Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Heb maar vertrouwen!

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Hans vd Laar (12e zondag jaar B)

Een bang kind. Bang om het water in te gaan. Bang om iets verkeerds te zeggen. Bang om iets verkeerds te doen. Bang voor andere kinderen. Bang voor de grote boze wereld.
Een bange puber. Bang dat de spijkerbroek te dik maakt. Net niet meer in de mode is. Bang om uitgelachen te worden. Bang om er niet bij te horen, eruit te liggen. Bang om volwassen te worden, verantwoordelijkheid te dragen.
Een bange man. Bang voor zijn baas of de verkoopcijfers wel zullen kloppen, of het volgende kwartaal ook wel goed zal gaan. Bang voor anderen zullen zeggen of denken
Angst in de wereld. Veel angst voor oorlog en geweld, voor de bezetter van het land. Angst voor fundamentalisme.

Op allerlei manieren kun je ermee omgaan. Het kind gaat stoer doen. Ik durf alles. Ik sta voorop. Kijk mij maar. De puber gaat sputteren, protesteert tegen zijn ouders. Als die het toelaten kan ik weer een stapje verder.  En de man werkt zich suf om het toch maar te halen, te voldoen aan de verwachtingen. En in onze wereld bewapenen we, kiezen we de aanval, want dat is de beste verdediging ook tegen angst.

In de storm op het meer gaat het niet om een beetje regen of wind, maar om de angst van het leven, voor het leven. Een verhaal over de leerlingen en misschien ook voor ons. De leerlingen zien hun boot zinken. Hun levensdoelen ondergedompeld. Hoe moet het nu verder met hun geloof, hun idealen als Jezus er straks niet meer zal zijn.

Jezus geeft een antwoord en zegt: Hebben jullie dan geen vertrouwen?
Want ik ben er voor jullie. Vertrouwen dat hoe het ook zal gaan?dat God er zal zijn. Vertrouwen dat hoe moeilijk ook het leven mooi is en blijft. Vertrouwen dat die storm die in het leven opgestoken is ook weer zal gaan liggen. Jezus belooft geen rustige zee, kan niet beloven dat er geen verdriet is en geen pijn, geen haat en geen dood. Dat  is nou eenmaal het leven.

Dat ervaart Job in de eerste lezing. Hij is boos en moppert op god om alle ellende die hem is overkomen. God zegt tegen hem: Je bent maar een klein mens. Wat  weet je nou van het leven? Doe niet alsof je alles in de hand hebt, want  "hier breken Uw trotse golven" staat er dan met plechtige woorden aan het eind van deze lezing.

Maar vertrouwen hebben in God betekent meer dan alleen maar zeggen dat God alles weet of alles kan. Vertrouwen op God betekent ook de weg van Jezus gaan, de weg van liefde en delen van geven en zorgen en niet van haat en van pakken van nemen en egosme. Openstaan voor God is openstaan voor mensen in Jezus' naam.

Dat vertrouwen mogen we bange kinderen aanleren, aan pubers overdragen en onszelf voorhouden. Vertrouwen dat God er voor ons is en wij mensen voor elkaar. Niet achter het schrikdraad blijven staan, maar er overheen. En dan blijkt misschien wel dat het mooi is aan de andere kant, en dat dat fijn voelt en gelukkig maakt. Vertrouwen en geloven in God en daarom in jezelf en in je medemens. Dat gun ik U van harte. Amen.

 Aan het eind van die dag, toen het avond was geworden, zei hij tegen hen: 'Laten we het meer oversteken.'  Ze stuurden de menigte weg en namen hem mee in de boot waarin hij al zat, en voeren samen met de andere boten het meer op.  Er stak een hevige storm op en de golven beukten tegen de boot, zodat die vol water kwam te staan. Maar hij lag achter in de boot op een kussen te slapen. Ze maakten hem wakker en zeiden: 'Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?'  Toen hij wakker geworden was, sprak hij de wind bestraffend toe en zei tegen het meer: 'Zwijg! Wees stil!' De wind ging liggen en het meer kwam helemaal tot rust.  Hij zei tegen hen: 'Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?'  Ze werden bevangen door grote schrik en zeiden tegen elkaar: 'Wie is hij toch, dat zelfs de wind en het meer hem gehoorzamen?'