Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
wetten en regels
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Past. Richard Schreurs
zondag 2 september 2012
wetten en regels
Om het samen leven van mensen mogelijk te maken worden afspraken gemaakt, veelal vastgelegd in regels en wetten.
Toen Mozes de tien geboden op schrift stelde leken die van bovenaf, in dit geval door God zelf, te worden opgelegd, maar later werd duidelijk dat het ging om wetten die in wezen in ieder mensenhart zijn neergelegd.
Voor een gecompliceerde samenleving zoals wij die kennen bleek het nodig om algemene regels nader te preciseren.
De grondwet voor ons land is uitgewerkt in duizenden regels en wetten en er komen er steeds weer bij.
In een zandwoestijn waar je niemand tegen komt hoef je je niet druk te maken over voorrangsregels in het verkeer.
Dat is in zo’n druk landje als het onze wel anders en het is nodig dat er op de naleving wordt toegezien, want niet iedereen gedraagt zich even gewetensvol.
Daarmee lijkt de leefbaarheid volledig opgelost te zijn, maar dat is niet zo, want mensen en betreffende omstandigheden veranderen voortdurend en dus blijft de vraag: Hoe ga je dan met die regels om?
Een automobilist wordt aangehouden.
“Meneer, de maximumsnelheid hier is 80 en u reed er 86”.
“Dat is me wat. Ik heb de gewoonte me aan de maximumsnelheid te houden. Ik heb helaas dat bordje van 80 niet gezien, misschien omdat ik net naast een vrachtwagen zat”.
“Dat is dan jammer voor u, voorschrift is voorschrift; stel u voor dat ze allemaal zo’n verhaal hebben.
Met uw pincode kunt u hier meteen afrekenen”.
Een eindje verder laat een collega-agent ook een automobilist stoppen.
“Meneer, de maximumsnelheid hier is 80 en u reed er 86”.
“Dat is me wat. Ik heb de gewoonte me aan de maximumsnelheid te houden.
Heb helaas dat bordje van 80 niet gezien, misschien omdat ik net naast een vrachtwagen zat”.
“U weet : voorschrift is voorschrift. Maar weet u wat: ...
”Handhaaf uw goede gewoonte, maar let toch nog wat beter op voortaan. Rijd nu voor deze keer maar door”.
Twee verschillende agenten, twee manieren om met een wet om te gaan.
In een gezin: “Karlijn, het wordt te gek.
Vanavond om 12 uur thuis en zo niet dan kun je alvast eens voor een week je zakgeld vergeten”.
Om 5 over 12 stuift Karlijn binnen.
”Kees fietste zo langzaam, vandaar die 5 minuten”.
Pa: “Niks mee te maken, afspraak is afspraak”.
Moeders brengt met succes in het midden om voor deze keer het excuus te aanvaarden.
De leefbaarheid in het gezin is gered.
Wat heeft dit alles met ons christenen te maken?
Dat heeft er alles mee te maken.
Het kan niemand zijn ontgaan dat Jezus Christus zeer regelmatig over de toen geldende, laten we het noemen “kerkelijke”, sabbatwet en andere wetten heen stapte om iemand te genezen.
Hij raakte een melaatse aan, Hij voerde een gesprek met een overspelige vrouw.
Mocht allemaal niet.
Veegde Hij daarmee de geldende wetten van tafel?
Helemaal niet. “Ik ben niet gekomen om de wet en de profeten af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen”.
Ze uit te voeren zoals ze bedoeld zijn.
Hij gaf voorbeelden van leefbaar ermee omgaan.
Met kerkelijke wetten is het niet anders.
Ze zijn allemaal bedacht niet om wie dan ook te pesten, maar ten behoeve van de leefbaarheid: om het leven te beschermen, om orde te scheppen in dreigende wanorde enz.
Soms zie je langs de weg een bordje staan van “maximum 50, werk in uitvoering” en 20 meter verder het bordje: langere remweg, nieuw wegdek.
Wetten en regels zijn soms helemaal niet aangepast aan nieuwe omstandigheden.
Ook dat is in de kerk soms zo en ook daar vind je mensen die niet anders weten dan: regel is regel.
Misschien moeten dit soort mensen er wel zijn om wetten goed overeind te houden.
Die hebben het moeilijk voor zichzelf en voor anderen, want het valt niet mee om onder alle omstandigheden een soort harteloosheid vol te houden.
Liever niet te veel van zulke mensen.
Blijft staan dat christenen, misschien tegen hun eigen rechtlijnigheid in, zich moeten bekwamen in het mensvriendelijk omgaan met wetten en regels.
Gewoon in navolging van Jezus Christus.
Steeds weer afwegen.
Dan blijft het leefbaar in kerk en maatschappij. Moge het zo zijn. Amen
Marcus 7,1-8.14-15.21-23
De farizeeën en enkele schriftgeleerden uit Jeruzalem kwamen bij Jezus. Ze zagen dat sommige van zijn leerlingen hun brood aten met onreine,
dat wil zeggen met ongewassen handen.
Want als de farizeeën en alle Joden niet met een beetje water hun handen gewassen hebben, eten ze niet, omdat ze vasthouden aan de traditie van de oudsten; en wat van de markt komt, eten ze niet zonder het te wassen.
Zo zijn er vele andere dingen waar ze uit traditie aan vasthouden:
het spoelen van bekers, kruiken en koperen vaatwerk. De farizeeën en de schriftgeleerden vroegen Hem:
`Waarom gedragen uw leerlingen zich niet naar de traditie van de oudsten, maar eten ze hun brood met onreine handen?'
Hij zei tegen hen: 'Treffend heeft Jesaja over u geprofeteerd, huichelaars, zoals geschreven staat:
Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is ver van Mij. Hun verering stelt niets voor; wat ze als ware leer brengen, zijn voorschriften van mensen.
U laat het gebod van God los en houdt vast aan de traditie van mensen.' Weer riep Hij de mensen bij zich en zei tegen hen:
`Luister allemaal naar Mij en begrijp Me toch. Niets wat van buitenaf in de mens komt,kan hem onrein maken. Maar wat uit de mens komt, dat maakt hem onrein.' Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen de kwade gedachten, ontucht, diefstal, moord, overspel, hebzucht, gemeenheid, bedrog, bandeloosheid, jaloezie, laster, hoogmoed, lichtzinnigheid. Al deze slechte dingen komen van binnenuit en maken de mens onrein.'