Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Pasen 2002

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Pasen is een dag om goede mensen terug te zien die we hebben gekend, van dichtbij of wat verder weg.

Mahatma Gandi is zo iemand, een man die met vreedzame middelen Engeland er toe wist te brengen om India onafhankelijkheid te geven. In Zuid Afrika, waar ze Ghandi in zijn jonge jaren hadden meegemaakt, verzuchtten de zwarten destijds: zo'n man zou ook hier moeten opstaan om ons van de apartheid te bevrijden. De zwarten baden eigenlijk om een wonder dwz om iets wat eigenlijk niet kan. Toen jaren later president Botha en Nelson Mandela de apartheid afschaften, zagen de gelovigen dit als het wonder waarom zij hadden gevraagd.

Het geloof in de terugkeer van de rechtvaardigen, is al heel oud.

Archeologen hebben in Meerhoven, de nieuwste wijk van Eindhoven, in een oude grafheuvel een urn ontdekt van 500 jaar voor Christus. Daarbij was een kom te vinden, die aan de dode was meegegeven. We weten het: Er leefde al bij de alleroudste volkeren zoiets als de verwachting van een voortbestaan na de dood. Het was die verwachting die de Egyptenaren hun piramiden deed bouwen. Waarom? Hoe komt de mens daartoe? Omdat in het leven van elke mens de vraag op komt naar goed en kwaad: Het kán toch niet om het even zijn of men goed of slecht geleefd heeft. Maar waar en door wie wordt dan dat onderscheid gemaakt tussen goed en kwaad? Hier in ons bestaan, klaarblijkelijk niet. Met deze vraag worstelde ook de vrome jood in het O.T. Het leven in onze wereld geeft geen antwoord op die vraag. Want de slechte gaat het vaak voor de wind, terwijl de goede en trouwe mens vaak getroffen wordt door tegenslag, dood lijden en ellende. Op veel geheimen van de natuur hebben we een antwoord en wéten we meer dan onze voorouders. Maar met dat weten zijn we er niet. In elk mensenleven doemen vragen op die daar bovenuit gaan: Waar komt alles vandaan, waartoe dient het leven, waar gaat alles naar toe? Er zijn vragen over liefde en haat, schuld en onschuld, dood en leven. Die vragen zijn er ook voor degene die niet in God gelooft. Ook hij voert na de dood geen kadaver weg, maar maakt een graf om er zijn Lenin, zijn Stalin of zijn Picasso te vereren. Er blijft een vaag vermoeden hangen, dat er meer is dan de dood. Op zich geef t een vaag vermoeden echter weinig hoop en weinig troost.

Zo was het ook voor die eerste christenen. Verslagen zaten ze bijeen gekropen. Het kón niet waar zijn dat Jezus er niet meer was. Van de andere kant stonden ze voor dat harde feit. Dan komen plotseling die vrouwen vertellen dat het graf leeg is en dat ze Christus hebben gezien ofschoon ze Hem eerst voor de tuinman aanzagen. Typisch: Eerst zien ze de leegte, dan zien ze een onbekende medemens en dan ontstaat geloof. Wat later komen de Emmaüsgangers terug en stilaan komt de een na de ander tot de ontdekking: Jezus, die gestorven was, Hij lééft! Zijn leven is kennelijk anders dan drie dagen tevoren, want ze hebben er zelfs moeite mee Hem te herkennen. Ze herkennen Hem niet aan zijn uiterlijk, maar aan zijn manier van spreken en handelen. Wat dat voor vreugde heeft teweeg gebracht kan alleen begrepen worden door degenen die de verslagenheid heeft meegemaakt die er heerste na die Witte Donderdag en Goede Vrijdag. Alleen wie nagedacht heeft over Christus dood kan iets begrijpen van zijn leven, van het leven. Het vage vermoeden van de apostelen wordt dan tot vreugdevolle zekerheid. Nu weten ze het zeker, nog sterker: nu geloven ze. Ook daarna blijven er mensen die niet geloven, zelfs tegen beter weten in.

Misschien hebben wij nog een hele weg naar Emmaüs nodig voor ons gelovig inzien, misschien behoren we tot de familie van de ongelovige Thomas, tot de laatsten die er aan toe komen.

Waarom vandaag hier samen? Misschien om eerst bij onszelf de leegte te ontdekken, zoals die vrouwen bij het graf. Misschien menen we daarna de tuinman te zien, een onbekende medemens. We kunnen slechts bidden om de gave dat ook wij, al is het pas achteraf, in onze medemens de levende Christus ontdekken, bestemd om te leven midden onder ons en vlakbij God zijn Vader. Een zalig gevoel geeft het om gelovig te weten dat die bestemming ook ons wacht. Zalig Pasen!