Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

de weg

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Hans vd Laar

Zondag 22 mei. Vijfde zondag van Pasen.

Waar een wil is, is een weg. Als er geen weg is dan is er altijd nog een weg terug. Als er geen uitweg is dan is er alleen de weg doorheen. Ook al is de weg steil en doornig. Het is en blijft een weg. De weg naar het geluk bestaat niet. De weg zelf is het geluk. Op een rechte weg verdwaalt niemand. Voetstappen worden een weg als mensen dezelfde richting gaan. Er zijn nogal wat spreuken met het woord –weg- erin. Dat komt natuurlijk omdat je met het beeld van een weg duidelijk kunt maken wat eigenlijk maar moeilijk helder en duidelijk te maken is. Alle spreuken hierboven gaan over gevoelens zoals geloof en vertrouwen over eenzaamheid, liefde en geluk. En dat is allemaal niet gemakkelijk om onder woorden te brengen. Beelden  komen nog het dichtste bij de waarheid. In het leven zoeken veel mensen naar liefde en geloof en wij hier in de kerk zoeken toch contact met God die de bron is van ons bestaan, maar we weten ook dat Zijn directe Aanwezigheid voor ons verborgen blijft en zal blijven. Toch blijven we zoeken, bidden, vragen en soms raken we Zijn Aanwezigheid in het samenzijn hier in het breken en delen met elkaar, in het samen zingen en samen Zijn weg gaan.
Daarom heeft Jezus het vandaag in het evangelie over zichzelf als de weg naar God. In Jezus zelf komt als in geen ander het ondenkbare en het onnoembare dicht bij ons. Zijn leerlingen en wij net zo onzeker dan zij vragen naar God en willen graag alles beheersen en controleren. Het liefst  zouden we God in een vakje stoppen en Hem eruit halen op momenten dat wij Hem willen kennen en het nodig vinden. Maar de weg van God is anders antwoordt Jezus op de vragen van zijn vrienden. De weg naar God is geen strak geplaveide asfaltweg. De weg naar God is de weg van het leven, die door de liefde gaat,  maar  ook langs ravijnen van verdriet en boosheid en teleurstelling.
Als de leerlingen vragen naar God, zegt Jezus. Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Hij gebruikt het beeld van de weg om het Mysterie het Mysterie te laten. Het is niet zo moeilijk om te weten hoe die weg van Jezus eruit ziet. We lezen er elke zondag van hier in  de kerk.
Het is de weg van liefde. Het is de weg van gerechtigheid en vrede. Het is de weg van naastenliefde en een ander liefhebben als je zelf. Het is een weg waarop iedereen welkom is om samen een bonte stoet te vormen van mensen die Zijn weg willen gaan.
Als je de weg van Jezus gaat is er altijd een weg om terug te komen; een weg van open armen en vergeving.
Als je de weg van Jezus gaat is het soms steil en doornig maar mag je je ook met Gods wind en beweging mee laten glijden
Als je de weg van Jezus gaat is dat geen garantie voor een rechte en strakke  weg, maar is het nooit een doodlopende weg, maar altijd een weg ten leven.

Joh 14, 1-12
Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij.  In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zal maken?  Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben.  Jullie kennen de weg naar waar ik heen ga.’  Toen zei Thomas: ‘Wij weten niet eens waar u naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?’  Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij.  Als jullie mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie hem, want jullie hebben hem zelf gezien.’  Daarop zei Filippus: ‘Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.’  Jezus zei: ‘Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je me niet, Filippus? Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien. Waarom vraag je dan om de Vader te mogen zien?  Geloof je niet dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is? Ik spreek niet namens mezelf als ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in mij blijft, doet zijn werk door mij.  Geloof me: ik ben in de Vader en de Vader is in mij. Als je mij niet gelooft, geloof het dan om wat hij doet.  Waarachtig, ik verzeker jullie: wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik, en zelfs meer dan dat, ik ga immers naar de Vader.