Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Moed houden.

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Nee, voor degene die het leven alleen maar kent als rozengeur en maneschijn: goed gezond, altijd lekker in het vel, alles loopt steeds gesmeerd, voor die mens hebben we vandaag weinig te zeggen of te schrijven. Alleen dan: houden zo; houd wel rekening met andere tijden. Want het kan er ook heel anders uitzien. Alleen of met velen kunnen we de levende ervaring hebben van het zoeken naar enige richting, ronddolend in het donker op een enorme vuilnisbelt. Het kan wel degelijk gebeuren dat alle oriëntatiepunten wegvallen en alle levensrichting is verloren gegaan. Het kan zelfs een tijdsbeeld zijn dat we niet meer weten waar vandaan en nog minder waarheen op weg. Huwelijk en gezin waren zulke betrouwbare oriëntatiepunten; ze lijken uit het zicht verdwenen. In menig huishouden is de zon volledig ondergegaan; ouders hebben vaak niet méér licht over gehouden dan dat van de TV of de discolampen. We zien en horen allerwegen van gewelddadigheden en ruzies, nood hier en nood daar en weinig vrede. De grote samenleving is altijd wel wat duister geweest, maar nu lijkt zelfs enig maanlicht te ontbreken. Welke kant moeten we op om er iets goeds van te maken? Dan komen we samen op een plek waar het altijd over een “blijde boodschap” gaat, om wat bemoediging te horen of te lezen en dan lijkt het of ons vandaag alleen onheil wordt aangekondigd, geen ontkomen aan, en het is binnenkort al te doen. Of moet dat misschien anders begrepen worden? Natuurlijk moet dat anders begrepen worden. Dit dient gezegd in tegenstelling tot de onheilsverkondigers die we regelmatig aan de voordeur mogen begroeten en nog wel met zwaaiend met de bijbel.

Ene Marcus heeft in die bijbel namens Jezus wat geschreven ten behoeve van de eerste christenen. Die hadden het verdraaid moeilijk en dat wist hij. Hij wilde maar één ding zeggen: “Hou vol, verlies de moed niet. Let daarom op het goede begin dat links en rechts al te zien is”. Hij verzekert dat het volgens Gods belofte allemaal goed zal eindigen. Hij gebruikt daarvoor de termen van zijn tijd. Hij heeft het over de zon, de maan en de sterren die van de hemel zullen vallen. Deze woordvoerder van Jezus van Nazareth is niet plotseling geïnteresseerd geraakt in bijzondere natuurverschijnselen. Hij heeft het over de grote oriëntatiepunten: de zon overdag, de maan ‘snachts en de sterren die een beproefd kompas zijn zelfs op een woelige zee. Zo kan ook onze situatie beschreven worden: geen ster aan de hemel. De ster die door de “drie wijzen” werd gevolgd is door velen uit het oog verloren. God en godsdienst werden eertijds als een vanzelfsprekend kompas meegedragen, maar zijn vervangen door allerlei materiële blikvangers. Echte richtingwijzers, nee, dat zijn het niet. Zo lijkt de ondergang wel in zicht.

Het hoeft niet, maar als er dan toch met de bijbel gezwaaid wil worden, dan worden wij vandaag met klem gewezen op de nog steeds aanwezige lichtbakens. Mensen die vrede en gerechtigheid blijven bewerken.De milieubewakers die zich echt bekommeren om onze toekomst. De jonge mensen die jaren van hun leven geven om ergens in de derde wereld wat goeds te doen, de velen die bezorgd zijn om de gezondheid van medemensen, de miljoenen die geld en goed geven voor een of ander heil. Het is een kwestie van goed kijken: de zon schijnt nog steeds in menig gezin, de maan geeft nog licht in menig donkere toestand omdat er met grote inzet aan verbetering wordt gewerkt en de ster van God blijft nog steeds voor velen de weg wijzen naar oorsprong en bestemming, als een lamp voor de voeten in de dagelijkse gang. Dus toch weer een “blijde boodschap” vandaag: God blijft in de buurt, wat er ook gebeurt en voor iedereen.

De eerste christenen waarvoor deze bemoediging werd opgetekend hebben zich erdoor laten bemoedigen en zijn verder gegaan. Wat zij konden, kunnen wij ook. Moge het zo zijn.

Uit het Evangelie volgens Marcus 13,24-32

Jezus zei tegen zijn leerlingen: 'In de dagen na de verschrikking zal de zon verduisterd worden, en de maan haar licht niet meer laten schijnen, en zullen de sterren van de hemel vallen en de hemelse machten wankelen. En dan zal men de Mensenzoon op wolken zien komen, met veel macht en heerlijkheid. Dan zal Hij de engelen uitzenden en zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het uiteinde van de aarde tot aan het uiteinde van de hemel. Leer van het beeld van de vijgenboom: als zijn twijgen zacht worden en zijn bladeren zich ontvouwen, dan weten jullie dat de zomer in aantocht is. Zo moeten jullie ook weten: wanneer je deze dingen ziet gebeuren, dan staat het vlak voor de deur. Ik verzeker jullie, deze generatie gaat niet voorbij voordat dit allemaal gebeurd is. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. Maar wanneer die dag of dat uur aanbreekt, weet niemand, de engelen in de hemel niet, de Zoon niet, maar alleen de Vader.'