Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

je naaste

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Richard Schreurs

Zondag 14 juni 2013

Je naaste

Wat vroeger een flatje heette krijgt nu al gauw de titel appartement.

Als het een beetje wil heb je dan boven, onder en bezijden buren.

Het voordeel daar van schijnt te zijn dat je dan beschermd woont, beschermd zelfs tegen elkaar.

De bezoeker moet voor een cameraatje gaan staan, zich melden en na een reutelgeluidje kan er dan een deur richting de lift worden geopend.

Wie er boven, onder en bezijden woont kan jarenlang geheim blijven.

Dat is modern wonen: mensen wonen vlakbij elkaar, maar kennen elkaar niet.

Dat kan ook gebeuren als je in een huis aan de grond woont.

Ikzelf heb jarenlang in zo’n huis gewoond, kwam altijd via de achterdeur binnen, maar wie er tegenover mij woonde, geen idee, nooit gezien.

Als daar iemand dood achter de deur had gelegen, had ik het niet geweten.

Dat kan toch niet goed zijn: mensen vlakbij elkaar, maar hebben geen weet van, zelfs geen interesse in elkaar.

Het schijnt iets van elke tijd te zijn.

Het kan zelfs gebeuren dat bij een ongeval of overval mensen elkaar voorbij lopen.

Het evangelie van vandaag vertelt ervan.

Er ligt een gewonde man langs de weg.

Kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders komen er langs, hebben misschien net gepreekt over naastenliefde.

Ze lopen voorbij.

En dan komt er een soort gastarbeider voorbij en die ziet het wel.

We kennen dat, doen alsof onze neus bloedt.

Er staat een man met een asylzoekerskrantje bij de uitgang van de super.

Ik kijk net de andere kant op.

Daar komt een deurcollectant, alweer.

“Vandaag niet" of: "kunnen we niet aan beginnen, want morgen komen ze allemaal”.

Het zijn verschijnselen van alledag.

“O ja”, zegt Jezus, ”maar als je het Rijk der hemelen, het rijk Gods wilt binnen gaan, moet je eens om je heen kijken en op zoek gaan naar je naaste”,
en vervolgens : “Wees zelf die naaste, die nabij is aan de mens vlakbij”.

Voorbij leven aan de mens vlakbij dat kan in het rijk der hemelen echt niet”.

Ga eens kennis maken, misschien kun je iets voor die ander betekenen, hem of haar een hart onder de riem steken of alleen maar wat belangstelling tonen, meeleven misschien of helpen bij het buiten zetten van de kliko of hulp met de computer.

Bij het toedienen van het heilig Doopsel probeer ik soms het christenzijn samen te vatten met de doelstelling: wordt zelf gelukkig door een ander gelukkig te maken.
Is die ander er niet van gediend, ook goed, door naar de volgende.

We hebben een tijd achter de rug, dat voor zieken, eenzamen, gehandicapten, ouderen enzovoorts, dat daar een zogenaamd professionele kracht voor bestemd was.

Dat moest eerst gemeld worden en dan kwam er iemand, vandaag deze en morgen weer een ander; voor 10 minuten, want de target van 12 gevallen vóór de middag moest wel gehaald worden.

Het is niet of niet meer betaalbaar gebleken en dus mogen we terugkeren naar een veel oudere en meer beproefde methode.

We herinneren ons weer zoiets als “de noaburschap”.

Het evangelie van vandaag speelt helemaal in op die nieuwe situatie.

“Wees elkaar nabij”, zegt Jezus, “Wees een naaste, neem er de tijd voor".

Kansen volop en stel het niet uit.

Zo ligt het Rijk Gods, het Rijk der hemelen voor het grijpen.

Wat is de evangelische boodschap toch eenvoudig.

Nou ja, om te verkondigen, maar nu nog het ook doen.

Amen
Lucas 10,25-37

Eens kwam een wetgeleerde naar Jezus toe om Hem op de proef te stellen. 'Rabbi,' zei hij, `wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?'
Hij zei tegen hem: 'Wat staat er in de wet geschreven?
Hoe leest u dat?'
Hij gaf ten antwoord:
'U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.'
Hij zei tegen hem: `Juist geantwoord! Doe dat en u zult leven.'
Maar hij wilde zich rechtvaardigen en vroeg aan Jezus:
`Ja maar, wie is mijn naaste?'
Jezus nam weer het woord en zei:
`Op reis van Jeruzalem naar Jericho viel iemand in handen van rovers.
Ze schudden hem uit, mishandelden hem en lieten hem halfdood achter.
Toevallig kwam er een priester langs die weg; hij zag hem, maar liep in een boog om hem heen.
Ook een Leviet die voorbijkwam en hem zag, liep in een boog om hem heen.
Toen kwam er een Samaritaan langs die op reis was; hij zag hem en was ten diepste met hem begaan.
Hij ging naar hem toe, goot olie en wijn op zijn wonden en verbond ze.
Toen zette hij hem op zijn eigen rijdier en bracht hem naar een herberg, waar hij hem verder verzorgde.
De volgende ochtend haalde hij twee denariën tevoorschijn en gaf ze aan de waard.
"Zorg voor hem," zei hij, "en als u nog meer kosten moet maken, zal ik ze u op mijn terugreis vergoeden."
Wie van die drie is naar uw mening de naaste geweest van de man die in handen van de rovers was gevallen?'
Hij zei: `Hij die hem barmhartigheid heeft bewezen.'
Jezus zei tegen hem: Doe dan voortaan net als hij.'