Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Rust

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

Ons nationaal elftal is dan wel geen wereldkampioen geworden, maar deze week konden we vernemen dat Nederland wereldkampioen vakantie vieren is. Er werden vorig jaar ruim 34 miljoen reisjes ondernomen, 81% van alle Nederlanders bracht enige tijd op een vakantieadres door en we betaalden er ruim 12 miljard euro voor. Behalve het opsnuiven van cultuur gaat het voornamelijk om rust en vrijheid waar we veel voor over hebben. Wie zien er voortdurend naar uit, naar pensioen( in het Duits noemen ze dat Ruhestand), naar verblijf in een rustoord, naar de "Stille Wille" of iets van dien aard en het beste wat we een overledene toewensen is eeuwige rust, want niet meer onder de levenden zijn is niet aantrekkelijk, maar rust in elk geval wel.
Het evangelie van vandaag doet ons toch even opkijken als we lezen dat de eerste leerlingen van Jezus de goede raad krijgen om eens wat rust en stilte op te zoeken want ze waren zo druk dat ze nog geen tijd konden vinden om te eten. Kijk, dat herkennen we. Maar zelfs toen al moest je er kennelijk veel voor doen om wat rust te kunnen vinden. Degenen die een beroep op hen wilden doen waren nog eerder op het door hen bedachte stille plekje aangeland dan zij zelf. Ook dat herkennen we: We boeken een verre vakantie en een kamertje met terras en zeezicht. Het klotsen van de golven is misschien wel te zien, maar niet te horen, want vlakbij overstemt een discotent tot vroeg in de morgen elke mogelijke stilte en rust. En dan te bedenken dat we het zo nodig hebben.
Op het werk worden we voortdurend achter de vodden gezeten om de target te halen en om goed door het komende assessment te komen. Wanneer worden we eindelijk eens een beetje met rust gelaten? De kinderen hebben ook al niet alle begrip voor dat verlangen. "Laat me toch eens een keertje met rust". "Ja, heel even dan". En toch is het absoluut noodzakelijk om  regelmatig rust te nemen, niet alleen om een beetje gelukkig te kunnen leven, maar zelfs doodgewoon om overeind te blijven. Daar was in eerste instantie die zondagsrust voor bedoeld. Zelfs Jahweh, God zelf, wordt in het scheppingsverhaal een dagje rust gegund na zes dagen werk, rust op de zevende dag.
De apostelen, zo lezen we vandaag, waren zo ijverig bezig met het verkondigen van Jezus' blijde boodschap en met het zegenen en genezen van zieken dat hun duidelijk wordt gemaakt dat dit niet vol te houden is als je niet op tijd rust neemt. Vorig week werden ze in het evangelie een beetje in hun ijver getemd toen Jezus zei dat ze niet te lang moesten aanhouden en zich uitsloven voor mensen die toch niet wilden luisteren. "Schud dan het stof maar van je voeten en vertrek naar de plaats en de mensen waar ze er blij mee zijn".
Misschien is dit een boodschap waar het we het vandaag en in deze vakantieperiode goed mee kunnen doen: Al zijn je bezigheden nog zo belangrijk, niet alleen om er de kost mee te verdienen, maar ook als de zorg voor medemensen een beroep op je doet, zelfs als Jezus' boodschap en woord en daad uitdraagt, neem op tijd rust omwille van je eigen behoud en uiteindelijk ook omwille van het behoud van de mensen die een beroep op je willen blijven doen. "God zag dat het goed was en rustte op de zevende dag". Dan mogen wij ook even tevreden terugkijken en vaststellen dat het goed was en rust nemen.

uit het Evangelie volgens Marcus 6,30-34
De apostelen kwamen terug bij Jezus,en ze vertelden Hem alles wat ze hadden gedaan en hoe ze onderricht gegeven hadden. Hij zei tegen hen: 'Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en wat uit te rusten.' Want er kwamen en gingen zoveel mensen, dat ze niet eens de gelegenheid hadden om te eten.
Ze gingen in de boot weg naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Men zag hen weggaan en velen herkenden hen. Uit alle steden haastten ze zich te voet daarheen
en kwamen er eerder aan dan zij. Toen Hij van boord ging, zag Hij een menigte, en Hij had zeer met hen te doen, omdat ze als schapen zonder herder waren,
en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten.