Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

blind vertrouwen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Sterke verhalen die twijfel oproepen zijn van alle tijden. Zo worden wij af en toe weer eens getracteerd op verhalen van iemand die een of meer vliegende schotels heeft zien overvliegen. Wij zijn kritische mensen en dus gaan we niet zo maar af op verhalen. Maar hoe kan zo iemand z’n verhaal geloofwaardig maken? Hij krijgt een artikel in de krant. Dat scheelt een hoop, maar niet alles, want we weten intussen dat daar heel wat in staat wat van geen kanten klopt, er wordt in gefantaseerd, verondersteld, verdraaid en soms zelfs netjes gelogen. Dus moeten er foto’s bij. Helpt ook al niet om alle twijfel weg te halen, want met behulp van de computer kun je met foto’s van alles uithalen: het verkeerde hoofd op het verkeerde lijf zetten en nog veel meer. Al die technische mogelijkheden maken de bewijskracht niet groter, eerder kleiner. Hoe kun je nog zeker zijn dat de werkelijkheid wordt weergegeven en niet de gemaakte, virtuele werkelijkheid? Absoluut zeker zijn we nooit, maar we hebben toch ook niet alle vertrouwen opgegeven en daar valt heel goed mee te leven. Daar komt het op aan.

Acht dagen geleden, met Pasen, hoorden we een sterk verhaal, een mengsel van twijfel, van hoop, van vertrouwen: De vermoorde Jezus zou niet voorgoed dood zijn ,maar leven. Vandaag nog veel sterker. Leerlingen vertellen dat ze Hem in hun midden hebben gehad. Heel even komt de gedachte op dat ze zien wat ze verwachtten, maar dat was nu juist helemaal niet het geval; ze schrikken zich een ongeluk zodat ze eerst gerust gesteld moeten worden met een hun bekende groet: “vrede zij met jullie”. Er staat ook geen wensdroom voor hen, want de wonden waaraan ze Hem hebben zien sterven blijven pijnlijk herinneren aan de weg die Hij is gegaan en nog erger: aan de weg waartoe ook die leerlingen worden uitgenodigd. “Uitgenodigd” is te zacht uitgedrukt, ze worden gewoon aangewezen om in woord en daad diezelfde levensweg te gaan en ook tot het uiterste waartoe die kennelijk leiden kan. Zeker geen wensdroom. Gelukkig krijgen ze meteen diezelfde geestkracht “ingeblazen”die Jezus had. Het mag een sterk verhaal lijken, maar als ze het hadden mogen verzinnen dan hadden ze wel wat leukers verzonnen.

Toch blijft er twijfel, in elk geval bij minstens één van hen, Thomas, en zo ook bij nog heel wat mensen na hem. Thomas was zijn tijd vooruit, had graag met eigen ogen gezien en met eigen handen gevoeld. Hij kon wel nog niet weten dat zelf zien en zelf voelen en zelf waarnemen in een tijd als de onze nauwelijks nog betrouwbaar is. Als hij in onze tijd had geleefd zou hij wellicht nog sneller begrepen hebben dat zien en voelen niet doen geloven en vertrouwen. Wij ervaren en weten elke dag beter dat vertrouwen en dus geloven wel doen zien en voelen en dat je daar mee moet leven.

Waar halen we dan het geloof en vertrouwen vandaan dat Jezus nog steeds levend vlakbij God en mensen aanwezig is? Heeft Hij daar dan niet in levende lijve gestaan? Er zijn geen bijzondere redenen om daar aan te twijfelen, maar Jezus zelf zegt dat geloof en vertrouwen daar niet op mogen rusten: niet zien en toch geloven, een uitnodiging tot blind vertrouwen, je als een blinde overgeven aan de ziener die de weg wijst. Zijn er dan verder geen aanwijzingen? Jawel. Overal waar mensen in zijn naam liefde voor elkaar geven en ontvangen daar is Hij levend aanwezig, want Hij trekt mee, zoals beloofd, met degenen die zich door daartoe hebben laten uitsturen. Hem waarnemen komt echter pas na dat geloof en vertrouwen en dat is nu eenmaal puur “Geestesgave”. Daar hadden die eerste leerlingen ook minstens tot Pinksteren voor nodig. Als het bij ons na 2000 keer Pinksteren nog niet is binnengekomen, dan misschien na 2001 keer. Zo zij het.

Amen.

Uit het evangelie volgens Johannes 20, 19-31

Op de avond van de eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de joden, kwam Jezus binnen ging in hun midden staan en zei: 'Vrede zij u'. Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: 'Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u'. Na deze woorden blies Hij over hen en zei: 'Ontvangt de heilige Geest. Als gij iemand zonden vergeeft, dan zijn ze vergeven, en als gij ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven'. Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was echter niet bij hen toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: 'Wij hebben de Heer gezien'. Maar hij antwoordde: 'Zolang ik in zijn handen niet het teken van de nagelen zie, en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken, en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik zeker niet geloven'. Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij. Hoewel de deuren gesloten waren, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: 'Vrede zij u'. Vervolgens zei Hij tot Tomas: 'Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde en wees niet langer ongelovig maar gelovig'. Toen riep Tomas uit: 'Mijn Heer en mijn God!'. Toen zei Jezus tot hem: 'Omdat ge Mij gezien hebt gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben'. In het bijzijn van zijn leerlingen heeft Jezus nog vele andere tekenen gedaan welke niet in dit boek zijn opgetekend, maar deze hier zijn opgetekend opdat gij moogt geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt in zijn naam.