Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Balans

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar (30ste zondag jaar A)

Soms lijken wij mensen uit balans. Is het moeilijk voor ons om ons leven in balans te houden, want hoe houd je jezelf in evenwicht tussen de drukte die op je af komt, alles wat anderen van je vragen en de tijd die je voor jezelf nodig hebt. Het lijkt hartstikke moeilijk om je tijd te verdelen tussen je werk en de kinderen, tussen de zorg voor je ouders en alles wat de school, de parochie en de vereniging van je vraagt. En waar blijf jezelf?
Misschien moeten we maar eens proberen onszelf een eerlijke vraag te stellen. Waar is het toch mis gegaan met onze wereld, met onze samenleving en met onszelf?
De opdracht ligt er heel duidelijk.  In het boek Exodus, waaruit onze lector voorlas, staat, dat je goed moet zijn voor je eigen mensen, maar zeker ook voor vreemdelingen.  Dat is een Goddelijke opdracht, maar ook goed te verstaan voor de Joden omdat zij zelf ook vreemdeling zijn geweest in Egypte. In het evangelie nog duidelijker: Dit is mijn gebod dat gij God lief hebt met heel uw hart, met heel uw ziel en heel uw verstand en het tweede daaraan gelijk; uw naaste liefhebben als uzelf.
Ergens ging het mis…niet toen we zelf vreemdeling werden in de tweede wereldoorlog en velen moesten vluchten naar Canada, Engeland of Frankrijk, want  Nederlanders werden er gasten. Er werd volop geïntegreerd, getrouwd en noem maar op. Nee, pas later toen er vreemdelingen hier kwamen, werd het moeilijker: een ander geloof een andere taal. Ze integreerden niet en wij integreerden niet.
Veel respect heb ik nog altijd voor het verhaal van mensen hier in Best bij wie iemand eens aankwam en die daar bleef hangen. Niet een dag of een paar maanden, maar uiteindelijk meer dan 35 jaar. Hij hoorde erbij en uiteindelijk kreeg hij zelfs toen hij overleed een mooi graf als volwaardig familielid. En totale vreemdeling, was hij, maar toch…
Er wordt wel eens gezegd en geoordeeld, dat godsdiensten mensen buitensluiten en soms lijkt het er ook wel eens op, maar vandaag wordt ons in de lezingen meer dan duidelijk gemaakt dat het gebod van de liefde geld voor iedereen: voor God voor jezelf en voor je naaste.
Je naasten liefhebben is al moeilijk, maar ook jezelf liefhebben heeft niet iedereen geleerd. Velen van ons –zeker de ouderen - leerden  zichzelf opzij te zetten, nederig te zijn en je aandacht te geven aan de rest van het gezin, aan je werk op de boerderij of in betrekking of waar dan ook, maar vooral niet aan jezelf. Het was immers: bemin je naaste!

De laatste jaren zien we de tegenreactie: Niet de ander, maar ikzelf moet tot mijn recht komen. Wat wil ik? Wat kan ik?. Maar ook daarvan is het niet allemaal beter geworden. Misschien ligt de balans wel ergens in het midden. Misschien ligt het antwoord wel in het evangelie van deze zondag. God liefhebben en Uw naaste gelijk Uzelf: een balans tussen God de ander en ik.
Niet alleen de ander recht doen en jezelf tekort. Niet alleen jezelf recht doen en voor de ander niets meer overlaten, maar vanuit je geloof in God, in het grote geheim van het leven de ander en jezelf recht doen. Daarmee doe je de opdracht, die Christus ons stelt recht.
Dat gaat niet zomaar. Het is niet zomaar een menselijke opdracht, want die zou tekort schieten: Het is een Goddelijke opdracht, die mensen in balans brengt, die mensen verbindt, die kwetsbare mensen maakt tot naasten en die uitgestotene maakt tot vrienden.
Soms lijkt het misgegaan te zijn in onze samenleving, maar we mogen zelf doorgaan met proberen evenwicht te vinden tussen onszelf liefhebben en onze naasten. Mooi is dat we dat niet allemaal zelf uit hoeven vinden, maar dat God ons uit blijft dagen, blijft inspireren en stimuleren om die balans te blijven zoeken in ons leven.

Mat. 22, 34-40
Nadat de Farizeeën hadden vernomen dat hij de Sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. 35 Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: 36 ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ 37 Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. 40 Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’