkt Hij niet van mening te veranderen, maar dat blijkt geen beletsel te zijn om na een korte discussie het hart voor haar te openen . Zo laat Hij ons achter met al onze verschillen van mening over volkskerk of keuzekerk, over waarden en normen, over recht en onrecht, over geloof en politiek en nog veel meer. Het verhaal lijkt te zeggen: Ga maar lekker door met discussiëren, maar sluit je van niemand af, wijs niemand af en open je hart als er voor die ander iets gedaan kan worden, wie het ook is, van welke komaf of overtuiging danook. Jezus laat zich in zijn woorden en daden niet leiden door allerlei te bespreken inzichten of regels, behalve dat ene inzicht: dat we allemaal kinderen zijn van een en dezelfde God, onze Vader en dus als broers en zussen zorg voor elkaar moeten dragen. Amen

Tweede lezing: uit het Evangelie volgens Matteus 15,21-28
Jezus nam de wijk naar het gebied van Tyrus en Sidon.
En kijk, een Kananese vrouw uit die streek kwam naar buiten en riep:
'Heb medelijden met mij, Heer, zoon van David. Mijn dochter is vreselijk bezeten.'
Maar Hij gaf haar niet eens antwoord.
Zijn leerlingen kwamen naar Hem toe en vroegen hem: 'Stuur haar weg, want ze roept ons achterna.' Hij antwoordde: 'Ik ben alleen gestuurd naar de verloren schapen van het huis van Israël.' Maar zij kwam naar hem toe en knielde voor Hem neer en zei: `Heer, help me.' Hij gaf haar ten antwoord: 'Het is niet goed het brood van de kinderen te nemen en het aan de hondjes te geven.' Maar zij zei: 'Juist, Heer, want wat de hondjes eten, zijn de brokken die van de tafel van hun baas vallen.' Toen gaf Jezus haar ten antwoord: 'Vrouw, groot is uw vertrouwen. Moge het u vergaan zoals u wenst.' En haar dochter was vanaf dat moment genezen