Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Doop van de Heeer

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Richard Schreurs

zondag 12 januari 2014

Doop van de Heer

Het verhaal van de doop van Jezus: een goede gelegenheid om U een keer iets te vertellen over de voorbereidingen op het doopsel in onze geloofsgemeenschap.

Eerst wat informatie.
Als ouders hun kindje willen laten dopen, dan bellen ze dikwijls naar het ontmoetingscentrum in de Kadans om te vragen hoe het allemaal in zijn werk gaat, maar ze vragen vaak ook om een gesprek vooraf, omdat ze nog twijfelen en vragen hebben bij de zin en de betekenis van het doopsel.
In zo’n eerste gesprek alleen al hoor je bijzondere dingen.
Mensen zijn volop aan het zoeken.
Ze willen graag iets met hun geloof, maar ze komen niet zo vaak meer in de kerk.
Ze zien die grote Kerk niet zitten, maar wel de boodschap van Jezus.
Luisterend, beluister je heel veel geloof, maar ook heel veel vragen bij de Kerk.

Na zo’n eerste gesprek verwijzen we ze naar de werkgroep doopvoorbereiding om een afspraak te maken voor de doopviering.
Dat is dikwijls al een heel gedoe, want de agenda’s van jonge mensen staan boordevol en iedereen moet en mag erbij zijn.
Zelf een boekje maken ... natuurlijk.
Eigen zang of muziek ... ook prima.
Dan worden avonden afgesproken waarop de doop wordt voorbereid.
Sommige ouders nemen op zo’n avond een reiswiegje mee naar plek van samenkomst.
De opkomst van de mensen is erg hoog.
Ze vinden de doop blijkbaar een belangrijke gebeurtenis.
Na kennismaking met elkaar, wat erg belangrijk is -want met wie wordt ons kindje gedoopt- verhalen over de geboorte.
Hoe is het allemaal gegaan?
Dikwijls goed maar er komen ook verhalen over moeilijkheden en dat maakt 't wel eens emotioneel.
Mooi is dan te zien hoe vreemden voor elkaar anderen ondersteunen.
Dan volgt uitleg door de mensen van de werkgroep over de symbolen.
De betekenis van het water (nieuw Leven) van de zalf (bescherming) van het licht van de doopkaars en de paaskaars ... het komt allemaal aan de orde.

Daarna een aanzet tot het maken van een doopviering.
Soms door de ouders samen thuis en soms op de avond zelf.
Doe jij de opening dan doe ik het slotwoord.
Doe jij een gedicht dan lezen wij het verhaal uit het evangelie voor.
Kortom samen praten en denken over de inhoud van de viering.
Anders dan vroeger toen de pastoor het allemaal zelf bepaalde.
Natuurlijk want mensen mogen, moeten zelfs meespreken: het is de doop van hun kind!

Dikwijls is op één van de avonden de pastor erbij.
De hamvraag op deze avond is: waarom willen jullie je kindje laten dopen.
Er volgen bijzondere gesprekken.
Met een lach om het gesprek te openen en met een traan als het gesprek gaat over de band met overleden ouders en grootouders, die voor veel jonge mensen erg belangrijk is: wezenlijk zelfs als het over dopen gaat.
Er is veel geloof te beluisteren op zo’n avond.
Er is niet zoveel kennis over de bijbel of over de kerk, maar is dat laatste echt heel erg?
Geloof is klein en zit diep van binnen.
Jesaja heeft het er in de eerste lezing ook over: het geknakte riet niet breken en het kwijnend vlaspitje niet uitblazen, maar het koesteren en recht doen, dan zal het recht brengen.

Zo proberen we in onze gemeenschap mensen recht te doen in hun zoekend geloof, in de wetenschap, dat we als geloofsgemeenschap niet zoveel antwoorden hebben, maar samen met mensen willen zoeken naar vormen om geloof inhoud en gestalte te geven.
De doopviering zelf met een persoonlijk woordje, met het schelpje met de naam van kindje erop, dat later wordt meegegeven, nodigt uit tot verdere betrokkenheid.

Toch komen ze niet meteen de week erop terug om hier met ons mee te bidden en te zingen.
Dat verlangen hebben we wel eens, maar mensen hebben het erg druk en de wekelijkse kerkgang is voor velen teveel, maar er is wel een zaadje van betrokkenheid geplant.

De doop is een begin zoals de doop van Jezus een begin was: open hartelijk en warm voor mensen die in Hem willen proberen te geloven.