Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
Christus Koning
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Richard Schreurs/Lianne van Bragt
auteur Richard Schreurs/Lianne van Bragt
zondag 24 november 2013
(Christus Koning)
De koningen van tegenwoordig zijn niet meer wat ze geweest zijn.
Ze zijn in de meeste gevallen trouwens vervangen door presidenten, kanseliers, partijvoorzitters of hoe ze allemaal mogen heten.
Dat zijn de koningen van onze tijd, aangevuld met een eindeloos leger van kleinere koninkjes die het ergens voor het zeggen hebben of weer anderen die wel in het oog springen maar eigenlijk niets te zeggen hebben.
De roddelbladen, de schandaalpers leeft er van.
Want er speelt zich heel wat af aan de top.
Soms is het helemaal verzonnen, andere keren niet verzonnen, wel aangedikt.
Mensen aan wie gezag wordt toegekend staan in het licht en dan zijn er weinigen waar niet een schandaleus verhaaltje van valt te vertellen.
Aan de uitzonderingen wordt niet zo veel aandacht besteed: van John.F.Kennedy hoor je niet veel meer of van Jimmy Carter.
Bij enig naspeuren blijken de meesten nog duidelijk minstens één zwakke plek te hebben doordat ze op de centen uit bleken te zijn of stiekeme rokkenjagers of zoiets.
Een volmaakte is er niet bij, niet in onze tijd en vroeger ook niet.
Een oud voorbeeld van een goeie was de joodse koning David.
Hij had ook al iets met vrouwen, maar ondanks deze en nog wat andere mankementen deed men het er mee, zo vernemen we in de eerste lezing van vandaag.
Van de drie koningen over het volk Israël was hij nog de beste en gold als een soort ideaal van het hoogst haalbare.
Wanneer menen we ’n goeie te hebben?
Geen twijfel mogelijk: die moet opkomen voor de zwakken, die moet eerlijk zijn, die moet niet voortdurend uit zijn op eigen glans, gewin of gelijk, die moet dienstbaar zijn, die moet vooral luisteren naar wat de ander te zeggen heeft, die moet overleg plegen en dan tot een afgewogen beslissing komen.
Dat is nogal geen kleinigheidje.
Dat zien we al bij de kleinere koninkjes.
Hun gezag staat zeker de laatste tientallen jaren onder grote druk.
Een burgemeester had het vroeger voor het zeggen.
Nu mag hij voorzitten en luisteren en overleg plegen en de overeenkomst mede ondertekenen.
Een leraar was vroeger urenlang aan het woord om niet alleen zijn wetenschap maar ook zijn gezag uit te stallen.
Die mag nu begeleiden in het studiehuis en elke leerling doet zijn of haar zegje.
Dat is een hele ommezwaai en dat valt niet mee, want de neigingen en mankementen van die grotere koninkjes zitten er ook bij de kleinere diep in.
Het vroegere koningschap van ouders staat in onze tijd algemeen onder druk; het is moeilijk om van de troon af te komen, eens te luisteren naar wat het kind of in elk geval de puber in het midden wil brengen, ermee in overleg te treden.
Niemand ontkomt er nog aan.
Er dient zich dus een nieuw koningschap aan.
Noem het democratisch of liever dienstbaar.
Nog steeds niet echt van deze wereld.
Maar zo nieuw is het ook weer niet.
Men mag dan wel de spot gedreven hebben met Jezus’ koningsschap, men mag koning Christus dan wel niet hebben geaccepteerd toendertijd, zoals het nog steeds moeizaam geaccepteerd wordt, men mag Hem er zelfs om ter dood hebben gebracht vanwege de aanval op al die potentaten.
Hij heeft het doorgezet, dat luisterend oor, die beschermende arm om de zwakken en uitgestotenen, die dienstbaarheid.
Gelukkig is dit koningschap een nooit meer vergeten ideaal, een uitnodiging om die schandaalpers zo weinig mogelijk schrijfstof te geven.
Iedereen is wel ergens een beetje koning, al is het op een paar vierkante meter, 18 hoog, voor.
Vandaag weer een oproep om op dat kleine eigen plekje een nieuw koninkrijkje te stichten, van vrede, gerechtigheid, liefde zelfs.
Dat kan met velen samen tot één groot vredeskoninkrijk worden.
We moeten wel nog even volhouden.
Lucas 23,35-43
Het volk stond toe te kijken.
De leiders lachten Jezus uit en zeiden: 'Anderen heeft Hij gered;
laat Hij nu zichzelf redden als Hij de Messias van God is, de uitverkorene.'
Ook de soldaten dreven de spot met Hem: ze kwamen Hem wijn brengen en zeiden:
'Ben jij de koning van de Joden? Red dan jezelf!'
Boven zijn hoofd hing het opschrift: 'Dit is de koning van de Joden'.
Een van de misdadigers die daar hingen zei smalend tegen Hem: 'Ben jij de Messias? Red dan jezelf en ons erbij!'
Maar de ander wees hem terecht:
'Heb zelfs jij geen ontzag voor God, nu jij ook deze straf ondergaat? In ons geval is dat terecht, want wij krijgen ons verdiende loon.
Maar Hij heeft niets verkeerds gedaan.'
Daarop zei hij: 'Jezus, vergeet mij niet wanneer U in uw koninkrijk komt.'
Hij zei tegen hem: 'Ik beloof je, vandaag nog zul je bij Mij zijn in het paradijs.'