Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

hemelvaart 2013

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Richard Schreurs

In menige katholieke kerk wordt er vandaag geen preek weggegeven, want over een paar dagen is het alweer zondag, maar een korte gedachte leek me toch niet verkeerd.

Er zijn, buiten de vakantiedagen, niet zo veel vrije dagen meer door de week.
We hebben nog bevijdingsdag en koningsdag en nog zo’n paar en vandaag dus Hemelvaartsdag.
Waarom is deze dag als vrije dag gespaard gebleven?
Misschien wel omdat deze dag ons mensen zo nabij is.
Heeft niet ieder van ons wel eens de hemelvaart van een dierbare meegemaakt.
Ik ken een moeder die door moeilijkheden met de navelstreng bij de geboorte van haar kind haar kind aan de dood verloren heeft en een gezin waar de jongste zoon in zijn 23e jaar overleed of een man die zijn vrouw verloor in haar 62e levensjaar.

Als pastoor krijg je te maken met een eindeloze rij van tragedies, in allerlei omstandigheden, want de dood heeft verlerlei gezichten.

Al die overledenen hebben hun het nakijken gegeven.
Maar zijn die nu totaal verdwenen?
Ik denk dat dat niet zo is.
Die moeder heeft nog een paar piepkleine schoentjes bewaard, voor die zoon ligt er een kei op het kerkhof, want het was een kei van een vent en die man heeft een foto van zijn vrouw waar hij dagelijks naar kijkt.

Een kleine herinnering hebben velen van hun diebaren bewaard, het is wat, maar er is veel meer.

Al degenen die wij aan het leven verloren hebben, hebben iets achter gelaten in ons hart, soms zelfs heel veel in ons denken, doen en laten.

Af en toe zegt iemand het hardop: Jammer dat mijn vader dit niet meer heeft mogen meemaken.

Hoe meer je van iemand gehouden hebt, des te meer blijft er van achter, in stilte veelal, maar toch heel intens.
Zoiets hebben die apostelen, waarover het evangelie spreekt, ervaren.

Ze hadden met Jezus heel wat meegemaakt, heel mooie dingen zoals die broodvermenigvuldiging, maar ook ellende zoals die kruisiging.
Ze hadden met Hem meegeleefd, hoge verwachtingen gekoesterd en toen kwam dat tragische einde.
Al heel snel bleek Hij levend in hun midden te zijn gebleven, maar de ontreddering bleef, zoals we zo vaak ontredderd achterblijven na het verlies van een dierbare.

Je zoekt wat troost bij lotgenoten, maar je blijft er toch alleen mee.
Het leven gaat verder, maar hoe?

Ze waren het vrijwel vergeten, dat Hij hun beloofd had hen uit die put te halen.
Hij bleef in hun hart, maar de ontreddering moest nog plaats maken voor een nieuwe elan.
De Geest van moed, van raad en sterkte was hun toegezegd en zou zich van hen meester maken.
Pinksteren werd aangekondigd.

Dat was zo voor die apostelen, dat is zo ook voor ons.
Er zijn nog zo veel redenen meer in ons leven om ontredderd te zijn, maar ook voor ons is de Geest van Jezus Christus aangezegd.
Als Hij nog niet zijn intrede heeft gedaan, dan is de aankondiging er toch al en het uitzien naar geeft al nieuwe moed.
Hemelvaartsdag is eigenlijk helemaal geen feestdag.

Het is de dag van de ontreddering, het alleen gelaten voelen.
Misschien is dat wel nodig, want waar een leemte is, daar is plaats voor iets nieuws.
Laat het zo zijn.