Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
Spreken of Zwijgen
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Past. R.J. Schreurs
Zondag 13 december 2015
Spreken of zwijgen
Het welslagen van een feest, dus ook van Kerstmis, hangt vooral af van de voorbereiding.
De middenstand doet al haar best met lampjes en kerstmuziek in de straat en bijzondere aanbiedingen.
Het is zaak om op tijd inkopen te doen.
De kerstballen waren in augustus al te koop.
Nu ophangen die handel!
Ook in huis mag het ook al.
Zo hier en daar zijn er mensen die nog weten waar het Kerstfeest over gaat.
Daar wordt de kerststal erbij gezet en het Kerstkind moet dan nog even wachten op de eigenlijke dag.
Zo mogen we ons voortijdig herinneren waar het allemaal om draait.
De lezingen van vandaag gaan over aankomend heil en “laat de moed niet zakken”.
Toch staat dit alles in schrille tegenstelling tot een heel ander thema dat ons vandaag wordt aangeboden.
Namelijk: wereldlichtjes dag.
Het idee is in Amerika in 1997 geboren, om op de 2e zondag in december over de hele wereld lichtjes aan te steken ter gedachtenis aan een overleden kind of overleden kinderen.
Daar gaan we dan met onze “zondag verheugt u”.
Natuurlijk gaan we daar hier straks wat aandacht aan besteden, maar toch...
Het gaat over iets onbeschrijfelijk droevigs en dan komt mij het ontsteken van een kaarsje voor als een gebaar dat in geen enkele verhouding staat tot het leed dat over ouders, broers, zussen, familie is gekomen bij het overlijden van een kind.
Een moeder zei over het overlijden van haar man: “Ik ben mijn rechterhand kwijt geraakt, maar met het overlijden van mijn kind raakte in een stuk van mijn hart kwijt”.
Wat moet je in Gods naam verzinnen om wat troost te kunnen bieden.
Woorden blijven in je keel zitten.
Je wil met geen enkel gebaar het diepe leed weer ophalen.
Wat kun je meer doen dan naast de bedroefde medemens te staan en te zwijgen.
Er zijn en zwijgen.
Soms benijd ik wel eens die popes van de Grieks- of Russich Orthodoxe kerk.
Daar wordt namelijk nooit gepreekt; alleen maar gevierd, vreugde en verdriet, maar vooral vreugde.
Dat is mijn voorstel voor vandaag: om vooral te zwijgen.
Er zijn een heleboel redenen waarom het soms beter is te zwijgen dan woorden uit te storten over de mens naast ons.
Geleerde mensen hebben er hun mening over gegeven, zoals:” Zwijgen leren we pas in de loop van ons leven, spreken leren we eerder” of:
Waarover men niet kan spreken, daarover moet men zwijgen.
Een uitdrukking die we allemaal wel kennen: “Spreken is zilver, maar zwijgen is goud”.
Wat moet ik met de combinatie van “een zondag verheugt u”, in het latijn “zondag gaudete” en wereldlichtjesdag.
Daar kan ik niets mee of het zou kunnen zijn dat mijn zwijgen, ons zwijgen, ruimte laat om toch nog ruimte te maken voor een glimlach.
Laat het zo dan zijn.
Amen