Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

vasthouden of loslaten

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans van de Laar

Zondag 25 maart 2012. Vijfde zondag door het jaar B

Vasthouden of loslaten?

Alles wordt vandaag de dag gecontroleerd en dat is maar goed ook. Het kinderzitje in de auto is op veiligheid gekeurd. De gordels zijn door de ANWB of door welke instantie ook getest en nog eens getest en ook de rijksdienst van het wegverkeer keurt de auto en de APK doet het nog eens over. De route die je met de auto gaat wordt gecontroleerd door de tomtom en de lading van de aanhanger wordt voortaan keurig afgedekt door een net of een stuk zeil. Allemaal waardevolle controles en voorschriften voor de veiligheid van elke mens op de weg.

Maar ook mensen worden gecheckt en gecontroleerd. Bij je geboorte begint het al met de Apgar score en daarna wordt het gewicht en de groei van de baby gecontroleerd door het consultatiebureau.

Op school volgt sinds enige jaren een leerlingvolgsysteem elke leerling en daarin wordt alles genoteerd wat het kind heeft geleerd en gedaan. Allemaal belangrijk en goed maar toch hoor je leerkrachten ook wel eens zeggen dat het systeem de groei van de kinderen in de weg zit. Het gaat alleen maar om resultaten. Alles wordt vastgelegd en getoetst, maar waar blijft de band met de leerkracht? Kan er ook nog iets spontaan gebeuren in de klas? Is er nog wel ruimte voor het kind om te spelen en wordt de leerkracht niet te veel administrator in plaats van leerlingbegeleider?

Dat geldt toch in de hele opvoeding? Moet je een kind niet loslaten om het te leren lopen. Moet een vrouw haar kind niet loslaten om te bevallen? Moet je je vader en je moeder niet loslaten zodat ze in vrede kunnen sterven? Moet je je dochter niet loslaten als ze voor het eerst op de fiets naar de stad gaat of naar het voortgezet onderwijs?

Jezus leerlingen willen de kracht die van hun leermeester uitgaat ook vasthouden. Ze zijn geïnspireerd door Hem. Ze zijn bevangen door Zijn boodschap, maar dan meldt Jezus dat Hij zelf zal sterven en de leerlingen worden bang. Hij laat ons in de steek . Hoe moet het nu verder? Dan zegt Jezus, dat een graankorrel eerst moet sterven om dan pas sterke vruchten te kunnen voortbrengen en dat ook Hij Zijn leven eerst moet prijsgeven om het nieuwe en eeuwige leven te winnen.

Maar het is toch o zo menselijk om vast te willen houden! Je partner, je kinderen. Nooit afscheid hoeven nemen.

Al weer jaren geleden was ik aalmoezenier bij de militairen en een commandant van een grote groep soldaten had in grote letters boven zijn bureau een spreuk hangen: "Vertrouwen is goed, maar controle is beter!" Hij doelde natuurlijk op de wapens, de jeeps en al dat soort dingen meer. Toen heb ik op mijn kantoor daar de spreuk gehangen: "Controle is goed, maar vertrouwen is beter!"

Misschien is dat uiteindelijk ook zo dat ons vertrouwen groter mag zijn, zelfs moet zijn dan onze neiging om te controleren. Dat je vertrouwen hebt in je kind dat ze veilig rijdt op de fiets of als ze voor het eerst uitgaat; dat je erop mag vertrouwen dat een leerling groeit bij de leerkracht in de klas zonder dat je de hele dag toetst en test; dat we elkaar weten te vertrouwen en niet hoeven te controleren, dat we op God mogen vertrouwen en ons niet angstvallig aan onze eigen gemaakte zekerheden proberen vast te houden. Loslaten en vertrouwen en zo houvast vinden bij God zelf. Je moet er wel een levenskunstenaar voor zijn.

Joh 12, 20-33

Nu was er ook een aantal Grieken naar het feest gekomen om God te aanbidden.  Zij gingen naar Filippus uit Betsaïda in Galilea, en vroegen hem of ze Jezus konden ontmoeten.  Filippus ging dat tegen Andreas zeggen en samen gingen ze naar Jezus.  Jezus zei: ‘De tijd is gekomen dat de Mensenzoon tot majesteit wordt verheven.  Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.  Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven.  Wie mij dient moet mij volgen: waar ik ben zal ook mijn dienaar zijn, en wie mij dient zal door de Vader geëerd worden.

 Nu ben ik doodsbang. Wat moet ik zeggen? Vader, laat dit ogenblik aan mij voorbijgaan? Maar hiervoor ben ik juist gekomen.  Laat nu zien hoe groot uw naam is, Vader.’ Toen klonk er een stem uit de hemel: ‘Ik heb mijn grootheid getoond en ik zal mijn grootheid weer tonen.’  De mensen die daar stonden en dit hoorden, zeiden: ‘Een donderslag!’ Maar er waren er ook die zeiden dat het een engel was die tegen hem gesproken had.  Jezus zei: ‘Die stem heeft niet voor mij gesproken, maar voor u.  Nu wordt het oordeel over deze wereld geveld, nu zal de heerser van deze wereld uitgebannen worden.  Wanneer ik van de aarde omhooggeheven word, zal ik iedereen naar mij toe halen.’  Daarmee bedoelde hij de wijze waarop hij zou sterven.