Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
vertrouwen in het onbekende
[ vorige | lijst
| volgende ]
Auteur: Hans vd Laar (2e zondag 40-dagentijd)
Je kind opvoeden is nog niet zo eenvoudig. Je wilt ze van alles meegeven. Dat dacht ook die vader, die zijn dochtertje zelf zwemles wilde geven. Week in, week uit nam hij haar mee naar het zwembad, maar ze bleef bang van water. Daarom ging hij zelf in het zwembad staan en zei: Kom maar spring maar. Ik vang je op. Langzaam maar zeker durfde ze. En steeds opnieuw sprong het kleine meisje in de armen van vader. Negenennegentig keer ging het goed. De honderdste keer deed de man een stap achteruit en liet haar in het water vallen. Toen ze weer boven kwam, zei hij tegen zijn dochter: Laat het maar een wijze les voor je zijn. In je leven kun je nooit op iemand vertrouwen.
Een harde leerschool voor het leven? een harteloze man? een mens die door zijn dochter nooit meer echt vertrouwd zal worden. Misschien bedoelt hij het wel goed, want het leven verloopt niet altijd gemakkelijk. Kinderen zijn hard voor elkaar op school en als ze spelen. Volwassen mensen mogelijk nog erger. Zaken doen is harde business. Alles moet op papier. Niet iedereen is te vertrouwen.
Toch worden we vandaag uitgedaagd in de beide lezingen om onvoorwaardelijk te vertrouwen in God. Abraham, die gevraagd wordt zijn zoon te offeren. Met pijn en moeite een kind gekregen. Een kind dat door God was beloofd nog wel om aartsvader te worden van een groot en talrijk volk. En vreemd genoeg wordt nu gevraagd om daar afstand van te doen. Hoe moeilijk Abraham het ook vindt... Hij gaat de berg op. Het is een zware weg en hij brengt alles in gereedheid. Zijn vertrouwen in God is onvoorwaardelijk. Hij weet en voelt dat het goed zal komen. Hoe dan ook.
Maar ik denk dat we het allemaal hier bij elkaar wel moeilijk zullen vinden. Vraagt God nou werkelijk van ons ons kind op te offeren? Zo'n God ?.dat is toch niet menselijk. Toch lijkt het er soms wel op en vragen veel mensen het zich af. Heeft God ons kind tot zich genomen? Heeft God ons moeder bij zich gehaald? Heeft God die oorlogen in Zijn naam allemaal gewild?
En het antwoord moet natuurlijk zijn: Nee natuurlijk niet. Ook het verhaal van Abraham is een verhaal van hoe mensen God zien. Hoe mensen God beleven. Maar al te vaak wordt verdriet en lijden God in de schoenen geschoven. Maar onze God die liefde wil, wil natuurlijk geen menselijk lijden, vraagt ons nooit dat wat ons het liefste is, op te offeren, maar hij kan het lijden en al het verdriet in de wereld ook niet voorkomen. Wat hij wel vraagt ?en hij daagt er ons toe uit is te vertrouwen in Hem, want Hij is een God van Liefde, vangt mensen op
99 keer en ook de honderdste maal. Jezus noemt hem daarom Vader; een vader die zijn kind opvangt. Die niet kan voorkomen dat het meisje wel eens gepest wordt. Die niet kan voorkomen dat de pubertijd ook verdriet met zich mee brengt, die niet kan voorkomen dat het wel eens uitgaat met vriendjes of dat er zorgen komen om ziekte en dood, maar die je altijd opvangt. Die Vader zegt Jezus wil God zijn. In hem kun je,mag je onvoorwaardelijk vertrouwen. Hij is geen tovenaar, die zomaar alles goed kan maken, maar wel een Houvast in je leven als het moeilijk is, een steun voor je als het leven je klap na klap toebrengt zelfs over de grens van de dood heen.
Deze tijd van veertig dagen is zeker een tijd voor ons allemaal om daar over na te denken en ons misschien ook daaraan over te geven. Maar daarvoor moet je open kunnen staan. Jezelf wat leeg maken van het dagelijks gedoe of zelfs van het dagelijkse eten en drinken om je te kunnen vullen met vertrouwen zoals Abraham dat deed of zoals het de leerlingen van Jezus overkomt in het evangelie. Vertrouwen in God daagt ook uit om ook in onze wereld dat vertrouwen uit te dragen en ook elkaar steeds meer vertrouwen te bieden, zodat kinderen nooit meer bang hoeven zijn, zodat ouderen veilig over straat kunnen, zodat oorlogen niet meer gevoerd hoeven te worden en ga maar door?. Dat is nog ver weg, maar het begint vandaag met ons vertrouwen in die vader van ons allemaal, die ons aan de rand van het levenszwembad blijft opvangen; 99 keer en ook honderd keer en steeds weer. Amen.
1 Enige tijd later stelde God Abraham op de proef. 'Abraham!' zei hij. 'Ik luister,' antwoordde Abraham. 2 'Roep je zoon, je enige, van wie je zoveel houdt, Isaak, en ga met hem naar het gebied waarin de Moria ligt. Daar moet je hem offeren op een berg die ik je wijzen zal.'
9 Toen ze waren aangekomen bij de plaats waarover God had gesproken, bouwde Abraham daar een altaar, schikte het hout erop, bond zijn zoon Isaak vast en legde hem op het altaar, op het hout. 10 Toen pakte hij het mes om zijn zoon te slachten. 11 Maar een engel van de HEER riep vanuit de hemel: 'Abraham, Abraham!' 'Ik luister,' antwoordde hij. 12 'Raak de jongen niet aan, doe hem niets! Want nu weet ik dat je ontzag voor God hebt: je hebt mij je zoon, je enige, niet willen onthouden.' 13 Toen Abraham opkeek, zag hij een ram die met zijn horens verstrikt was geraakt in de struiken. Hij pakte het dier en offerde dat in de plaats van zijn zoon. 14 Abraham noemde die plaats 'De HEER zal erin voorzien'. Vandaar dat men tot op de dag van vandaag zegt: 'Op de berg van de HEER zal erin voorzien worden.'
15 Toen sprak de engel van de HEER opnieuw vanuit de hemel tot Abraham. 16 Hij zei: 'Ik zweer bij mijzelf - spreekt de HEER: Omdat je dit hebt gedaan, omdat je mij je zoon, je enige, niet hebt onthouden, 17 zal ik je rijkelijk zegenen en je zoveel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn en zandkorrels op het strand langs de zee, en je nakomelingen zullen de steden van hun vijanden in bezit krijgen. 18 En alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jouw nakomelingen. Want jij hebt naar mij geluisterd.'
19 Daarna ging Abraham terug naar zijn knechten. Samen gingen ze weer op weg naar Berseba, en daar bleef Abraham wonen.