Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

erkenning

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Richard Schreurs

zondag 8 juli 2012(14e zondag d.h.jaar)

erkenning

Of het nu gaat om een voetbalclub, een politieke partij of een bedrijf, als er naar een gezamenlijk doel gestreefd wordt is de behoefte aan voortrekkers, inspirators en woordvoerders groot.

Maar hoe kom je daar aan?

Soms springt er eentje naar voren die zichzelf presenteert als de toekomstige leider.
Mogelijk een voltreffer, maar het is oppassen, want leiderschap is iets anders dan dictatuur, zeker als er naar gedeeld leiderschap wordt gezocht.

Het komt ook voor dat vanuit een splintergroepje mensen worden gepresenteerd als degenen die de meerderheid warm kunnen maken.
Omdat die meerderheid zich in het algemeen erg koest houdt en afwacht bestaat de kans dat er straks zaken worden doorgedrukt die eigenlijk niemand wil, behalve dat splintergroepje.

Het kan echter ook zijn dat enkele mensen uit de groep omhoog worden getild, erdoor worden gedragen en voor kortere of langere tijd de club, de partij of het bedrijf door moeilijke tijden heen weten te loodsen.
Dat gebeurt nooit met algemene instemming. “Moet hij de nieuwe richting aangeven. Ik heb hem nog gekend toen het nog een snotneus was. Hij is toch gewoon iemand van hier uit de straat”.
Of: “Waar haalt ze het lef vandaan, ze was helemaal niet de beste van onze klas en haar vader was ook maar terreinknecht”.
Voor vrouwen is het als mogelijke leiding gevende extra moeilijk, al zijn ze nog zo getalenteerd.
Ze moeten het opnemen tegen “inter-vrouwelijke” jaloezie, mannen moeten er aan wennen als een vrouw bijdehanter is dan zij.
Maar er begint tekening in de strijd te komen: in de ziekenzorg, de rechterlijke macht, het onderwijs zijn ze al bijna in de meerderheid.
De tijd is er rijp voor dat er voorbij gekeken wordt aan man of vrouw ten gunste van de geboden kennis, kunde, ervaring, communicatieve eigenschappen en zo meer.
Ook in Jezus’ tijd waren de omstandigheden zo dat er grote behoefte was aan leiderschap, maar als Jezus zich als zodanig manifesteert is de reactie van zijn naaste omgeving bijna voor de hand liggend: ”Is dat niet gewoon de zoon van de timmerman en we kennen toch zijn familie”.
Gevolg: “Hij kon daar helemaal geen machtige daden verrichten”.

Onze parochiegemeenschap heeft zeker in de komende tijd mensen nodig die “de kar willen en kunnen trekken”.
We zitten niet te wachten op iemand die baas komt spelen.
Van mensen die de baas over ons willen spelen hebben we allang genoeg.
Het gaat erom dat mensen zich kunnen losmaken uit de gemeenschap en door allen of bijna allen gedragen worden om de gemeenschap levend te houden.
Het Tweede Vaticaans Concilie heeft de kerk duidelijk opnieuw geformuleerd, niet meer als een louter hiërarchische organisatie, maar als een gemeenschap van Gods volk onderweg.
We mogen hopen dat er veel mensen het hoofd omhoog zullen steken om, ieder op weer een eigen onderdeel, het hoofddoel gestalte te geven: de boodschap van Jezus Christus door onze tijd heen loodsen.
Het komt erop aan elkaar te accepteren in die eigen hoedanigheid en of het dan om man of vrouw gaat, dat doet er niet toe.
Wij kunnen het ons niet permitteren om ze net als Jezus Christus naar de dorpen in de omgeving te sturen.
We hebben ze hier nodig en niet zo’n beetje.
Denk nu niet "Ik ben niet de geschikte figuur, dus de boodschap gaat aan mij voorbij".
Beter is om met ons allen een beroep te doen op de Geest Gods, dat die ons helpt om bij geschikte figuren uit te komen.
Bid met ons mee niet alleen vandaag en hier, maar zolang en zo vaak als dat nodig is. Amen

Marcus 6,1-6
Jezus kwam in zijn vaderstad, en zijn leerlingen volgden Hem. Toen het sabbat was,
begon Hij in de synagoge onderricht te geven. Veel toehoorders waren verbaasd en zeiden: `Waar heeft Hij dat vandaan, wat voor wijsheid is Hem gegeven, en dan die machtige daden die door zijn handen tot stand komen? Dat is toch de timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Joses en Juda en Simon?
Zijn zusters wonen toch hier bij ons?' En ze namen aanstoot aan Hem. Jezus zei hun: 'Een profeet wordt overal geëerd, behalve in zijn vaderstad, bij zijn familie en in zijn eigen huis.'
Hij kon daar helemaal geen machtige daden verrichten, behalve dat Hij enkele zieken de handen oplegde en hen genas.
En Hij was verbaasd over hun gebrek aan vertrouwen. Hij trok door de dorpen in de omgeving om onderricht te geven.