Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Een oproep tot verantwoordelijkheid

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs, zondag 26 september 2004 (26e zondag door het jaar C)

Een tijdje geleden al weer stond het in de krant. Misschien is U het artikel wel opgevallen. Het was geen stuk over de politiek over de bezuinigingen of over protesten daartegen, maar het ging over een kind van 11 jaar, Marlou, die met haar oma en opa op vakantie ging naar Spanje (Kijkt U maar ik heb het zelfs meegenomen). De eerste nacht daar in Spanje ging het al mis. De oma van Marlou kreeg een scherpe pijn in haar borst en viel op de grond. Marlou werd wakker en rende snel naar beneden om hulp te halen. Met handen en voeten vroeg ze bij de receptie om een dokter. Ook het ziekenhuis dat werd gebeld, kreeg Marlou aan de telefoon en ze deed verschrikkelijk haar best om zichzelf verstaanbaar te maken. Het ging immers om oma. Terwijl opa en oma naar het ziekenhuis gingen, belde het dappere kind haar eigen ouders op in Nederland om hen in te lichten en alvast gerust te stellen. Ze schakelde ook nog de reisorganisatie in en toen haar opa terug was van het ziekenhuis zorgde ze voor hem, want door een eerdere hersenbeschadiging raakte hij soms gedesoriënteerd en zelfs letterlijk soms de weg kwijt. Zo nam Marlou van 11 jaar de verantwoordelijkheid voor haar oma en opa op zich en deed ze alles wat nodig was.

Net daar gaat het over in de lezingen die we net hoorden. Eerst in de eerste lezing die de lector voorlas over de profeet Amos, die fel is gekant tegen de zorgeloze in Sion, die alleen maar eten en drinken en feesten en zich absoluut niet bekommeren om anderen om de samenleving om het land. Ze hebben in zijn ogen absoluut geen verantwoordelijkheidsgevoel en Amos waarschuwt ze, dat ze dat nog duur zal komen te staan. Je bent nou eenmaal profeet o je bent het niet.

In de tweede lezing gaat het ook over verantwoordelijkheid. Jezus vertelt een parabel, een verhaal waarin we als naar een spiegel naar onszelf kunnen kijken. Een verhaal over een rijk man die voorbij gaat aan het leed van de arme Lazarus. Allebei komen ze in het hiernamaals, vertelt Jezus en daar wordt de rijke gewezen op zijn gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Hij komt tot inkeer en vraagt of hij op een of andere manier zijn 5 broers die nog op aarde zijn, mag waarschuwen, dat zij toch wel hun verantwoordelijkheid op zich nemen en de zorg voor de ander niet vergeten. Maar dan wordt gezegd, dat als ze niet naar de profeten en de wet luisteren een waarschuwing van bovenaf nu nog ook niet meer helpt.

En zo is het natuurlijk met mensen die zich verantwoordelijk voor anderen voelen. Day doe je niet omdat je daarmee de hemel kunt verdienen, dat doe je niet om later problemen te voorkomen. Dat doe je net als Marlou van binnenuit,

Omdat ze bezorgd is om haar grootouders, omdat mensen begaan zijn met anderen.

Sommigen mensen hebben een heel sterk verantwoordelijkheidsgevoel. Ze willen zeker op tijd komen om anderen niet te laten wachten. Een sterk verantwoordelijkheidsgevoel betekent ook dat je goed voor je eigen lijf en voor je eigen geest zorgt, zodat er ruimte is voor anderen, zodat je hart openstaat voor de noden en de vragen om je heen. Verantwoordelijkheid mogen mensen ook voelen voor onze samenleving. Dat houdt niet op bij het gemopper op de jeugd, die van alles verkeerd zouden doen. Nee, daar begint het pas eigenlijk. Je verantwoordelijkheidsgevoel kan je zeggen dat je net de jeugd op moet zoeken.

Kan je uitdagen leerkracht te worden of een ouder die liefde te geven heeft en meteen ook duidelijk maakt wat volgens de wetten van de liefde wel kan maar ook wat niet. Verantwoordelijkheid kun je ook dragen als het gaat over politiek en over keuzes in onze samenleving. Jezus geeft in zijn parabel aan dat eerste de arme geholpen moet worden en niet omgekeerd zoals dat maar al te dikwijls in ons eigen land gebeurt. Verantwoordelijkheid draag je op bijna alle gebieden van het leven en Jezus daagt ons uit verantwoordelijkheid te dragen voor mensen die hulp en aandacht nodig hebben omdat ze zo kwetsbaar zijn.

Marlou lijkt die boodschap verstaan te hebben. Het meisje is opgevoed met gevoel voor anderen. Dat kan niet anders. Het is een verantwoordelijkheidsgevoel dat diep christelijke wortels heeft. Wij mogen bij onszelf nadenken op welke momenten we zelf verantwoordelijkheid willen dragen en of we daarmee de weg banen om het rijk van God dichterbij te brengen op onze wereld.

Lucas 16,19 31

In die tijd zei Jezus tot de Farizeeën: 'Er was eens een rijk man die in purper en fijn linnen gekleed ging en iedere dag uitbundig feest vierde, terwijl een arme, die Lazarus heette, met zweren overdekt voor de poort lag. Hij verlangde ernaar zijn honger te stillen met wat bij de rijkaard van de tafel viel. Maar er kwamen alleen honden die zijn zweren likten. Nu gebeurde het dat de arme stierf en door de engelen in de schoot van Abraham werd gedragen. De rijke stierf ook en kreeg een eervolle begrafenis. In de onderwereld, ten prooi aan vele pijnen, sloeg hij zijn ogen op en zag van verre Abraham en Lazarus in diens schoot. Toen riep hij uit: Vader Abraham, ontferm u over mij en geef Lazarus opdracht de top van zijn vinger in water te dopen en mijn tong daarmee te komen verfrissen, want ik word door de vlammen hier gefolterd. Maar Abraham antwoordde: Mijn zoon, herinner u hoe gij tijdens uw leven uw deel van het goede hebt gekregen en hoe op gelijke manier aan Lazarus het kwade ten deel viel; daarom ondervindt hij nu hier de vertroosting, maar wordt gij gefolterd. Daarenboven gaapt er tussen ons en u voorgoed een wijde kloof, zodat er geen mogelijkheid bestaat, zelfs als men zou willen van hier naar u te gaan noch van daar naar ons te komen. De rijke zei: Dan vraag ik u, vader, dat gij hem naar het huis van mijn vader wilt sturen, want ik heb nog vijf broers; laat hij hen waarschuwen opdat zij niet eveneens in deze plaats van pijniging terechtkomen. Maar Abraham sprak: Zij hebben Mozes en de profeten; laat ze naar hen luisteren. Maar hij zei: Och neen, vader Abraham! Maar als er één uit de doden naar hen toegaat, zullen ze zich bekeren. Hij echter sprak tot hem: Als ze naar Mozes en de profeten niet luisteren, zullen ze zich ook niet laten overreden als er iemand uit de doden opstaat'.