Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Bidden in de praktijk

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar, Zondag 24 oktober 2004 (dertigste zondag door het jaar C)

Ik weet nog wel van vroeger –toen ik klein was- , dat ik gebeden heb (een week lang zelfs elke avond) om een brandweerauto. Die had ik gezien in een speelgoedwinkel: een glimmend rode ladderwagen. Ik zie 'm nog zo voor me. Ik heb 'm nooit gekregen en dat vond ik een enorme tegenvaller als 7 jarig jongetje, want mijn moeder had immers gezegd: Aan God mag je alles vragen altijd en overal!

Afgelopen week was ik bij een oudere mevrouw op bezoek. Ze is al een tijdje alleen, want haar man was gestorven. Ze had het altijd enorm fijn gehad met haar man ook al was er verdriet om het feit, dat ze nooit kinderen hadden kunnen krijgen. Als dat wel zo geweest was, waren ze vast de liefste ouders van de hele wereld geweest. Ze wilde graag naar haar man toe en ze vertelde, dat ze elke avond tot Onze Lieve Heer bad en dan vroeg of Hij haar maar gauw wilde komen halen. "Maar, zei ze, Hij luistert niet zo goed". Verder pratend over haar leven, vroeg ik  of ze kon terugkijken op haar leven en of ze het op een weegschaal kon leggen. Ze zei, dat die dan positief zou doorslaan: een dikke negen zou het zeker geweest zijn.

Wist U trouwens dat 65 % van de jongeren tussen de 15 en de 25 jaar wel eens bidt? Dat doen ze niet hier of elders in een kerk, maar vooral
's avonds in bed als de stilte in hun leven gevallen is: de muziek, de t.v. en de computer uit, want ook met stilte  heeft bidden veel te maken. Stilte zoeken en rust vinden. Dat doen we misschien niet eens voor God. Dat doen we omdat we Hem misschien wel willen vinden. Dus doen we het voor ons zelf. En waarom stilte? Natuurlijk omdat het zo dikwijls niet stil meer is om ons heen, maar erg druk. En waarom bidden? Omdat er dikwijls nauwelijks meer ruimte is voor je zelf, voor God, voor het mysterie.

Je kunt je zelfs afvragen of God ons gebed wel nodig heeft. Al die vragen. Al die Onze Vaders in alle talen van al die mensen. Misschien niet. Misschien profiteren we zelf nog wel het meeste van onze eigen gebeden. Niet omdat we precies krijgen wat we vragen: een brandweerauto of een broertje of een zusje, maar omdat ons gebed ons richt op onszelf en op wat we in onszelf zouden kunnen veranderen.

In de eerste lezing staan over dat bidden belangrijke opmerkingen. Bijvoorbeeld: "wie anderen bijstaat, wordt welwillend ontvangen en zijn gebed verheft zich tot de wolken toe". Eigenlijk staat er dus: een gebed komt aan als je er zelf bent voor anderen. God staat ons mensen bij als wij mensen elkaar bijstaan. Dan laten we God zien door goed te zijn voor anderen.
Ook staat er: "Het gebed van een arme dringt door de wolken heen. Zolang het zijn doel niet bereikt heeft, rust het niet". Mooi is dat: een gebed rust niet totdat het zijn doel heeft bereikt. Een krachtig gebed is het, als het gebeden wordt door iemand, die het echt nodig heeft: een arme een zieke of  iemand in nood. Zo'n gebed rust nooit staat er, maar er staat niet dat er altijd panklare oplossingen komen: zakken met geld die naar beneden vallen,  of wat dan ook. Nee, oplossingen zijn . er dikwijls niet eens, maar moed, kracht, houvast, liefde en verbondenheid maken mensen wel sterker voor zichzelf en voor de anderen.

Het evangelie vandaag doet er nog een schepje bovenop. Toen je je vroeger in de tempel of in de kerk vooral liet zien om gezien te worden door mensen, omdat de slager anders geen vlees verkocht en de bakker geen brood, werd er gebeden net als de Farizeeër die blij is dat hij niet zo is als de tollenaar. Zo'n gebed heeft niets met God te maken. Zo'n gebed is niet eens een echt gebed zegt Jezus . Vandaag de dag zijn echter de omstandigheden anders. Er wordt in veel kerken in alle stilte en eenvoud gebeden, zoals we dat ook hier proberen te doen. Misschien is tegenwoordig net een kerk, die niet meer bezocht wordt om op te vallen, of een kapel een goede plek om stilte te zoeken al is het jammer dat ook ons gebouw niet gewoon altijd open kan zijn voor wie dan ook (ons kapelletje bij de kerk gelukkig wel en in stilte wordt daar dan ook met grote regelmaat door deze en gene gebeden)

Bidden …kort of lang…een Onze vader….  of een eigen gebed…
Het kan en mag op zoveel manieren als er mensen zijn, die zich richten tot God en zich gedragen weten door een Vriend die altijd dichtbij is en die je bidden hoort… zelfs als er geen woorden zijn.