Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

dank je wel

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (28e zondag jaar C)

Het begint al heel vroeg. Als kinderen net papa en mama kunnen zeggen, komen er al snel meer woordjes bij. Een van de eersten is dan:
Dank  of dank U of dank je wel. Ik herinner me dat het eerste Duitse woordje dat onze zoon sprak was: danke sjoen. Een jaar of twee en dan al leren dankjewel te zeggen. Dank je wel als je iets krijgt, of dank je wel Als opa en oma op je gepast hebben, dank je wel voor het stukje worst van de slager en ga zo maar door. Dankbaarheid wordt ons bijgebracht en het is maar heel normaal dat je dank je wel zegt, want je bent als kind toch maar wat afhankelijk van anderen als je nog klein bent. Als kinderen wat groter worden is het de bedoeling van de bewuste ouders dat ze het uit zichzelf gaan zeggen. Dan wordt het wat moeilijker voor de tieners maar ook voor de ouders. Om nog even door te gaan over onze 16 jarige zoon. Als wij hem vragen iets te doen dan moeten we wel het toverwoord erbij zeggen, nl.: alsjeblieft. Dan doet hij alles wat je vraagt. Misschien is dat wel een probleem dat we zelf het goede voorbeeld moeten blijven geven, maar ook dat als je groter wordt en steeds meer zelf kunt, je ook niet meer zo afhankelijk bent van anderen. Je doet het zelf, waarom zou je dan bedanken…?

Ik heb eens een geboortekaartje waarop de volgende aankondiging stond: Met plezier ben ik gemaakt. Papa heeft ‘m goed geraakt..Na een klap op mijn blote billen begon ik heel hard te gillen. Nu wil ik jullie laten weten dat ik…..(vul maar in)  zal heten. Dat is toch heel anders dan: Dankbaar zij we voor de geboorte van…. En vul maar weer in). Natuurlijk is de eerste komisch maar daar blijft het wel bij. In de eenvoud van de tweede tekst zit een diepe laag. Natuurlijk weten die ouders ook wel dat het embryo in de baarmoeder begint met een eicel en een zaadcel, maar
In dat woordje dankbaar lees je veel over hun visie op het leven. Dat je niet alles zelf doet. Dat leven gegeven is. Dat een kind geen bezit is en ga zo maar door. Er spreekt geloof en vertrouwen uit.

In beide lezingen vandaag gaat het hier over. Soms mag je ervaren dat je niet alles zelf in de hand hebt, dat er reden is om dank je wel te zeggen of iets wat daar heel dichtbij ligt, iemand hulde te brengen.
Naàman die door de rivier ging en zich zuiver voelde als een kind gereinigd wil hulde brengen aan de profeet Elisa, maar die zegt op zijn beurt. Ik neem niets van U aan. Het is ook mij gegeven. En in het evangelie gaat Jezus nog een stap verder. Tien mensen worden genezen en ook zij worden gereinigd. Er komt er één terug om dank je wel te zeggen en net iemand van wie je het niet verwacht. Het is een buitenlander, een anders denkende, een Samaritaan, die zich aan de voeten van Jezus werpt en Hem bedankt en God verheerlijkt.

Hoe meer we zelf kunnen, hoe onafhankelijker we zijn, hoe minder reden er lijkt te zijn voor dankbaarheid. Natuurlijk kan de mens veel, is hij tot zowat alles in staat…. Maar daar blijft het niet alleen bij. Leren blij te zijn om wat je gegeven is, dank je wel zeggen om wat je hebt ontvangen, brengt het leven net een stap verder. Het is uit handen geven, vertrouwen dat we niet alles zelf hoeven te dragen, maar dat we gedragen worden als het goed gaat, maar zeker ook als het moeilijk is in ons leven. Dat leren we al als onbevangen kind en daar word je sterker van en daarom zegt Jezus krachtig tegen de dankbare Samaritaan sta op en ga weer. Uw vertrouwen is uw redding ….dat ook voor ons ook zo mag zijn.

Lucas, 17, 11/19
Op weg naar Jeruzalem trok Jezus door het grensgebied van Samaria en Galilea.  Toen hij daar een dorp wilde binnengaan, kwamen hem tien mensen tegemoet die aan huidvraat leden; ze bleven op een afstand staan.  Ze verhieven hun stem en riepen: ‘Jezus, meester, heb medelijden met ons!’  Toen hij hen zag, zei hij tegen hen: ‘Ga u aan de priesters laten zien.’ Terwijl ze gingen werden ze gereinigd.  Een van hen, die zag dat hij genezen was, keerde terug en loofde God met luide stem. 16 Hij viel neer aan Jezus’ voeten om hem te danken. Het was een Samaritaan.  Toen zei Jezus: ‘Zijn er niet tien gereinigd? Waar zijn de negen anderen?  Wilde niemand anders terugkomen om God eer te bewijzen dan alleen deze vreemdeling?’  Hij zei tegen de Samaritaan: ‘Sta op en ga. Uw geloof heeft u gered.’