Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
Beloken pasen
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Past. R.J. Schreurs
Acht dagen geleden hebben we goede wensen uitgewisseld: Vrolijk Pasen, want er is reden tot blijheid als je met velen het geloof en de overtuiging deelt dat de fysieke dood het einde niet is; Gelukkig Pasen, want het is toch puur geluk als we in het spoor van Jezus Christus aan een eeuwige dood kunnen ontsnappen; Zalig Pasen, het geeft een zalig gevoel als we de zorg over onze eindbestemming kunnen laten varen.
Vrolijk Pasen, Gelukkig Paasfeest, en Zalig Pasen dat zijn de bekende wensen, maar er bestaat nog een mooiere met een diepe betekenis. In de Oosterse kerken zijn ze nog wat directer in hun wensen; zij zeggen: "De heer is verrezen" en de aangesprokene antwoordt: "Ja, Hij is opgestaan uit de dood, alleluja( God zij geprezen)".
Het lijkt een wens die rechtstreeks is overgenomen uit de mond van de apostelen, die een boodschap doorgeven aan Thomas en aan ieder ander die het zelf niet gezien heeft. Weken tevoren hebben ze de mensen horen zeggen: kreupelen lopen, blinden zien; Dat was een tekst overgenomen van een der profeten, maar nu zeggen ze zelf: De Heer leeft. Ze hebben het zelf ondervonden.
Stel u voor dat we dat ook zoiets zouden doen: elkaar een hand geven en zeggen: "De doden leven, je grootouders, je ouders, je overleden dierbaren ze leven!"
Ontken je dan alle ellende? Je weet toch dat er in veel gevallen geen weg terug is? Je kunt toch niet over alle rampspoed die we hebben meegemaakt zomaar heen stappen alsof er niets is gebeurd. Iets wat is, kan toch niet meer tot niets worden. Zelfs de ongelovige fysicus zal bevestigen: iets wat is kan niet tot niets worden. Dat geldt voor aangebrachte wonden, maar wellicht ook voor het leven zelf.
Soms stapt iemand zo maar ineens uit dit leven, maar menigeen heeft ook aan moeten zien dat het einde pas kwam na een moeilijk en pijnlijk proces. Er ging een geweldige strijd aan vooraf, waarna een enorme rust intrad en kom me nu niet vertellen dat ik dat niet goed heb gezien.
Er zit een soort antwoord op deze vragen in de evangelietekst van vandaag. De uitdrukking "De Heer leeft " heeft een diepere betekenis voor ons en voor mensen van alle tijden: kruisiging, kreupelgang, slechte ogen, diepe wonden, de dood zijn niet het einde. Jezus leeft, maar hij heeft geen gave handen meer. Diepe groeven herinneren aan de plaats waar ze spijkers door hebben geslagen. In zijn zijde heeft hij een lidteken alsof hij aan zijn hart is geopereerd. Het verleden is niet weggepoetst. Jezus is getekend door wat hij heeft meegemaakt. De leerlingen herkennen Hem aan zijn boodschap, aan zijn uitnodiging tot het delen van je leven, in het gebaar van het breken van het brood. Thomas herkent Hem speciaal aan de lidtekens, de sprekende bewijzen van de doodstrijd die Hij heeft doorgemaakt. Hij had het zelf gezien: die geseling en die wonden, die kruiswonden en die soldaat met zijn lans. Dat was bij hem niet meer weg te praten en hij had gelijk. Als Jezus ergens aan te herkennen was dan was het wel aan wat Hij had moeten doorstaan ten gevolge van zijn geloof in God die Hij "Vader" noemde en zijn opkomen voor de minsten en tegen de gevestigde orde.
Thomas en de andere leerlingen zijn er uiteindelijk van overtuigd, dat deze Jezus leeft en Hij is dezelfde persoon, die zieken heeft bezocht, hij is de leraar met dezelfde boodschap van voorheen met een opdracht voor de apostelen en voor ieder van ons: ga de wijde wereld in en verkondig het van de daken: Voor ieder die wil breken met ellende van het verleden ligt er een nieuwe weg open om goedheid uit te stralen zoals Hijzelf dat heeft gedaan. We worden uitgenodigd Hem tot leven te brengen te midden van ons.
Als wijzelf leven overeenkomstig die boodschap, dan past die mooie wens ook in deze tijd, ook in onze mond:
De Heer leeft
Ja, Hij is waarlijk opgestaan,
Alleluia
uit het Evangelie volgens Johannes 20,19-31
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar.
Hoewel de deur op slot was uit vrees voor de Joden, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: `Vrede!' Na deze groet toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen.
`Vrede', zei Jezus nogmaals. 'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.' Na deze woorden ademde Hij over hen. `Ontvang de heilige Geest', zei Hij.
`Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.' Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd,
was er niet bij toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: `We hebben de Heer gezien.' Maar hij zei: 'Ik wil zijn handen zien, met de gaten van de spijkers erin; ik wil ze met mijn vingers voelen. Ik wil met mijn hand de opening in zijn zijde voelen. Anders geloof ik niet.' Acht dagen later waren de leerlingen weer bijeen, en nu was Tomas erbij. Hoewel de deur op slot was, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: `Vrede! Vervolgens richtte Hij zich tot Tomas: `Kijk maar hier zijn mijn handen; kom nu maar met je vinger. En kom met je hand om de opening in mijn zijde te voelen. Wees niet langer ongelovig, maar gelovig.' Hierop zei Tomas: `Mijn Heer! Mijn God!'
Jezus zei: `Omdat je Me gezien hebt geloof je? Gelukkig zij die zonder gezien te hebben toch tot geloof komen.'
Nog veel andere tekenen heeft Jezus voor de ogen van zijn leerlingen verricht, die niet in dit boek zijn neergeschreven. Die welke u hier vindt, zijn neergeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leven zult bezitten in zijn naam.