Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

welkomstcomité

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (Driekoningen)

Openbaring des Heren (Driekoningen)

Vandaag zijn we uitgenodigd om ons aan te sluiten bij het welkomstcomité bijvoorbeeld in de aankomsthal van Schiphol. Wij zijn er niet de eerste want jongelui staan al vooraan. Af en toe gaan de schuifdeuren open en komen er wat mensen te voorschijn die worden afgehaald: de kapster door een vriendin, de bankwerker door een collega, de employé door een collega of familielid, de directeur door zijn chauffeur. Maar daar is het vandaag niet om begonnen. Wij hebben ons aangesloten bij een snel groeiende groep mensen van allerlei slag. Er zijn kinderen die een tekening hebben gemaakt, jongelui zijn er met een sjaal om mee te zwaaien en er zijn mensen bij met iets in cadeauverpakking. Wachten duurt lang en daarom vragen we toch maar eens wat het voor mensen zijn waar we ons bij aangesloten hebben. Er blijkt een delegatie van Artsen zonder Grenzen, een groepje van Amnesty International, Medische Missiezusters, vredesactiviten, mantelzorgsters, een actiegroepje ter verbetering van de relatie tussen christenen en moslims. De aankomsthal wordt te klein want ouders die veel tijd stoppen in de opvoeding van hun kinderen hebben zich ook aangesloten bij een grote groep vrijwilligers die zich inzetten voor asielzoekers en voor demente bejaarden. Ja, allerhand parochievrijwilligers zijn er ook. Te veel om op te noemen. Het is kersttijd en dus staat er links van de schuifdeur een kerstal met de drie koningen erin. Die passen hier goed bij, maar ze zijn van gebakken klei, versteend dus.

Wacht eens even, staan wij hier wel goed? Want we staan hier temidden van een onafzienbare menigte idealisten, allemaal mensen die onbetaald of vrijwillig onderbetaald zich inzetten voor medemensen aan de kant of onderaan van een samenleving die soms alleen maar consumenten lijkt te kennen.

Nu willen we ook wel eens van deze mensen weten op wie wij eigenlijk staan te wachten. "Wij zijn gekomen om een man te verwelkomen die onze algemene leider is, iemand waar deze idealisten zich in herkennen, een inspirator, die in staat is om een andere wereldorde in gang te zetten en die met begrijpelijk woorden en eenvoudige voorbeelden duidelijk kan maken hoe dat ter verwezenlijken is".

Nu aarzelen we toch of we hiertussen wel moeten blijven staan. Voelen we ons thuis bij dit gezelschap? En terwijl we ons dat afvragen gaat de schuifdeur open. Een man en een vrouw met een kind op haar arm komen naar voren en er stijgt een gejuich op dat de overige herrie daar overstemt. "Is dit geen vergissing?", vragen we. "Nee, helemaal niet", wordt ons uitgelegd. "Dat kind, daarvan weten we dat het een zware taak op zich gaat nemen en we weten ook dat het die taak helemaal waar zal maken"."Mensen die zo iets op zich nemen zijn meer dan hartelijk welkom, die verdienen steun en waardering en daarvoor zijn wij naar hier gekomen".

Wat doen we, voegen we ons bij dit leger idealisten, voor aan, in het midden of aan de kant of helemaal niet? Dat is de vraag die ons wordt voorgelegd op deze dag waarop ons duidelijk wordt gemaakt wie en hoe dat Jezuskind is, een dag die plechtig de dag van de openbaring des Heren heet. Dan kunnen we misschien wel vinden dat Jezus Christus die waardering verdient, maar nog werkzamer is het als we al die mensen, die jongelui, volwassenen en ouderen die zijn idealen in onze tijd waar maken, als we die mensen verwelkomen en onze steun geven, opdat ze het volhouden, want zij zijn ook een openbaring des Heren.

Amen