Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Armoede, waar dan ?

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Af en toe gooit eens iemand een knuppel in het slapend hoenderhok. Zoals een bisschop Muskens deed toen hij zei dat je gerust een brood mag stelen als je omkomt van de honger en je ziet ergens broden liggen die wachten op hun bestemming tot hondenvoer. Zo erg is het toch voor niemand in ons land roepen ministers en vele met hen, althans niet dat wij weten! Een onderzoek van de Erasmus universiteit en het Sociaal Cultureel Planbureau is nog maar net onder de mat geveegd. Daar werd gemeld dat een kwart miljoen huishoudens, anderhalf miljoen Nederlanders dus, moet leven van een becijferd absoluut minimum inkomen. Hoe krijg je dat onder de mat? Heel eenvoudig, laat mij u helpen met wat opmerkingen van regeringsleiders of andere blinden.

"De Wereldbank heeft berekend dat er in Nederland geen armoede bestaat en ze weet dat uit een vergelijking met Malawi, Ethiopië of een ander dergelijk land". Nog zoiets: "Armoede is een kwestie van gevoel, de een voelt zich arm met duizend gulden op zak en de ander pas als het minder dan een kwartje is". "Onze sociale voorzieningen behoren tot de beste van de wereld". "Het is een kwestie van willen werken en een kwestie van de tering naar de nering zetten en velen zijn met een lege maag gelukkiger dan anderen met een te volle". "Armoede, waar dan ?"

Wie verzint toch dit soort uitspraken en waarom? Het is duidelijk dat ze niet komen van degene die in armoe leeft. Armoe aanzien is ook al vervelend en wordt al gauw gevoeld als een verwijt naar degene die het goed heeft. De zwakkere in de samenleving doet in elk geval een beroep op de sterkere. Waar de oplossing ligt is dan vers twee, maar het durven waarnemen en vaststellen dat er wel degelijk armoe is, daar ligt toch het allereerste begin om er wat aan te doen. Je ziet het niet aan de voordeur. Als je net boven het minimum loon zit , in de Aaw, de AOW dan heb je het nog slechter dikwijls dan wanneer je er precies onder zit, want de meeste lastenverlichtingen of tegemoetkomingen gelden dan niet. Dat ontkennen van de feiten is even oud als de armoe zelf.

De arme zelf zal er niet mee voor de dag komen, zouden we zelf ook niet doen. Dan mag je je troosten met de gedachte dat materiële armoe niet zo erg als geestelijke armoe, die vaak gelijke tred houdt met de rijkdom, maar die gasrekening blijft even hoog En het blijft bitter om naar de vakantieverhalen van anderen te luisteren als je zelf nog geen geld hebt om de trein naar je familie te betalen, maar je houdt je mond.

Pas als dat open oor en oog er is naar de werkelijkheid die zich soms apert en meestal verhuld aan ons opdringt, pas dan zal het "poldermodel" zijn zegen kunnen uitstrekken over de velen die er buiten vallen. En de vraag blijven stellen: Wat ik hier doe, wat ik hier zeg, is dat niet pronken, niet opscheppen en pijnlijk voor degene dit triomfantelijke verhaal moet aanhoren? Hoe dat zit weten we meestal echt wel ongeveer, tenzij wij ons slapend willen houden in dat hoenderhok.

Af en toe is er iemand die daar een knuppel in gooit om ons oplettend te doen blijven. Een keer in de tien jaar iemand als bisschop Muskens, maar meer dan één keer per jaar Jezus van Nazareth en de beschrijvers van zijn boodschap en daden. Vandaag kunnen we naast die apostelen gaan zitten en kijken naar dat vrouwtje dat haar laatste muntje in een offerzakje duwt. We zouden het niet gemerkt hebben, alweer niet, als Jezus niet zei:"Zie je dat daar, dat was haar laatste cent". Let er toch eens op hoe het in elkaar zit en laat je niet misleiden door de grote gebaren van sommigen, met veel omhaal, laat je niet afleiden door de uitspraken van weer anderen. Open oog en oor voor de armoe vlak bij. Eenmaal waargenomen en erkend is het begin van samen kiezen voor een samenleving die er echt iets aan wil en kan doen. Moge het zo zijn.

Uit het evangelie volgens Marcus 12, 38-44

In die tijd gaf Jezus bij zijn onderricht ook deze waarschuwing: ' Wacht u voor de schriftgeleerden, die graag in lange gewaden rondlopen, die zich laten groeten op de markt, belust zijn op de voornaamste zetels in de synagogen en op de ereplaatsen bij de maaltijden, maar die de huizen der weduwen opslokken terwijl ze voor de schijn lange gebeden verrichten; over deze mensen zal een strenger vonnis worden uitgesproken'. Hij ging tegenover de offerkist zitten en keek toe, hoe het volk koperstukken daarin wierp terwijl menige rijke er veel in liet vallen. Er kwam ook een arme weduwe die er twee penningen, ter waarde van een cent in wierp. Hij riep nu zijn leerlingen bij zich en sprak: ' Voorwaar, Ik zeg u: die arme weduwe heeft het meest geofferd van allen die iets in de offerkist wierpen; allen wierpen ze er iets in van hun overvloed maar zij offerde van haar armoe al wat ze bezat, alles waar ze van leven moest'.