Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

herhalen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (27e zondag jaar A)

"Blijf van de knoppen van het gasfornuis af en van de snijmachine". "Hoe dikwijls moet ik dat nog zeggen". "Hou je aan de maximumsnelheid en let vooral op als er kinderen willen oversteken". "Moet dat nu voortdurend worden herhaald"? "Doe die oude batterijen in de milieubox en zet die muziek niet zo hard er zijn immers mensen die 's nachts willen slapen". Wanneer dringt het nu eindelijk eens door, die waarschuwingen voor je eigen veiligheid en dat je de wereld aan het verpesten bent en dat de wereld niet van jou alleen is?
Al dat gewaarschuw en die goede raad, we worden er zo moe van, want het schijnt dikwijls nauwelijks door te dringen. Moedeloosheid kan radeloosheid worden en dan nog komen we goed weg, want het kan zelfs zijn dat die goede bedoelingen met agressie worden beantwoord. En toch mogen die aansporingen nooit verstommen, want als niemand zich meer druk zou maken over medemensen en de wereld waarin wij leven dan is het gauw afgelopen met alle welbevinden, alle welvaart en welzijn.
Jezus van Nazareth is een van degenen die er zijn levenswerk van had gemaakt om, ondanks hevig verzet van hogerhand, erop te blijven wijzen dat wij mensen niet de bezitters zijn van deze wereld en van medemensen. Hij wees erop dat we van Gods eigendom slechts tijdelijk de gebruikers zijn en dat het in het belang van heel de mensheid is om er goed mee om te gaan en netjes door te geven. Eigenlijk te gek dat hij niet alleen zo weinig gehoor vond, maar dat dit herhalen hem zelfs het leven kostte.
Toch zien we dat in onze tijd ook nog gebeuren. We horen en zien dagelijks van mensen die doen alsof zij de bezitters van deze wereld zijn, die alles en iedereen naar zich toe schrapen, mensen die geen enkele zorg hebben voor de toekomstige generaties en…wees voorzichtig met ze voor de voeten te lopen, want het is een waar woord: De brutalen hebben de halve wereld en de halve helft pakken ze erbij.
Hoe lang moeten we doorgaan met een oproep tot ander gedrag voor dat er eens echt geluisterd wordt?
Het verhaal van die landheer en die inhalige en zelfs agressieve wijngaardeniers uit het evangelie van vandaag is het verhaal van Jezus met zijn boodschap, het verhaal van zijn vermoeidheid na het steeds weer en op allerlei manieren herhalen en tenslotte zijn dood. Het is het verhaal dat zich in onze tijd nog steeds op heel veel plaatsen voortzet.
Te gek, ja dat wel, maar het kan ook nog eens heel goed zijn dat wij zelf die slechte luisteraars zijn. Natuurlijk heeft ieder van ons een hoop goede raad, maar wat doen wij met de goede raad aan ons gegeven? Wordt er niemand moedeloos van ons doen en laten?
Is het hopeloos? Nee, dat niet, want er zijn ook altijd mensen geweest en die zijn er dus nog, mensen die wel geluisterd hebben, die wel met liefde en zorg omgaan met mens en wereld, als goede beheerders van dit goddelijk goed. Uiteindelijk zullen toch zij, zoals vandaag toegezegd, de erfgenamen zijn van die betere wereld, hier Rijk Gods genoemd.
Dat is ook de reden waarom ik na zoveel honderden preken die boodschap van Jezus maar blijf herhalen, samen met zoveel mensen die dat in het dagelijks leven ook doen.
De boodschap van vandaag is dubbel: Hou vol met de oproep tot zorg en verantwoordelijkheid, maar ook: Hou vol met goed te luisteren naar die oproep van anderen en doe er wat mee. Amen.

Matteus 21,33-43
Luister naar een andere gelijkenis. Er was eens een landheer die een wijngaard aanlegde en hem omheinde. Hij groef er een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Toen verpachtte hij hem aan wijnbouwers en ging op reis.  Tegen de tijd van de druivenoogst stuurde hij zijn knechten naar de wijnbouwers om zijn vruchten in ontvangst te nemen.  Maar de wijnbouwers grepen de knechten, ze mishandelden er een, doodden een ander en stenigden een derde.  Daarna stuurde de landheer andere knechten, een grotere groep dan eerst, maar met hen deden ze hetzelfde.  Ten slotte stuurde hij zijn zoon naar hen toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben.  Toen de wijnbouwers de zoon zagen, zeiden ze onder elkaar: “Dat is de erfgenaam! Kom op, laten we hem doden en zo zijn erfenis opstrijken,”  en ze grepen hem vast, gooiden hem de wijngaard uit en doodden hem.  Wanneer nu de eigenaar van de wijngaard komt, wat moet hij dan met die wijnbouwers doen?’  Ze antwoordden: ‘De onmensen! Laat hij ze op een mensonwaardige manier ombrengen en de wijngaard verpachten aan andere wijnbouwers, die de vruchten wel aan hem afdragen wanneer het daar de tijd voor is.’  Daarop zei Jezus tegen hen: ‘Hebt u dit nooit in de Schriften gelezen:
“De steen die de bouwers afkeurden is de hoeksteen geworden. Dankzij de Heer is dit gebeurd, wonderbaarlijk is het om te zien.” Daarom zeg ik u: het koninkrijk van God zal u worden ontnomen, en gegeven worden aan een volk dat het wel vrucht laat dragen.