Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

kerstmis 2008

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar

Een roos; een teken van liefde. Er zit liefde in verweven. Verliefde stellen geven hele bossen aan elkaar. 50 Rozen gegeven aan je vader en moeder of opa en oma, staan voor 50 jaar liefde. Ook een enkele roos op een kist van een overledene kan heel veel kracht uitstralen. Een roos is meer dan een roos.
Er is een roos ontsprongen zegt de profeet Jesaja. Er begint iets moois uit eigenlijk helemaal niets. Zie die roos maar staan opgebloeid uit een dood lijkende wortelstam. Een roos is meer dan een roos.
Er wordt een kind geboren ergens in een stal. Het gebeurde lang geleden in Betlehem met wat schooiers van herders erbij van het laagste allooi. Maar er worden zoveel kinderen geboren achteraf onder een stuk golfplaat in wereldsteden als Calcutta en San Paulo. E toch zeggen we al zoveel jaren in alle christelijke kerken over de hele wereld dat God in dat kindje in die voederbak op de wereld komt, onder de mensen komt.
Wij zijn hier bij elkaar gekomen om dat te vieren!

Onvoorstelbaar toch…..
God in een kind…

Want wie is God eigenlijk of wat is God eigenlijk. Veel mensen denken nog steeds aan een of ander Opperwezen met een lange baard en een stok ergens boven op een wolk, die van daaruit alles op de wereld regelt.
Maar zo´n God is een God uit sprookjes. In zo´n God kan toch geen mens geloven, geen paus geen bisschop, geen pastor geen dominee, geen koning en geen herder. Nee, geen Opperwezen dat zomaar zijn zoon stuurt van boven naar beneden door 7 luchtlagen heen, maar wat en hoe dan wel

Als je jongeren vraagt of ze geloven dan zegt ongeveer 65% dat er ergens wel iets is op een of andere manier en als jonge ouders hun kindje laten dopen willen ze hen graag Steun en Houvast meegeven
voor momenten waarop het leven moeilijk is. Ze zeggen dat ze dan iets moeten hebben om op terug te kunnen vallen en ook dat kinderen moeten leren om te delen met elkaar. Maar wie God is en hoe die eruit ziet kunnen ze niet invullen. Misschien maar goed ook.
In het Oude Testament en ook in de Koran van onze moslim broeders en zusters staat dat je geen beeld moet maken van God, omdat die nou eenmaal niet in beelden te vangen is.
Toch zetten wij een kerststal met kerstbeelden erin om God op de een of andere manier dichterbij te halen.
Als een roos liefde is, is het Kerstkind God zelf. Nee niet zomaar als teken. Het gaat veel verder en dieper. Een Goddelijke vonk ligt erin opgesloten.
Fundamentalistische christenen en moslims menen wel precies te weten wie God is en wat die wil. Zij maken wel beelden van Hem en sterker nog… ze construeren hun eigen beeld van God en spannen Hem voor hun karretje. Te pas en te onpas vooral halen ze hun `godje` te voorschijn om naar hun pijpen te dansen. Daarmee doe ze mensen dikwijls veel geweld aan. Er zijn ook fundamentalistische ongelovigen die precies als fundamentalistische moslims en christenen een beeld hebben van God, maar die dat beeld met hetzelfde geweld afwijzen. Daarmee wordt net zo goed met geweld mensen pijn gedaan.
Het kind in de kribbe is echter maar kwetsbaar en heel klein en zo laat het zien, dat het met God anders is, dat God te vinden is in liefde, in hoop in geloof en in vertrouwen in het leven zelf, zelfs over de grenzen van de dood heen. Dat geloof begint steeds opnieuw als een roos, die steeds opnieuw ontspringt in mensen die God zichtbaar maken, in mensen die Zijn Liefde zichtbaar maken. Niet met geweld en macht zoals onze eigen Kerk nog al te dikwijls doet en zo haar eigen boodschap niet verstaat, maar met de zachtheid en liefde van het kind in de kribbe dat laat zien dat het Goddelijke veel dichter bij is dan we kunnen bedenken. Als een roos liefde is,is het kindje in de kribbe  Gods aanwezigheid onder de mensen en wij mogen Hem begroeten, aanbidden en zijn liefde uitdragen. Zacht en teder!