Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

waarachtigheid

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Richard Schreurs

zondag 11 november 2012

Waarachtigheid

Er is een hele hoop schone schijn om ons heen.
Daar zijn we intussen wel achter.
We vernemen van een directeur van een of andere zorginstelling die protesteert tegen de bezuinigingen, maar die voor zichzelf een salaris heeft geregeld dat een heel eind boven de Balkenendenorm uit gaat.
Niet zonder heimelijk genoegen beleven wij hoe hij aan de schandpaal wordt genageld.
Dat is het hierna dan eentje minder, maar er blijven nog een heleboel gladjanussen over die het doen voorkomen dat ze in de bres springen voor de noodlijdende mensheid, terwijl ze vooral om zichzelf bekommerd zijn.
We zijn er aan gewend, gewend aan advocaten die pleiten voor recht en rede en intussen voor zichzelf over alle recht en redelijkheid heenstappen, managers die al te goed voor zichzelf zorgen.
Enfin, zo zijn ze in vele beroepen te vinden; goed voor zichzelf, veelal over de rug van anderen heen, maar met een mooie entourage.

Niets nieuws dus waarover in het evangelie van vandaag verteld wordt.
Hier zijn het dan schriftgeleerden met veel poeha aan de ene kant en aan de andere kant een straatarme weduwe.
Maar de evangelist vertelt dit niet met het oog op directeuren, advocaten en managers en zo meer.
Hij vertelt het voor iedereen, ook voor ons dus.
Voor de schone schijn kun je ook als gewone burger heel veel doen en daarvan zijn gewone gelovigen niet uitgezonderd.
Ook goddienst wordt met een heleboel uiterlijkheden omgeven, waarbij de waarachtigheid onder veel entourage bedolven kan worden.
We hebben immers zo’n mooie gebeden, gezangen, kerkgebouwen, kunstwerken, prachtige gewaden en wierook.
De vraag blijft: Wat zit daar onder?
We bidden voor de medemens, maar zetten we die bekommernis ook door, bijvoorbeeld in het verkeer.
We zingen God dank om ons welbevinden, maar dragen we ook zorg voor het milieu ten behoeve van deze en volgende generaties.
We hebben grote en prachtige kerkgebouwen, maar hoe zit het met de openheid naar randgelovigen.
Als de mist van de wierook is opgetrokken komt er soms een hele hoop oppervlakkigheid voor de dag, onwaarachtigheid, want wel erg ruim omspringend met onze normen en waarden.
Het begint er steeds meer op te lijken dat we die entourage kwijt raken en worden teruggeworpen op de werkelijke beginselen.
Er is zoveel cultuur in meegestroomd en het zou natuurlijk zonde zijn om die te verwerpen.
We zitten niet te wachten op een nieuwe Beeldenstorm.
Toch zou het kunnen zijn dat al die ophanden zijnde inkrimpingen noodzakelijk zijn om waarachtig geloof weer naar boven te kunnen halen.

Zowel in de eerste als de tweede lezing komt naar voren dat God vooral bekommerd is om de misdeelde en niets geeft om al die schone schijn.
Dat geeft te denken voor al diegenen die in navolging van Jezus Christus die bekommernis zeggen over te nemen.
De tendens die we waarnemen in de samenleving om politiek te toetsen op integriteit en waarachtigheid zal zeker ook doorzetten naar oude en nieuwe parochies: Hoezeer is het gedrag in overeenstemming met het verkondigde, gebeden en gezongen geloof?
Om die vraag te kunnen beantwoorden moeten we eerst nog maar eens goed nadenken.
Amen
Marcus 12,38-44
Bij zijn onderricht zei Jezus:
`Pas op voor de schriftgeleerden, die graag in plechtige gewaden rondlopen en graag gegroet worden op het marktplein, graag vooraan in de synagoge zitten, en op de ereplaats bij het feestmaal.
Mensen die de huizen van de weduwen opeten en voor de schijn lange gebeden opzeggen - over hen zal een bijzonder streng vonnis geveld worden.'
Gezeten tegenover de offerkist, bekeek Hij hoe de menigte kopergeld in de offerkist gooide.
Veel rijken gooiden er veel in.
Er kwam een arme weduwe, die er twee muntjes in gooide, ter waarde van een quadrans.
Hij riep zijn leerlingen bij zich en zei tegen hen: 'Ik verzeker jullie, die arme weduwe gooide meer in de offerkist dan alle anderen.
Want allen gooiden er iets in van hun overvloed, maar zij gooide er van haar armoede alles in wat ze had, heel haar levensonderhoud.