Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

koffiewonder

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (4e zondag 40 dagentijd)

Vrienden maken is een kunst op zich. Een gehavende vriendschap herstellen is misschien nog veel moeilijker. Familiebanden vragen aandacht en onderhoud. Als je als broer en zus na een ruzie uit elkaar gegroeid bent en je wilt elkaar eindelijk toch weer eens ontmoeten dan moet er goed worden nagedacht over hoe dat aan te pakken. Je kunt elkaar dan niet zo maar plomp verloren weer eens uitnodigen op je verjaardag. Je zou elkaar wel toevallig weer eens kunnen treffen bij een gemeenschappelijke vriend of vriendin. Sommigen pikken de draad weer op bij gelegenheid van een uitvaart of bruiloft van familieleden. Maar altijd is er moed voor nodig om elkaar dan niet uit de weg te gaan.
Zakenvrienden en collega's binnen eenzelfde organisatie proberen de onderlinge sfeer vaak te verbeteren door samen uit te gaan, een zeiltocht te maken of te gaan skin, maar als het gaat om samenwerking met iemand die ze nog niet goed kennen nemen ze hun toevlucht tot het volkomen vrijblijvende samen lunchen of ergens een kop koffie drinken.
Zelfs mensen met wie je het op vele punten oneens bent, kun je altijd wel eens uitnodigen om ergens samen een kop koffie te drinken of een hapje te eten.
Abb Pierre is onlangs op ruim negentigjarige leeftijd overleden. Jarenlang heeft hij zich het lot van zwervers aangetrokken. Van hem is bekend dat hij de felste tegenstanders van zijn zorg  bij elke mogelijke gelegenheid uitnodigde om met hem en zijn mensen een hapje te eten, niet om dan zelf in de weelde, de intriges of misdaden van zijn gasten te worden betrokken, maar om met die gasten een gemeenschappelijke basis te vinden voor het helpen van dakloze zwervers. Wellicht heeft deze of gene hem dat kwalijk genomen. Wat hem overkwam, overkwam volgens de evangelist Jezus ook. Want ook Jezus at en dronk met de onderkant van de samenleving, tollenaars en misdadigers. Hij deed een poging met hen erbij een basis te vinden voor een betere wereld in de moeilijke omstandigheden van die tijd, getekend door Romeinse onderdrukking en aanslagen door opstandelingen.
Jezus nodigde degenen waarmee hij wilde gaan samenwerken, als het ware op de koffie. Hij bood ze een lunch aan, zo lezen we vandaag.
Toen het Jezus kwalijk genomen werd, maakte hij er een les van die bruikbaar was en is voor mensen die een betere relatie willen met eigen familieleden, voor mensen die uit elkaar gegroeid zijn en eigenlijk de gehavende band zouden willen herstellen. Hij vertelt een aangrijpend verhaal over een vader met twee zonen, waarvan de een erop uit trekt en de ander thuis blijft hangen. Van de een vraagt hij zich met zorg af wat er van terecht moet komen omdat hij uit het zicht er een potje van maakt en van de ander vraagt hij zich wellicht hetzelfde af omdat die nog geen aanstalten maakt om op eigen benen te gaan staan. Een overbekende situatie. Die vader zoekt naar herstel van de relatie met de een en verbetering daarvan met de ander en ook nog eens die twee zoons met elkaar. Hij gebruikt een eeuwenoud recept: Hij zet voor zichzelf het verleden aan de kanten en organiseert een feestje. Hij haalt daarmee behoorlijk uit, want het kan ook simpeler zoals Jezus laat zien. Er zijn allerlei varianten mogelijk maar heb in elk geval de moed om desnoods alleen maar een kopje koffie te organiseren. Het is een eenvoudige en ook voor ons geschikte suggestie! 

Lucas 15,1-3.11-32
Telkens kwamen alle tollenaars en zondaars naar Jezus luisteren. De Farizeen en schriftgeleerden spraken daar schande van en zeiden: 'Die man ontvangt zondaars en eet met hen.' Maar Hij vertelde hun deze gelijkenis: Hij zei: 'Iemand had twee zonen. De jongste zei tegen zijn vader: "Vader, geef mij mijn deel van de erfenis." En hij verdeelde zijn vermogen onder hen. Niet lang daarna vertrok de jongste zoon met al zijn bezit naar een ver land, waar hij het verkwistte in een losbandig leven. Toen hij alles opgemaakt had, kwam er een zware hongersnood over dat land en ook hij begon gebrek te lijden. Hij zwierf rond tot hij in dienst trad bij een van de inwoners van dat land; die stuurde hem het veld in om varkens te hoeden. Graag had hij zijn honger gestild met het voer dat de varkens aten, maar niemand gaf hem wat. Toen kwam hij tot zichzelf en zei:
"Zoveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed, en ik verga hier van de honger! Ik ga terug naar mijn Vader. Ik zal hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten,
behandel me als een van uw dagloners." En hij ging terug naar zijn vader.
Zijn vader zag hem al in de verte aankomen en werd ontroerd; snel liep hij op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem. "Vader," zei de zoon tegen hem, "ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten." Maar de vader zei tegen zijn slaven: "Haal vlug de mooiste kleren en trek ze hem aan, doe een ring aan zijn vingers en schoenen aan zijn voeten. Haal het gemeste kalf en slacht het; laten we eten en feestvieren, want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden." En het feest begon. Maar zijn oudste zoon was nog op het land. Toen hij naar huis kwam, hoorde hij muziek en dans. Hij riep een van de knechten en vroeg wat er te doen was. Die antwoordde: "Uw broer is thuisgekomen en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht, omdat hij hem gezond en wel terug heeft." Toen werd hij kwaad en hij wilde niet binnenkomen. Daarop kwam zijn vader naar buiten en probeerde hem tot andere gedachten te brengen. Maar hij gaf zijn vader ten antwoord: "Ik dien u nu al zoveel jaren en nooit heb ik een gebod van u overtreden, maar mij hebt u nog nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren. Maar nu die zoon van u is thuisgekomen, die uw vermogen met hoeren heeft verbrast, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht." Maar hij zei: "Jongen, jij bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou. We moeten feestvieren en blij zijn, want die broer van je was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden."'