Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Dopen met levend water

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

Het verhaal van de doop van Jezus: een goede gelegenheid om U een keer iets te vertellen over de voorbereidingen op het doopsel in onze beide parochies.

Eerst wat informatie. Als ouders hun kindje willen laten dopen, dan bellen ze dikwijls naar het parochiecentrum om te vragen hoe het allemaal in zijn werk gaat, maar steeds meer vragen ze ook om een gesprek met een pastor vooraf omdat ze nog twijfelen en vragen hebben bij de zin en de betekenis van het doopsel. In zo’n eerste gesprek alleen al hoor je bijzondere dingen. Mensen zijn volop aan het zoeken. Ze willen graag iets met hun geloof, maar ze komen niet zo vaak meer in de kerk. Ze zien de paus niet zitten, maar wel de boodschap van Jezus. Luisterend, beluister je heel veel geloof, maar ook heel veel vragen bij de kerk.

Na zo’n eerste gesprek verwijzen we ze naar de werkgroep doopvoorbereiding om een afspraak te maken voor de doopviering. Dat is dikwijls al een heel gedoe, want de agenda’s van jonge mensen staan boordevol en iedereen moet en mag erbij zijn. Zelf een boekje maken…natuurlijk. Eigen zang of muziek.. ook prima. Dan worden 2 avonden afgesproken waarop de doop wordt voorbereid. Acht mensen, met zelf allemaal jonge kinderen, vormen de werkgroep en met tweeën bereiden ze om beurten een groep ouders voor die of in de Lidwinakerk of in de Antoniuskerk hun kindje laten dopen.Sommige ouders nemen op zo’n avond een reiswiegje mee naar de pastorie. De opkomst van de mensen is erg hoog. Ze vinden de doop blijkbaar een belangrijke gebeurtenis. Na kennismaking met elkaar, wat erg belangrijk is –want met wie wordt ons kindje gedoopt- verhalen over de geboorte. Hoe is het allemaal gegaan? Dikwijls goed ,maar er komen ook verhalen over moeilijkheden en dat maakt wel eens emotioneel. Mooi is dan te zien hoe vreemden voor elkaar anderen ondersteunen. Dan volgt uitleg door de mensen van de werkgroep over de symbolen. De betekenis van het water (nieuw Leven) van de zalf (bescherming) van het licht van de doopkaars en de paaskaars…het komt allemaal aan de orde.

Daarna een aanzet tot het maken van een doopviering. Soms door de ouders samen thuis en soms op de avond zelf. Doe jij de opening dan doe ik het slotwoord. Doe jij een gedicht dan lezen wij het verhaal uit het evangelie voor. Kortom samen praten en denken over de inhoud van de viering. Anders dan vroeger toen de pastoor het allemaal zelf bepaalde. Natuurlijk want mensen mogen, moeten zelfs meespreken: het is de doop van hun kind!

Dan de tweede avond. Dikwijls is er een pastor bij. De hamvraag op deze avond is: waarom willen jullie je kindje laten dopen. Er volgen bijzondere gesprekken. Met een lach om het gesprek te openen en met een traan als het gesprek gaat over de band met overleden ouders en grootouders, die voor veel jonge mensen erg belangrijk is: wezenlijk zelfs als het over dopen gaat. Er is veel geloof te beluisteren op zo’n avond. Er is niet zoveel kennis over de bijbel of over de kerk, maar is dat laatste echt heel erg? Geloof is klein en zit diep van binnen. Jesaja heeft het er in de eerste lezing ook over: het geknakte riet niet breken en het kwijnend vlaspitje niet uitblazen, maar het koesteren en recht doen, dan zal het recht brengen.

Zo proberen we in onze parochies mensen recht te doen in hun zoekend geloof, in de wetenschap, dat we als parochies niet zoveel antwoorden hebben, maar samen met mensen willen zoeken naar vormen om geloof inhoud en gestalte te geven De doopviering zelf met een persoonlijk woordje, met het schelpje met de naam van kindje erop, dat later wordt meegegeven, nodigt uit tot verdere betrokkenheid.

Toch komen ze niet meteen de week erop terug om hier met ons mee te bidden en te zingen. Dat verlangen hebben we wel eens, maar mensen hebben het erg druk en de wekelijkse kerkgang is voor velen teveel, maar er is wel een zaadje van betrokkenheid geplant.

De doop is een begin zoals de doop van Jezus een begin was: open hartelijk en warm voor mensen die in Hem willen proberen te geloven.

2005 en daarna, van oud naar nieuw.

Er staan heel wat mooie kerken en kerkjes in Europa. Vroeger stonden de deuren daar altijd open. Nu hangt er op heel veel gesloten deuren een A4tje met de mededeling op welke zaterdag of zondag in de maand er nog een dienst is. Of dat dan een eucharistieviering is hangt af van de mogelijke aanwezigheid van een priester. Zo is het in Best nog niet.

Niet mijn gevoel, maar wel mijn verstand vertelt dat het tijd wordt om te voorkomen dat de Lidwinaparochie en de Antonius/Avondmaalparochie een noodoplossing moeten verzinnen omdat ik om wat voor reden dan ook plotseling uit val. Daarom zal ik eind mei of begin juni in het komende jaar, de precieze datum zoeken we nog uit, de directe verantwoordelijkheid en zorg voor de beide parochies gaan overdragen aan pastor H.v.d.Laar. Dan ga ik mij beperken tot het vervullen van enkele kerntaken: het voorgaan in de eucharistie en de juridische eindverantwoordelijkheid. Verder blijf ik - zij het op afroep - beschikbaar voor pastor van de Laar en voor pastoor Verbraeken. Een en ander is vanzelfsprekend in goede harmonie doorgesproken met de pastores en onze kerkbesturen. Naar ik hoop zal de nieuwe situatie mij voldoende verlichting geven om die beperkte taken nog lang te kunnen volhouden, om zo de naaste toekomst van de parochies veilig te stellen. Ik reken er op tijdig te vernemen als zelfs het vervullen van die taken ondermaats wordt.

Het kan natuurlijk niet zo zijn dat pastor van de Laar er dan een volledig tweede taak bij krijgt. Hij zal zijn eigen functioneren moeten wijzigen en nog meer taken en verantwoordelijkheden doorschuiven naar medeparochianen. De ideeën daarover zullen we op de medewerkersbijeenkomst van 5 januari 2005 voorleggen.

Het zal duidelijk zijn dat in het aantal kerkdiensten en de aard daarvan ook nogal wat zal veranderen. Dat mag uitaard niet gaan ten koste van de kwaliteit, in tegendeel. Meer dan ooit tevoren komt daar de nadruk op te vallen.

Ook het kerkbestuur van de Lidwinaparochie denkt ernstig na over de situatie waarin ik kom uit te vallen. Niet alles is te voorzien, maar het zou bijvoorbeeld een ongunstige omstandigheid zijn als de pastorie plotseling komt leeg te staan, terwijl op dit moment ook de Gemeente Best zo'n situatie wil voorkomen en opnemen in mogelijke ontwikkelingen.

Er gaat dus in de komende jaren heel wat gebeuren. We willen ons zo weinig mogelijk laten verassen door plotseling uitvallen van wie dan ook. Let er wel op: Het gaat geen neergang of afbraak worden, maar een goede doorstart naar de toekomst van onze parochies in Best.

Die fantastisch goede ideeën van Jezus Christus die moeten gedragen blijven door velen, in liturgie, verkondiging en vooral in daden. Daar gaat het om.

Er komt, misschien wat onverwachte, beweging in het nieuwe jaar. Het wordt vast een gelukkig en gezegend nieuwjaar. Dat wens ik u toe ook namens mijn collega pastor H.v.Laar.

Richard Schreurs, past.