Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

met een visioen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (6-8-2006)

Het is prachtig om getuige te mogen zijn van een vader of moeder die bezig is met een van de kinderen te leren fietsen. Kinderen hebben dat zo te pakken. Eerst kijken ze naar de trappers en het stuur en vallen om, maar al gauw kijken ze voor zich uit en dan lukt het. Met schaatsen is het niet anders, je moet niet naar je voeten kijken maar naar voren en uit eigen ervaring mag ik daar aan toe voegen dat iemand die een wildwater kano probeert te besturen voor zich uit moet kijken anders draait ie alleen maar zo'n beetje in het rond of kiepert om. Uit alledaagse dingen valt veel te leren ook voor grotere ondernemingen.
Toch bezwijken we zelf ook heel gemakkelijk voor de verleiding van een doel op korte termijn, voor goedkope spullen die het niet lang uithouden, voor het genot van een flinke maaltijd die schadelijk is voor onze gezondheid. Het roken van sigaretten is dan wel geen verleiding meer maar wel nog slagroom, zoetigheid of een smeuge vette hap. Ongezond, maar wel lekker.
Bij het opvoeden van kinderen, bij het beginnen van een  eigen bedrijf en bij het kiezen van een levensbestemming is er eveneens een groot verschil tussen de korte termijn visie en de visie op langere termijn. Wie niet verder kijkt dan zijn neus lang is noemen we zelfs afkeurend: kortzichtig.
Het is onmogelijk om met succes iets te ondernemen als dat gebeurt zonder visie op de toekomst. Hoe iets uiteindelijk gaat lopen is niet altijd te over zien, maar het moet beginnen met enige voorstelling van die toekomst, want daar moet de motivatie vandaan komen: een schitterend ideaal, een droom of beter een visioen. Dat komt niet van buitenaf, maar van binnenuit.
Christenen hebben in navolging van Jezus zelf altijd hun visioenen voor ogen gehad. Vandaag lezen we van het visioen van enkele apostelen die daar hun hele verdere leven aan hebben opgehangen. Ze kregen een beeld voor ogen van die wereld waarover Jezus Christus het zo vaak had. Noem het een hemelse wereld, die overigens onmiddellijk weer een zeer aardse wereld wordt, want daar moet ze gemaakt worden. Als je liefde en gerechtigheid verkondigd kun je dat alleen doen als dat niet gemotiveerd en gedragen wordt door het visioen zoals het eens zou moeten zijn.
Die duizenden missionarissen, broeders, zusters, al die christenen die zich geworpen hebben op de bejaardenzorg, de ziekenzorg, het onderwijs, de opleiding en opvoeding van jonge mensen, ze hadden allemaal een visioen van die wereld. Heel veel van wat zij ooit begonnen zijn is intussen onderdeel van het gewone maatschappelijke leven geworden. Voor de velen die het hebben overgenomen is het soms alleen een kostwinning geworden, een respectabele bezigheid. Daar geldt wat voor die fietser geldt: als je te dicht bij kijk, val je vast een keer om. Maar gelukkig zijn er heel wat die het visioen voor ogen hebben van de gelukkige en tevreden bejaarde, de opgeknapte zieke, de succes volle leerling, de puber die een evenwichtige volwassene wordt. Ze hebben een gemeenschappelijk visioen van een wereld waarin mensen om elkaar geven en vooral ook opkomen voor de zwakkeren. Dat is toch die wereld waar Jezus Christus het steeds over had en die zoals we lazen meteen aan die eerste leerlingen voor ogen werd gehouden.
Een filosoof schreef ergens: "Een volk zonder visioenen is niet waard er te zijn en gedoemd te verdwijnen". Dat kan ook voor het individu gelden.
Vandaag een oproep om dat visioen in onszelf op te roepen of als het er al was om het opnieuw op te poetsen door er heel concrete daden aan te koppelen.
Amen

Evangelie volgens Marcus 9,2-10

Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee een hoge berg op, waar Hij met hen alleen was.
Voor hun ogen veranderde Hij van gedaante,
en zijn kleren werden zo schitterend wit als geen bleker op aarde ze maken kan. Elia verscheen hun samen met Mozes, in gesprek met Jezus. Petrus zei daarop tegen Jezus. 'Rabbi, het is maar goed dat wij hier zijn; laten wij drie hutten maken, voor U een, en voor Mozes een, en voor Elia een.' Want hij wist niet wat hij hierop moest zeggen; zo vol ontzag waren ze. Er kwam een wolk die hen overdekte, en er klonk een stem uit de wolk: 'Dit is mijn liefste Zoon; luister naar Hem.'
Toen ze rondkeken, zagen ze ineens niemand meer, alleen Jezus was bij hen. Terwijl ze van de berg afdaalden, bezwoer Hij hun niemand te vertellen
wat zij gezien hadden voordat de mensenzoon uit de doden zou zijn opgestaan. Dit woord grepen ze aan om onder elkaar te bespreken
waarop dat 'uit de doden opstaan' sloeg.