Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

paaswens 2006

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

In elke kerk wordt het regelmatig gezongen of gebeden: Heer, geef hem of haar de eeuwige rust. We willen onze dierbaren graag behouden, maar gunnen hun ook rust en bevrijding van ellende. Al geven we iemand vol vertrouwen over in Gods eeuwigheid, zoals door Jezus Christus toegezegd, wij die achterblijven zijn daarmee nauwelijks getroost, want de ontstentenis is voelbaar, de pijn van het gemis blijft.

De pijn van het gemis, vervaagt wel als we zien dat in kinderen en kleinkinderen opnieuw tot leven komt wat we gestorven achtten. Soms duurt het geruime tijd voordat er weer vertrouwen is in de toekomst.
Hoe is dat met de gekruisigde Jezus Christus gegaan? Hoe is men op het idee gekomen drie dagen na zijn dood een nieuw paasfeest binnen te halen?

Op Goede Vrijdag: Jezus dood en begraven en daags daarna: Glorie, alleluja., Jezus is verrezen, Hij leeft. Zo lijkt het , maar zo was het niet. Daaraan herinnert ons vandaag de lezing uit het evangelie. Drie vrouwen zijn in alle vroegte naar het graf gekomen, met balsem, om het lichaam van Jezus te conserveren. Maar dat pakt anders uit. Ze vernemen een boodschap en ze schrikken: zoek niet de levende bij de doden. Eindelijk was er rust en zij waren gekomen om die rust te conserveren.u201dGeen sprake vanu201d,wordt hun gezegd.u201d Hij gaat voor jullie uit naar Gallileau201d Angst, ontsteltenis en twijfel. Dat was het wat de eerste leerlingen overviel. Dat is wel wat anders dan glorie en alleluja. Er valt hier niets te conserveren, maar het begint opnieuw. Het zal een lange weg zijn voordat angst zal overgaan in vertrouwen, ontsteltenis in vreugde, twijfel in geloof. De weg van Jezus moet opnieuw begaan worden. Pas dan zullen zij bemerken dat Jezus leeft en in hun midden is.

Pasen is er niet door het bereiken van een datum op de kalender en enkel het zingen van alleluja, Pasen moet gemaakt worden, moeten we zelf maken. Dat is de boodschap van vandaag. Pasen moet het worden door onze eigen handen, die bekwaam zijn tot het maken van de dood, maar evenzeer tot leven.

De weg die de leerlingen van Jezus moesten gaan, kan  ook ons niet bespaard blijven. Bij elk lijden, bij elke dood staan we voor een keuze; we richten ons op de toekomst, op de taak die ons wacht, op wat we kunnen doen voor onszelf en voor anderen.

Als we nog vandaag besluiten tot woord en daad in Jezus Geest, dan zal Hij opnieuw levend in ons midden zijn, de warmte van zijn hart voelbaar maken door onze manier van omgaan met elkaar. God wil het leven, niet de dood. Het is aan ons Hem daarbij te helpen. Hoe groter de stoet van mensen die daarin meegaat, des te groter elk jaar het feest. Zalig Pasen.!

Matteus 28, 1-10

Na de sabbat, bij het aanbreken van de eerste dag van de week, gingen Maria Magdalena en de andere Maria naar het graf kijken.
Plotseling ontstond er een hevige aardbeving en een engel van de Heer daalde uit de hemel, kwam naderbij, rolde de steen weg en zette zich daarop neer.
Hij straalde als een bliksemflits en zijn kleed was wit als sneeuw.
De bewakers begonnen van schrik voor hem te beven
en het leven scheen uit hen geweken.
De engel sprak de vrouwen aan en zei:
'Gij hoeft niet bevreesd te zijn; ik weet dat gij Jezus zoekt, de gekruisigde. Hij is niet hier: Hij is verrezen zoals Hij gezegd heeft.
Kom, kijk naar de plaats waar Hij gelegen heeft.
Ga nu terstond tegen zijn leerlingen zeggen:
Hij is verrezen van de doden en nu gaat Hij voor u naar Galilea;
daar zult gij Hem zien.
Dit had ik u te zeggen.'
Terstond gingen zij weg van het graf weg,
vol angst en met grote vreugde,
en ze haastten zich het nieuws aan zijn leerlingen over te brengen.
En zie, Jezus kwam hun tegemoet en zei:
'Weest gegroet'. Ze traden op Hem toe, omklemden zijn voeten vast en aanbaden Hem. Toen sprak Jezus tot hen:
'Weest niet bevreesd. Gaat aan mijn broeders de boodschap brengen
dat ze naar Galilea moeten gaan en daar zullen ze Mij zien.'