Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

vakantie

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past Richard Schreurs

Zondag 22 juli 2012

vakantie

Terwijl de meerderheid van de bevolking op vakantie is, wend ik mij tot u hier die bent achtergebleven om, laten we zeggen: de honneurs waar te nemen.
Het is goed, nee zelfs noodzakelijk om af en toe vakantie te nemen.
Die goede raad ontvangen we vandaag nota bene uit het evangelie: Even weg en onbereikbaar, in stilte en rust bijkomen, terug zetten om beter te kunnen springen.
Dat is ‘t.
De thuisblijvers, die wij zijn lijken behoorlijk verkeerd te zitten.
Laat ons dan even afkijken van de ware vakantieganger, hoe die dat doet.
Overdag spullen inpakken en tegen de avond de auto starten om ‘s nachts te kunnen rijden, dan kunnen de kinderen intussen slapen, want anders zouden ze het niet volhouden.
Zo veel mogelijk meenemen, want “we gaan niet op een houtje zitten bijten”.
Moe, maar tevreden arriveren op de camping.
Half uurtje of uurtje om de schotelantenne in te stellen, want “we willen het nieuws niet missen”.
Boodschappen doen en vaststellen dat er twee plekken verder bekenden zijn neergestreken die komen begroeten en uitnodigen voor vanavond als de kinderen slapen.
Tussendoor een wandeling en telkens weer boodschappen doen 15 km verderop, want in het buitenland zijn de afstanden wel wat groter.
Enfin dat gaat zo 14 dagen door.
En wij och arm, wij zitten hier.
Geen aanloop, want de buren zijn met vakantie.
Boodschappen om de hoek, prima TV-ontvangst en prima bed.
Waar was het ook al weer om begonnen?
In het evangelie van vandaag komen de apostelen terug van een van hun eerste missietochten. “Laten we naar een eenzame plaats gaan”, zegt Jezus, want anders hou je het niet vol.
Ze zoeken naar zo’n stille camping, maar komen van de regen in de drup.
Op zo’n stille camping is het lang niet altijd zo stil.
Toch blijft die goede raad van Jezus recht overeind.
Vakantie, het vrij zijn van zoveel van wat we allemaal moeten, het vrij zijn voor onszelf en vrij zijn voor de ander, dat is absoluut noodzakelijk om overeind te blijven.
Hij die altijd wijst naar de ander die tekort komt verwijst ineens naar het eigen ik.
Niemand wil geopereerd worden door een chirurg die van vermoeidheid nauwelijks nog op z’n benen kan staan of behandeld worden door een tandarts die zelfs vergaat van de tandpijn.
Ieder mens moet zijn grenzen kennen en daar niet overheen gaan.
Het gebeurt maar al te vaak dat mantelzorgers in de zorg voor hun dierbaren tot het uiterste gaan en vervolgens zelfs afknappen en niets meer kunnen betekenen voor degene die hen nodig heeft.
Die zelfzorg mag niet ontbreken en dat is het waar Jezus op aandringt.
Moet je daarvoor eerst een eind wegreizen?
Voor de een is dat misschien noodzakelijk, maar het is het afwegen waard of je daarvoor ver weg moet of misschien die rust en die stilte ook hier kunt vinden.
Op zo’n vakantiezondag hierin onze kerk is het in elk geval redelijk stil en misschien is het thuis nu ook zo.
Laten we de gelegenheid benutten om er de komende 15 minuten biddend van te genieten en om zo de energie te krijgen waarmee we verder kunnen.
Amen

Marcus 6,30-34
De apostelen kwamen terug bij Jezus, en ze vertelden Hem alles wat ze hadden gedaan en hoe ze onderricht gegeven hadden.
Hij zei tegen hen: 'Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en wat uit te rusten.'
Want er kwamen en gingen zoveel mensen, dat ze niet eens de gelegenheid hadden om te eten.
Ze gingen in de boot weg naar een eenzame plaats om alleen te zijn.
Men zag hen weggaan en velen herkenden hen. Uit alle steden haastten ze zich te voet daarheen en kwamen er eerder aan dan zij.
Toen Hij van boord ging, zag Hij een menigte, en Hij had zeer met hen te doen, omdat ze als schapen zonder herder waren, en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten.