Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Balans en overwicht

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (zondag 3 april)

Vanaf het ontwaken tot het inslapen zijn wij op zoek naar zekerheid. Hoe laat is het? 8 Uur. Loopt die klok goed? Waar zijn mijn schoenen? In de schoenbak, nee toch onder het bed. Wanneer kan ik in de VUT? Ben ik goed verzekerd? We stellen ons de hele dag allerlei vragen aan gaan op zoek naar het antwoord dat ons zekerheid geeft. Heel veel dingen doen we op goed geluk, want verder dan waarschijnlijk komen we niet en we weten er mee te leven. Een beetje evenwicht tussen zeker en onzeker daar moeten we het mee doen.  Een enkeling meent nog dat voor absolute zekerheid en onomstotelijk bewijs je bij de wetenschap terecht kunt. We weten intussen dat elke ontdekking zoveel nieuwe horizonten die het zekere alweer onzeker maken.

Bestaat er een eeuwige God? Heeft die God Jezus van Nazareth in zijn eeuwigheid opgenomen zodat ook wij daarvoor in aanmerking komen? Bij deze vragen gaan sommige mensen zich opwinden: "Als je daar aan twijfelt hoor je niet meer bij de club van gelovigen". Toch is hiervoor het onomstotelijk bewijs nooit geleverd net min als voor het tegendeel. We zullen ermee moeten leven en dat is heel goed mogelijk. Ondanks alle twijfel is het leven met geloof een stuk aangenamer dan het leven met alleen maar ongeloof. Dat is waarschijnlijk de reden dat er meer hardnekkig gelovigen zijn dan hardnekkig ongelovigen.

We zijn dan trouwens in goed gezelschap. Vandaag hoorden we het verhaal van "de ongelovige Thomas". Hij twijfelde, hij zocht naar zekerheid, maar juist dat bleek de weg naar vertrouwen en een heel actief geloof. Dat bleef niet bij het opzeggen van wat waarheden, dat werd een getuigen in woord en daad. Hij heeft misschien zelfs een thomasevangelie geschreven. Hij werd niet uit de groep gegooid met zijn wantrouwen, want die waren niet anders. Petrus twijfelde op 1e paasdag aan het verhaal van de vrouwen en ook de anderen vonden dat ze alleen maar daardoor in verwarring waren gebracht. Jezus zelf had trouwens al eens gewaarschuwd tegen de mensen die het zo zeker weten. "Als ze beweren, de Messias is hier of daar, gelooft het niet". Aan het kruis wordt eerst de twijfel uitgesproken: "Mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten" en pas daarna: "In uw handen beveel ik mijn Geest ".

Intussen zijn er heel wat zogenaamde 'ongelovigen' onder ons, Ouderen en jongeren, die niet geloven in een God  die de een goed voorziet en aan de ander kwaad zou gunnen, die niet geloven in bevoegdheden van de kerk, die twijfelen aan onderdelen van onze geloofsbelijdenis.

De apostelen hebben de twijfelende Thomas niet opgegeven; ze gaven die zogenaamde ongelovige de tijd de waarheid te achterhalen.

Ook wij doen er goed aan twijfelaars niet in de hoek van verdachten te zetten of door ze niet-christenen te noemen. We mogen gerust elke vrees laten varen om ook zelf eens te twijfelen aan waarheden die we enkel van horen-zeggen hebben overgenomen.
 
Christen ben je niet door het aannemen van waarheden, maar door het volgen van de weg van Jezus Christus, door de hand uit te strekken naar hulpbehoevenden zoals hij deed.

Hier  bidden we daarom dat de Almachtige diep in ons hart de wijsheid plant die nodig is om het volgen van die weg vol te houden ten einde toe. 

Johannes 20,19-31

Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar. Hoewel de deur op slot was uit vrees voor de Joden, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: 'Vrede!' Na deze groet toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen. `Vrede', zei Jezus nogmaals. `Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.' Na deze woorden ademde Hij over hen. `Ontvang de heilige Geest', zei Hij. `Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.' Thomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was er niet bij toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: 'We hebben de Heer gezien.' Maar hij zei: 'Ik wil zijn handen zien, met de gaten van de spijkers erin; ik wil ze met mijn vingers voelen. Ik wil met mijn hand de opening in zijn zijde voelen. Anders geloof ik niet.' Acht dagen later waren de leerlingen weer bijeen, en nu was Thomas erbij. Hoewel de deur op slot was, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: 'Vrede! Vervolgens richtte Hij zich tot Thomas: 'Kijk maar hier zijn mijn handen; kom nu maar met je vinger. En kom met je hand om de opening in mijn zijde te voelen. Wees niet langer ongelovig, maar gelovig.' Hierop zei Thomas: 'Mijn Heer! Mijn God!' Jezus zei: 'Omdat je Me gezien hebt geloof je? Gelukkig zij die zonder gezien te hebben toch tot geloof komen.'
Nog veel andere tekenen heeft Jezus voor de ogen van zijn leerlingen verricht, die niet in dit boek zijn neergeschreven. Die welke u hier vindt, zijn neergeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leven zult bezitten in zijn naam.