Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

bezeten

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

zondag1 februari 2015 a

bezeten

In de trein of de bus tot een gesprek komen met een medereiziger is vrijwel onmogelijk geworden.
Wat ze allemaal met hun tablet of mobieltje aan het doen zijn mag Joost weten;
in elk geval worden ze er helemaal door in beslag genomen.
Het went wel om te leven tussen mensen die hun leven vullen met een of andere bezigheid,
met uitsluiting van soms de meest elementaire dingen, zoals eten en rust nemen.

De kranten houden daar rekening mee door minstens een kwart van de inhoud te besteden aan sportnieuws, want er zijn veel jonge mensen die hun ziel en zaligheid wijden aan een of andere sport.
Nu doe je er weinig kwaad mee als je bijvoorbeeld helemaal opgaat in het lezen van boeken of het bekijken van films en meer van dat soort bezigheden.
Toch leunt deze bezetenheid op zeker moment aan tegen asociaal gedrag.
Autisten kunnen niet anders, maar dan hebben we het over slechts 3 procent van de bevolking.

Degenen die zich helemaal verliezen aan hun werk vergeten al gauw het voor de hand liggend contact met hun gezin, hun man of vrouw of de kinderen. Autistisch gedrag.
Veel gevaarlijker zijn degenen die bezeten zijn van het verkrijgen van bezit en van macht, want dat gaat altijd over de rug van anderen.
Over dat soort bezetenheid gaat het evangelie van vandaag dunkt mij.

Jezus treedt op in de kerken van die tijd en cultuur, de synagogen.
Daar zijn de mensen gewend aan schriftgeleerden en farizeeën die aan de mensen uitleggen wat ze allemaal te doen en te laten hebben.
Niet dat ze daar zelf over hebben na te denken, nee het staat allemaal opgeschreven in de Wet en de profetische geschriften.

Dat verwijzen naar bestaande voorschriften is van alle tijden.
Je vindt ze onder ambtenaren die hun verstand , hun gevoel van medemenselijkheid, hun emoties, op zij zetten en die de regeltjes toepassen tot in het oneindige.
Je vindt ze onder gemeentelijke en landelijke politici die het ene wetje na het andere verzinnen om zich daar vervolgens achter te kunnen verschuilen.
Je vindt ze onder zakenlui en werkgevers die schermen met krimpende afzet en winst en daarna over lijken gaan.
Een autist doet dat omdat hij niet anders kan. Zij zouden wel anders kunnen, maar doen het niet, bezeten als ze zijn.

Die oorlogsvoerders zijn toch allemaal bezetenen.
Je vindt ze zelfs in de kerk, die drager dient te zijn van de boodschap van Jezus Christus.
Maar nee, dicht die kerk, opgeheven die parochie.
Het verdriet van zo veel mensen raakt hen niet en daarbij de mooie woorden: “We voelen wel mee met deze mensen”.
Woorden die ze ergens gevonden hebben, maar die niets voor hen betekenen.
Bezetenheid, zonder bezieling.

Wat is daar tegen te doen?

Zo groot als het probleem is, zo eenvoudig is het antwoord dat Jezus Christus geeft in zijn woorden en daden.
Ook hij had te maken met wetten en regeltjes. “Ik verander daar geen jota of stipje aan”, zegt Hij.
Maar dan ontmoet hij de werkelijkheid: Een vrouw die overspel heeft gepleegd en die volgens de Joodse wet gestenigd zou moeten worden.
Hij gaat ermee in gesprek, geeft haar een goede richting aan en laat haar gaan.
En zo ook nog een ander moment waarop ze met zo’n vrouw bij hem komen.
“Wie zonder zonde is moet dan maar de eerste steen gooien”.

De enige die zonder zonde is is Jezus zelf en hij laat haar gaan.
De leerlingen vasten niet zoals de wet voorschrijft.
Maar op een bruiloft hoefde niet gevast te worden zolang de bruidegom aanwezig was.
Dus zegt hij zelf die bruidegom te zijn en als hij er niet meer is dan zal er gevast worden.

Onze huidige paus doet het ook zo.
Hij heeft nog geen enkele wet veranderd, maar als ze hem vragen wat er met homo’s moet gebeuren dan zegt hij: “Wie ben ik om hen te veroordelen”.

De wetten mogen blijven staan, maar de mensen gaan voor en dat is iets wat Jezus had overgenomen van God zijn Vader en zoals die omgaat met mensen, communicatief, genadig, trouw, enzovoorts.
Jezus onderstreept zijn gezag, dat boven de wet uit gaat, ook nog eens, door een notoire bezetene te genezen.
Ook wij ontmoeten veel mensen die bezeten zijn en misschien zijn we het zelf ook wel min of meer als we ons beroepen op regels en voorschriften boven het welzijn van medemensen.
Dan is dit evangelie een oproep om te treden in de menselijke voetsporen van Jezus Christus en van God zijn Vader.
Zelf zo handelen... en luisteren naar mensen die daartoe oproepen.

Mogen we daartoe in staat zijn. Amen

Marcus 1,21-28
Jezus en zijn leerlingen gingen op weg naar Kafarnaüm, en op de eerstvolgende sabbat ging Jezus naar de synagoge en onderwees er de mensen.
Ze waren diep onder de indruk van zijn onderricht, want hij sprak hen toe als iemand met gezag, niet zoals de schriftgeleerden.
Er was in de synagoge ook een man die bezeten was door een onreine geest, en hij schreeuwde:
Wat hebben wij met jou te maken, Jezus van Nazareth?
Ben je gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie je bent, de heilige van God.'
Jezus sprak hem streng toe en zei: `Zwijg en ga uit hem weg!'
De onreine geest deed de man stuiptrekken en verliet hem met een luide schreeuw.
Iedereen was zo verbijsterd dat ze tegen elkaar zeiden: Wat is dit allemaal?
Een nieuwe leer met groot gezag!
Zelfs als hij onreine geesten een bevel geeft, wordt hij gehoorzaamd.'
Het nieuws over Jezus verspreidde zich algauw overal in Galilea.