Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Koud water

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R. Schreurs

Met honderden doken ze op nieuwjaarsdag voor enkele seconden in het ijskoude water van de Noordzee. Kon dat niet wachten tot juli? Nee, want er zijn momenten waarop je een daad wilt stellen waarmee je een cruciaal moment aanduidt. Zo’n moment is natuurlijk een millenniumwisseling en dan is jezelf dompelen of dopen kennelijk een erkend middel om een punt achter het verleden te zetten en opnieuw te beginnen. Het vraagt wel een beetje heldhaftigheid, want het is schrikken als de temperatuur van het water tegen het vriespunt is. Het is bijna altijd schrikken als het warmer of kouder dan 37 graden is. Je moet er ook iets in zien en je doet het niet in je eentje; hoe meer publiciteit hoe beter en supporters die je snel afdrogen en voor extra warmte zorgen zijn absoluut noodzakelijk. Het dopen in water kent een lange geschiedenis.

Vandaag herinneren we ons dat er zo’n 2000 jaar geleden ene Johannes mensen uitnodigde voor zo’n onderdompeling om er mee aan te duiden dat ze op wilden houden met elkaar te beduvelen, elkaar af te breken en af te troeven en zo meer. Waarachtig een nieuw begin. Dat voornemen vond hij heel belangrijk, maar van het gebruikelijke symbool daarvoor was hij zelf niet zo onder de indruk. “Ik doop jullie alleen maar met water”. Tenminste dat dacht hij, want toen kwam Jezus van Nazareth zich laten dopen en toen bleek er heel wat meer aan de hand te zijn. Jezus begon een nieuw leven, vanuit de luwte van het stilzwijgen naar de hitte van zijn openlijke woorden en daden. Het bleek een onderdompeling in Gods Geest te zijn waardoor die woorden en daden zowaar goddelijke kenmerken bleken te krijgen, zo goed en weldadig waren ze.

Ik weet niet of zich onder mijn lezers of toehoorders veel van die nieuwjaarshelden bevinden. Toch zijn er heel wat bij die, op meestal uiterst jonge leeftijd, eventjes aan het schrikken zijn gebracht. Dat was bij het ontvangen van het H.Doopsel op voordracht van de ouders. Het is een cruciaal moment en dus is er terecht grote belangstelling, compleet met familiefotograaf. Het kind wordt met heel veel hartswarmte omgeven en dat zal ook voor de toekomst nodig blijven. Het was toen schrikken vanwege het koude water, maar als we in het kort de betekenis naar boven halen dan is het misschien weer schrikken. De bedoeling was en is om toe te treden en opgenomen te zijn in een gelovige gemeenschap die we Kerk noemen. Dat geeft inderdaad een thuishaven voor geloven, maar het is en blijft een gemeenschap van zeer menselijke mensen en daar mankeert ook wel wat aan. Daar schrik je soms nog van. De bedoeling was en is om te gaan staan in de voetsporen van Jezus van Nazareth. Dat betekent: helemaal klaar staan voor de medemens, vooral de zwakke. De schrik zou je toch om het hart slaan. Dat betekent hardnekkig volhouden dat liefde sterker is dan haat, dat vreugde het van alle verdriet zal winnen, zelfs dat leven sterker is dan alle dood. Dat is nog al wat. Nu moet gezegd dat en mens daar niet gauw aan zou beginnen als daar niet bij kwam dat we geloven net als Jezus van Nazareth ondergedompeld en doordrinkt te raken van Gods Geest, die ons de goddelijke kracht na al die welwillendheid van onze kant. We zeggen dan wel eens: dat moet je nu eenmaal geloven. Daar zou ik toch graag even bij willen zeggen: Dat hoef je niet zo te geloven dat kun je gewoon waarnemen, dat zie je aan al die gedoopte goede mensen, die hun best doen dat allemaal waar te maken. Doen ongedoopten dat dan per definitie niet. Gelukkig dikwijls wel. Dat is heel eenvoudig te begrijpen, want het zit ‘m niet in dat koude water, maar in die Geest die dikwijls zelfs zonder doop werkt. Dan zouden we misschien opnieuw kunnen schrikken, maar nu niet omdat we gedoopt zijn, maar omdat we ondanks dat doopsel nog steeds zo weinig met die goddelijke geestkracht doen. “Schaam je”, zou de buitenstaander zeggen”. Daar zit wat in, maar een duik in koud water vraagt heldhaftigheid van enkele seconden, maar in de Geest da’s nog heel wat anders. Dapperheid gevraagd. Amen.