Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

uitgezonden

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Richard Schreurs

Hemelvaartsdag 2012

uitgezonden
Als we morgen ook nog een dagje vrij nemen ligt er de mogelijkheid voor een mini-vakantie. Hemelvaartsdag is nog maar één van de weinige extra vrije dagen door de week. Vroeger  - en in andere landen is dat nog zo - hadden we meer van die dagen, maar in ons verlichte land is menige christelijke vrije dag opgenomen in een van de gezamenlijke vakantieperiodes.
Omdat de zondag als rustdag het ook al moeilijk heeft vanwege al de familie- of andere verplichtingen hebben we die vakanties hard nodig om op verhaal te komen, onze zaakjes eens rustig op een rij te zetten en een aanloop te nemen op het actieve vervolg.
Toch is Hemelvaartsdag eigenlijk niet zozeer bedoeld om ons in onze zakelijke ondernemingen overeind te houden.
Deze dag is vooral bedoeld om ons weer eens eventjes te bezinnen op onze taak in deze wereld als christen.
Als te voorzien is dat alles gladjes verloopt zonder belangrijke afwijkingen van voorheen, dan zijn we met die bezinning nogal eens gauw klaar, maar dat is niet het geval.
Dat mogen we jammer vinden, maar dat is niet anders.
Onze positie als christen staat behoorlijk onder druk want een groot aantal vragen van onze tijd zijn nog niet beantwoord of wachten op een bijgesteld antwoord.
Vragen over geboortebeperking, vragen over de positie van de vrouw, vragen over het verplichte celibaat, over de invulling van het kerkbezoek, de christelijke opvoeding van de kinderen, over de verhouding tussen voorschriften van bovenaf en persoonlijke verantwoordelijkheid enzovoort enzovoort.
Daar overheen worden we bovendien onaangenaam verrast door mogelijke opheffing van parochies en sluiting van kerken, over ontbrekende communicatie.
Kortom vragen over: Hoe verder?
Dat zal zelfs na dit verlengde weekend wel niet allemaal zijn opgelost, maar het is wel de bedoeling om daar nu eens bij stil te staan.
De situatie als zodanig is niet nieuw, zo lezen we in de lezingen van vandaag.
Die eerste christenen staan er nu alleen voor.
Hun voorganger, Jezus Christus, is na zijn lijden, sterven en verrijzen, lijfelijk niet meer onder hen aanwezig en het vraagt tijd om zich daar op in te stellen en zich te bezinnen op de taak die Hij zonder enige twijfel aan hen heeft overgedragen.
Hij heeft de hand op hen gelegd, maar is vervolgens vertrokken.
Ook zij hebben meer dan een verlengd weekend nodig om te bezien en te bespreken “ hoe nu verder ?”
De schrik is hun om het hart geslagen, sommigen haken af, anderen proberen wat steun bij elkaar te vinden en het is nog helemaal niet duidelijk wie de kar weer vlot gaat trekken.
Van voorschriften en structuren hadden ze nog geen last.
Dat heeft voordelen, maar ook nadelen, want goede richtlijnen en structuren kunnen ook een hele steun zijn, als het tenminste “goede” zijn.
Het is duidelijk dat met de beschrijving van die situatie van de eerste christenen op de eerste Hemelvaartsdag nauwelijks anders uitvalt dan de beschrijving van onze situatie.
Die eerste leerlingen zijn er uit gekomen en dat heeft een vervolg van ruim 2000 jaar gekregen.
Verre van volmaakt. Met een hoop machtsstrijd en mistoestanden, maar ook met heel mooie resultaten, zoals de zorg voor zieken, bejaarden, misdeelden, het onderwijs en nog veel meer.
Wij zullen eruit moeten zien te komen voor onze tijd.
Dan mogen we ons spiegelen aan dat begin.
Ze dachten dat ze alleen gelaten waren, maar dat was een grote vergissing en dat drong soms plotseling, soms geleidelijk tot hen door; dat Jezus hun heel nabij was gebleven.
Het had even nodig om weer moed te vatten, creatief te worden, goed op een rijtje te krijgen wat de kern van Jezus woorden en daden was en zich opnieuw te laten grijpen door zijn geest.
Nog vóór en zonder voorschriften en structuren hebben ze begrepen hoe Jezus die wereld naar Gods idee wilde verwezenlijken. “Doet dit tot mijn gedachtenis”, had Jezus gezegd.
Zo’n Hemelvaartsdag vraagt om een antwoord op: “Wat ga ik vandaag doen voor de wereld om mij heen tot zijn gedachtenis of wat heb ik gedaan?”
Voor de  inspiratie en de moed daartoe laten we het over 10 dagen Pinksteren worden.

Amen

Marcus 16,15-20
Jezus verscheen aan de elf leerlingen.
Hij zei hun: 'Trek heel de wereld door om aan elk schepsel
de goede boodschap te verkondigen.
Wie tot geloof komt en gedoopt wordt, zal gered worden,
maar wie niet tot geloof komt, zal veroordeeld worden.
De volgende tekenen zullen hen die tot geloof gekomen zijn, begeleiden: in mijn naam zullen ze demonen uitdrijven, nieuwe talen zullen ze spreken, met hun handen zullen ze slangen opnemen,
en als ze dodelijk gif drinken, zal het hun niet deren.
Zieken zullen ze de handen opleggen en zij zullen gezond worden.'
Nadat de Heer Jezus hun dit gezegd had, werd Hij in de hemel opgenomen
en nam Hij plaats aan de rechterhand van God.
Zij trokken eropuit om overal de boodschap uit te dragen, terwijl de Heer meewerkte en het woord kracht bijzette door de begeleidende tekenen.