Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Doorgaan

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar, zondag 27 juni 2004 (13e zondag door het jaar c)

Het Nederlands elftal is (was) onderweg. Soms gaat (ging) het moeizaam en dan weer kraait de haan victorie. Misschien gaan ze vanavond wel door, maar misschien is het morgenvroeg ook wel weer gewoon afgelopen. Ze zorgen in ieder geval voor veel krantenkoppen. De voetballers worden geleid door een bondscoach en dat lijkt me geen fijne baan. Op hem is veel kritiek. Als ze verliezen heeft hij het gedaan, maar als ze winnen, is het de kwaliteit van de voetballers in het team. Natuurlijk is er flink getraind, is er actieve inzet van het hele team, maar je moet ook een beetje geluk hebben: een gelukkige hand van spelen… Het doel is duidelijk: Europees kampioen worden.

Maar ja andere landen willen dat ook. Ondertussen worden er wel stevige klappen uitgedeeld: een elleboogstoot is natuurlijk lang niet fraai, maar nog afschuwelijker zijn stukjes in de krant over de trainer die gestenigd moet worden of opgehangen. Zoals altijd staan de beste stuurlui aan de wal. Alle journalisten en voetbalkenners kunnen achteraf precies voorspellen hoe het gegaan is en hoe het zou hebben moeten lopen. Soms denk ik: er is maar een echte goede en dat is degene, die op dat moment de microfoon in handen heeft, want de mooipraters praten vooral zichzelf mooi en je wordt zelf nog mooier door over anderen negatief te zijn, anderen de grond in te praten of onder de groene zoden van het voetbalveld te stoppen.

Zo gaat het in voetballerij. Het lijkt af en toe op het leven zelf. Ook ons leven heeft een doel. Misschien hoeven we niet de wereldcup te winnen, maar wel willen - denk ik - wel allemaal graag gelukkig worden voor nu en voor altijd.

Dat stond lang geleden al in de catechismus op school: We zijn op aarde om her en in het hiernamaals gelukkig te worden. Voor nu en altijd dus. Maar hoe gaat dat nu in zijn werk, hoe doe je dat?

Het zal wel net als met voetballen zijn…veel oefenen en trainen. Je kunt ook vreselijk je best doen om gelukkig te worden door bijvoorbeeld heel veel geld te verdienen en verre reizen te maken en daardoor volop te genieten. Maar je kunt ook gelukkig proberen te worden door jezelf te zoeken, te zoeken naar wat je bestemming is, naar wie en naar wat je bent.

Dat laatste klinkt natuurlijk niet zo spectaculair als het maken van verre reizen, maar wat je ook zoekt verre reizen of diepe reizen naar jezelf, je hebt het leven lang niet altijd in de hand. Natuurlijk kun je door training en hard werken wat beïnvloeden, maar er is heel wat van wat ons overkomt dat zomaar op ons pad komt. Je kunt ziek worden, je partner kan overlijden, je kind kan iets ergs overkomen. Een onverwachte tegengoal, waar je niets aan kunt doen. Hoezeer je alles probeert te beïnvloeden…je hebt echt niet alles in de hand. Soms gebeuren er dingen buiten ieders schuld. Zelfs de grote bondscoach, God zelf heeft geen hand in ziekte en dood, want we denken toch zeker niet dat Hij met opzet mensen ziek maakt of wat dan ook.

Toch hebben sommige mensen het fijne gevoel, dat er een hand is, die hen leidt. Dat wat je ook overkomt, je altijd het gevoel mag hebben dat er Iemand bij je is.

En dat Jezus lang geleden, maar eigenlijk nog steeds laat zien Wie die Hand nu eigenlijk is, die je vasthoudt, dat Hij lijkt op een vader, die zijn kind bescherming biedt en geborgenheid. Een vader, die zijn kind niet tegen elk gevaar kan beschermen, maar die er altijd is.

Ook Jezus heeft een levensdoel horen we vandaag. Eerst lijkt het een reisdoel te zijn: Jeruzalem, maar het gaat verder. Het wordt een dieper doel, dichterbij maar ook verder weg: Het rijk van God verkondigen en dichterbij bij de mensen brengen. Dat is zijn bestemming en hij vraagt zijn vrienden en ook ons hem te helpen. Geen gemakkelijke klus. Het vraagt veel inzet en trainingsarbeid. Je kunt niet zomaar elke avond voor de televisie gaan liggen en de tijd voorbij laten gaan. Het vraagt inzet van je met heel je verstand heel je ziel en heel je hart. Het is ook een moeizame weg om jezelf en om God te vinden. En er zijn ook vreselijke betweters die allemaal veel beter weten hoe het moet en wat je moet doen. En altijd gebeuren er dingen, die je niet in de hand hebt,waar geen mens en zelfs God niks aan kan doen. Maar het blijft je bestemming, zegt Jezus, om Gods rijk te verkondigen en daardoor mensen gelukkig te maken en hoe dat rijk dan dichterbij kan komen…dat horen we hier vaak genoeg.

Het heeft toch best wel wat van een voetbaltoernooi. Dat levensdoel vraagt: zelfvertrouwen en ook nog Godsvertrouwen, inzet en uithoudingsvermogen, hoop en geloof in het einddoel. In onze tijd zeggen we dan: We gaan er voor.

Lucas 9, 51 62

Toen de dagen van zijn verheffing hun vervulling naderden, aanvaardde Jezus vastberaden de reis naar Jeruzalem en zond boden voor zich uit. Deze kwamen op hun tocht in een Samaritaans dorp om er zijn verblijf voor te bereiden. Maar de Samaritanen ontvingen Hem niet,omdat Jeruzalem het doel van zijn reis was. Toen de leerlingen Jakobus en Johannes dit gewaar werden, vroegen ze: 'Heer, wilt Gij dat wij vuur van de hemel afroepen om hen te verdelgen?'. Maar Hij keerde zich om en wees hen op strenge toon terecht. Daarop vertrokken zij naar een ander dorp. Terwijl zij onderweg waren, zei iemand tot Hem: 'Ik zal U volgen, waar Gij ook heen gaat'. Jezus sprak tot hem: 'De vossen hebben holen en de vogels hun nesten, maar de Mensenzoon heeft niets waar Hij zijn hoofd op kan laten rusten'. Tot een ander sprak Hij: 'Volg Mij'. Deze vroeg: 'Heer, laat mij eerst terug gaan om mijn vader te begraven'. Jezus zei tot hem: 'Laat de doden hun doden begraven; maar gij, ga heen en verkondig het rijk Gods'. Weer een ander zei: 'Ik zal U volgen, Heer, maar laat mij eerst afscheid nemen van mijn huisgenoten'. Tot hem sprak Jezus: 'Wie de hand aan de ploeg slaat, maar omziet naar wat achter hem ligt, is ongeschikt voor het rijk Gods'.