Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Basisgeneeskunde

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Is er nog iets wat tijdens de Europese kampioenschappen onze aandacht heeft kunnen vangen behalve het voetballen? Politiek commentaar delft het onderspit tegen sportcommentaar. Oorlogen en rampen staan in een randrubriekje. Niets behalve voetballen is belangrijk, behalve:. . . .Ja, we weten het intussen allemaal: behalve het nieuws dat het menselijk DNA nu vrijwel geheel in kaart is gebracht. Wat we daar onmiddellijk mee opschieten is een andere vraag, maar het heeft in elk geval te maken met onze gezondheid en dat onderwerp wijkt zelfs niet voor het voetballen. Elke week minstens een hele pagina vol oude of nieuwe geneesmiddelen of methodes. De overheid besteedt miljarden guldens aan onze gezondheid en dat is nog maar een schijntje vergeleken bij wat wij zelf door middel van onze verzekeringen er aan uitgeven en wat daar nog bij komt als er echt iets aan de hand is. Met een telefoontje van minder dan een minuut naar de huisarts moet u rekenen op een uiterst kostbare helpdesk. En we hebben het er graag voor over, want gezondheid gaat boven zo wat alles. Er is ook heel veel over geschreven. Alleen al het Farmaco-therapeutisch Compas beschrijft duizenden geneesmiddelen, die soms helpen en met bijwerkingen die nooit leuke bijwerkingen zijn.

Vandaag worden we uitgenodigd even binnen te treden in de wereld van ziekte en genezing, niet omdat het een nieuw aandachtspunt zou zijn, maar om een belangrijke aanvulling daarop te geven. Denk hierbij niet aan alternatieve geneeskunde van acupunctuur, manuele therapie of dergelijke, of toch...Het is eigenlijk heel erg alternatief want het staat in een heel klein stukje van de Bijbel: het verhaal van de Blijde Boodschap van Jezus Christus.

Ook in zijn tijd en zeker in zijn leven is de lichamelijke en geestelijke gezondheid een aandachtspunt van de eerste orde. Aan mankementen geen gebrek: blinden, kreupelen, bezetenen allerhande. We vernemen van een vrouw die haar hele vermogen heeft uitgegeven ten bate van haar gezondheid. Het heeft niets geholpen. Dat is voor ons geen nieuws, want ook wij vinden het heel gewoon dat de dokter wordt betaald ook als zijn goede raad niets heeft uitgehaald of zelfs verkeerd is. Er zijn weinig beroepen die het zover hebben geschopt. We vernemen van een kind dat nog vóór dat Jezus toe kan snellen voor dood op bed ligt. Maar dan komt het. Niet het terrein van de medicus wordt betreden, geen nieuwe therapie, maar wel de ontbrekende aanvulling die genezing en leven brengt. Het begint met bewogenheid, vervolgens mededogen. Jezus laat zich raken door het verdriet van die mensen. Hij reikt troost aan en niet op de laatste plaats: Godsvertrouwen. Dat vertrouwen had Hij zelf meer dan wie ook, vertrouwen op de God van het leven: geen mens die nog ooit helemaal uit Gods hand valt. Dat reikte Hij aan met een onverwacht effect. Godsvertrouwen, onderstreept met daden van zorg.

Deze verhalen zijn ons niet doorgegeven om bewondering te wekken voor mogelijk bijzondere gaven van Jezus van Nazareth. Ze zijn er om ons op te roepen, om naast al onze technisch-medische kunde hetzelfde te doen als Hij: bewogenheid, mededogen, troost, vertrouwen en echte zorg. In onze zakelijke wereld wordt deze benadering van de zieke medemens maar al te vaak gemist. Geen extra kosten, geen alternatieve maar aanvullende therapie zonder bijwerkingen, onontbeerlijk zelfs. Laten we het daarom liever basisgeneeskunde noemen, meer kracht dan kunde trouwens, heilzaam ook nog eens voor wie de zorg geeft. Geneeskunde berust bij sommigen, deze geneeskracht bij ons allen. Wat doen we er mee?

Uit het evangelie volgens Marcus 5, 21-43

In die tijd, toen Jezus weer met de boot overgestoken was stroomde veel volk bij Hem samen. Terwijl Hij zich aan de oever van het meer bevond kwam er een zekere lazarus, de overste van de synagoge. Toen hij Hem zal viel hij Hem te voet en smeekte Hem met aandrang: "Mijn dochtertje kan elk ogenblik sterven, kom toch haar de handen opleggen opdat ze mag genezen en leven". Jezus ging met hem mee. Een dichte menigte vergezelde Hem en drong van alle kanten op.
(Er was een vrouw bij die al twaalf jaar aan bloedvloeiing leed. Zij had veel te verduren gehad van een hele reeks dokters en haar gehele vermogen uitgegeven, maar zonder er baat bij te vinden; integendeel, het was nog erger met haar geworden. Omdat zij over Jezus gehoord had drong zij zich in de menigte naar voren en raakte zijn mantel aan. Want ze zei bij zichzelf: "Als ik slechts zijn kleren kan aanraken, zal ik genezen zijn". Terstond hield de bloeding op en werd ze aan haar lichaam gewaar dat ze van haar kwaal genezen was. Op hetzelfde ogenblik was Jezus zich bewust dat er kracht van Hem was uitgegaan; Hij keerde zich te midden van de menigte om en vroeg: "Wie heeft mijn kleren aangeraakt?" Zijn leerlingen zeiden tot Hem: "Gij ziet dat de menigte van alle kanten opdringt en Gij vraagt: Wie heeft Mij aangeraakt?" Maar Hij liet zijn blik rondgaan om te zien wie dat gedaan had. Wetend wat er met haar gebeurd was kwam de vrouw zich angstig en bevend voor Hem neerwerpen en bekende Hem de hele waarheid. Toen sprak Hij tot haar: "Dochter, uw geloof heeft u genezen. "Ga in vrede en wees van uw kwaal verlost". Hij was nog niet uitgesproken of men kwam uit het huis van de overste van de synagoge met de boodschap: "Uw dochter is gestorven. "Waartoe zoudt ge de Meester nog langer lastig vallen?" Jezus ving op wat er bericht werd en zei tot de overste van de synagoge: "Wees niet bang, maar blijf geloven". Hij liet niemand met zich meegaan behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus. Toen zij aan het huis van de overste kwamen zag Hij het rouwmisbaar van mensen die luid weenden en weeklaagden. Hij ging naar binnen en zei tot hen: "Waarom dit misbaar en geween? "Het kind is niet gestorven maar slaapt". Doch ze lachten Hem uit. Maar Hij stuurde ze allemaal naar buiten en ging met zijn metgezellen en de vader en moeder van het kind het vertrek binnen waar het kind lag. Hij pakte de hand van het kind en zei tot haar: "Talita koemi" wat vertaald betekent: Meisje, sta op. Onmiddellijk stond het meisje op en liep rond want het was twaalf jaar. En ze stonden stom van verbazing. Hij legde hun nadrukkelijk op dat niemand het te weten mocht komen, en voegde eraan toe dat men haar te eten moest geven.