Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

't kan wel

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

Het is weer voorbij die mooie zomer en dus herfst. Een paar weken is dat mooi, maar er zijn ook  herfstdagen waarop het nauwelijks licht wordt en dan borrelen er heel gemakkelijk sombere gedachten in ons omhoog. Zelfs voortijdige kerstversiering kan dat niet helemaal voorkomen. Dan herinneren we ons wat er in het verleden allemaal is mis gegaan en dat kan al genoeg zijn om de moed in de schoenen te laten zakken en bij de pakken neer te gaan zitten. Je blijft stil staan bij het overlijden van  je man, je vrouw of een goede vriend. Je bent werkeloos geworden of gehandicapt. Als je je weken lang zit voor te bereiden op het volgende bezoek aan de dokter kom je intussen tot weinig of niets. En dan hebben we het nog niet over de tegenslag die je nog maar net is overkomen. Tegenslag kan je verlammen.

De evangelist Marcus schreef zijn evangelie in beroerde omstandigheden voor het joodse volk, vlak na het rampjaar 70 na Christus. De Romeinse veldheer Titus sloeg een gat in de muur van Jerusalem en liet zijn soldaten stad leeg plunderen. De prachtige tempel, waarop hun toekomstdromen, hun geloof en hun feesten waren gebouwd, stak hij in brand de hele stad werd uiteindelijk met de grond gelijk gemaakt. Het volk was lam geslagen en kwam tot niets meer. Het was niet moeilijk voor de evangelist omdat de herinneringen aan deze ellendige gebeurtenissen op te frissen, maar de evangelist was een gelovige gebleven. Hij maakte zich sterk om de ogen weer te openen voor de Schepper van hemel en aarde, die uit een lege en woeste aarde een nieuwe aarde kon laten ontstaan. Godsdienst zonder tempel was in het verleden ook mogelijk gebleken, want Jahweh, God wilde veeleer wonen in het hart van mensen dan in een gebouw. Wat president Obama in het engels zegt: "Yes, we can", schreef Marcus toen al door het uitzicht te openen op een koninkrijk, een wereld van vrede en gerechtigheid. "We moeten er weer iets van maken en dat kan wel".

              Het is niet moeilijk om de rampen van kredietcrisis, overstromingen, tornados en oorlogen ons voortdurend voor ogen te houden. We worden daar zonder erom te vragen ijverig bij geholpen door alles wat we "de media" noemen. We kunnen blijven praten over alles waarvan we zelf de dupe zijn geworden of anders kennen wel iemand die werkeloos is geworden of veel geld verloren heeft. Maar het zou niet de eerste keer zijn dat heel veel mensen met minder toch weer tevreden leerden te zijn. Van de bomen die bijna tot in de hemel leken te groeien blijft soms niet veel meer over dan een klein plantje. Daar moeten we het dan mee doen, het koesteren en opnieuw in goede grond zetten.

Het kan toch om in de kleine kring die binnen ons bereik ligt ons te bekommeren om onze kinderen, vrienden, ons eigen dorp. Wij hoeven het wiel niet meer uit te vinden; het is in het verleden al zo vaak gebeurd dat mensen opstonden uit hun ondergang en we kunnen leren van de mensen om ons heen die daar ook nu in slagen. Alleen maar rampspoed overdenken verlamt, moedige starters inspireren. Het verleden hoeft niet te worden herhaald, we kunnen iets nieuws verzinnen.

              Volgende week begint de adventstijd en horen we wat er allemaal in de woestijn van het leven weer tot bloei kan komen. Er was rampspoed genoeg, maar we kunnen die achter ons laten als we door de goede boodschap van Jezus Christus, vandaag vertolkt door de evangelist Marcus, als we ons laten overtuigen. Wellicht op kleinere schaal maar er is toekomst: "Yes we can", het kan wel.

 

- - -

Marcus 13,24-32

Jezus zei tegen zijn leerlingen:

'In de dagen na de verschrikking zal de zon verduisterd worden, en de maan haar licht niet meer laten schijnen, en zullen de sterren van de hemel vallen en de hemelse machten wankelen. En dan zal men de Mensenzoon op wolken zien komen, met veel macht en heerlijkheid. Dan zal Hij de engelen uitzenden en zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het uiteinde van de aarde tot aan het uiteinde van de hemel. Leer van het beeld van de vijgenboom:

als zijn twijgen zacht worden en zijn bladeren zich ontvouwen, dan weten jullie dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten: wanneer je deze dingen ziet gebeuren, dan staat het vlak voor de deur. Ik verzeker jullie, deze generatie gaat niet voorbij voordat dit allemaal gebeurd is. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. Maar wanneer die dag of dat uur aanbreekt, weet niemand, de engelen in de hemel niet, de Zoon niet, maar alleen de Vader.