Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

De rechte weg

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar (startviering)

In Nederland liggen strakke snelwegen. Honderden kilometers lang en als je er ´s nachts overheen rijdt, dan lijken ze nog langer en nog sneller. Ga je van de snelweg af dan kom je dikwijls in een heel andere omgeving. Geen weilanden en industriegebied, maar door dorpjes en slingerwegen. Nog verder achteraf kom je op bochtige wegen, soms paden, zelfs door of langs de bossen. Minder snel, maar wel leuk. Het is natuurlijk niet voor niets dat de meeste mensen via de snelweg gaan, maar een groot nadeel zijn toch de verstoppingen op die wegen en dan is het toch niet altijd goed om alleen maar de snelle weg te gaan.
De profeet Ezechiël heeft het over de rechte weg. Dat is niet de weg, die rechtdoor gaat, maar de rechtvaardige weg. Je moet je echt afvragen , zegt de profeet, of de weg, die gaat, echt de weg van God is.
Ook in deze startviering, waarin we Gods zegen vragen over ons werk m.n. over ons parochiewerk, mogen we die vraag stellen. De weg van God is de weg van de Liefde en dan Liefde met een hoofdletter natuurlijk. Daar zullen velen van ons het wel over eens zijn. En misschien mogen we ons afvragen of we ons leven met liefde leven.
Zingen we met liefde God en ook elkaar toe?
Nemen we met liefde en zorg de telefoon op  als iemand de parochie wil bereiken?
Staan we met liefde open voor een medeparochiaan als die tijd en aandacht nodig heeft?
Zijn we als kerkbestuur op het goede pad als we proberen voor de toekomst de Lidwinakerk te behouden uit liefde om wat daarin gebeurt en omwille van de mensen die er graag komen bidden?
Zijn we op het goede pad als we onze kerk ook openstellen voor mensen, die anders geloven en voor mensen die er een openbare bijeenkomst willen houden omdat we met liefde open proberen te staan voor mensen ook buiten onze gemeenschap?
Wordt er met liefde en zorg gesierd en ook niet overdreven?
Zijn we met liefde bezig met de kinderen die binnenkort het Vormsel gaan doen?
Gaat de pastor wel met liefde voor in de diensten tijdens uitvaarten ?
En de rij kan nog veel langer….
Sinds juni mag ik nog nadrukkelijker dan eerst voorganger zijn voor U  en sinds die tijd leer ik onze parochie nog beter kennen en ik wil en ik mag en kan natuurlijk niet oordelen, maar wat ik zie en meemaak doet me erg goed.
Als er een clubje moet worden opgericht rond onze koster om hem te helpen, staan er meteen mensen klaar en zeggen: ja natuurlijk!
Tijdens mijn kennismaking met de vormselgroep en met de kinderen die het Vormsel gaan doen, zag ik enthousiaste en verantwoordelijke mensen, die weten waar ze mee bezig zijn. Praktisch, duidelijk en met veel betrokkenheid. Ook bij onze koren, het Lidwina koor, Het Resolem koor en het Gregoriaans koor , bij de cantors en bij de mensen die tijdens avondwaken zingen, grote dienstbaarheid. Eingenlijk bij alle werkgroepen, bij de misdienaars, bij de poetsgroep het kerkbestuur en noem maar op en volgens mij is dat ook een teken dat we op de goede, op de rechte weg zitten.
En dan niet te vergeten al de mensen die op zondag komen om te bidden en te zingen. In de vakantietijd was het zelfs erg druk. Veel drukker dan eerst op zaterdag en zondag bij elkaar en dat lijkt zich nog door te zetten ook. Zo worden de zondagsvieringen echte gemeenschapsvieringen, die ook de koren en de voorzangers inspireren.
Dat doet goed.

De rechte weg gaan, de weg van God die Liefde is. Niet met een grote mond ja zeggen en dan nee doen. Nee misschien eerst aarzelen, twijfelen en dan met moed en kracht eraan gaan staan uit liefde en zorg voor je idealen, voor je geloof. Dat is de boodschap die Jezus ons voorhoudt in het parabeltje over de 2 zonen.

Er zijn heel wat wegen te gaan. Snelle wegen, die iedereen gaat. De massa achterna en wat blijkt: files , verstoppingen. Of je denkt na twijfelt aarzelt en neemt tijd voor een andere weg, die misschien zelfs de rechte weg blijkt te zijn ook al is ie aardig bochtig. Niet de weg, waarop je het snelste rijk wordt of aanzien verwerft, maar een rechte , rechtvaardige weg, die we ook in onze Lidwinaparochie willen proberen te gaan. Op die weg is veel te zien: veel mensen, veel betrokkenheid, veel zorg en liefde.

Op die weg mogen we elkaar tot zegen zijn, omdat onze God van Liefde ons vanaf het begin zijn Zegen heeft gegeven. Amen.