Lidwina Best - Preek van de Week :: ruis op de lijn
Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
ruis op de lijn
[ vorige | lijst | volgende ]
Auteur: Hans van de Laar
Zondag 15 januari 2011. Tweede zondag door het jaar B
Ruis op de lijn
Door Hans van de Laar
We hebben een probleem op het parochiecentrum; een groot probleem en we krijgen het ook niet zomaar opgelost. Als er iemand van buitenaf belt en een van de bemanningsleden opneemt dan moet er vaak doorverbonden worden naar de pastor of de parochiesecretaresse. Iedereen weet op welke knopjes dan gedrukt moet worden. Maar dan …dan komt het: De beller komt even in de wacht te staan en plotseling hoor je dan een of ander vreemd muziekje.
Een creatieve geest heeft eens bedacht met de beste bedoelingen -waarschijnlijk om het wachten te veraangenamen met een muziekje- om de stilte wat op te vullen. We krijgen het muziekje maar niet weg. De gebruiksaanwijzing geeft geen oplossing en ook de servicelijn die we kunnen bellen kan ons vooralsnog niet helpen. Het storende dreuntje blijft als een ruis steeds maar uit de telefoon komen.
Zo is er vaak en veel ruis op de lijn.
In winkels waar je een broek wilt kopen, komt ineens heftige muziek op je af.
Is dat om je te begroeten of om je weg te jagen?
Blijkbaar heeft het positieve invloed op het koopgedrag, maar mij persoonlijk motiveert het om het pand onmiddellijk te verlaten. En wat denkt U van liften, de radio en zelfs de tv die blijft aanstaan ook als ergens op visite gaat.
Het ruist door het gesprek heen en echt luisteren naar elkaar wordt lastig want de beelden schieten steeds voor je ogen.
De laatste vinding is de iPhone.
Je staat met iemand te praten en ineens krijg je een apparaat voor je neus met een filmpje, de buienradar of een of andere flauw mop.
Weg gesprek!
Die ruis komt natuurlijk niet alleen door moderne apparatuur, maar ook zorgen we zelf ook voor ruis op de lijn.
We weten allemaal hoe het werkt: Je vertelt iets en de ander reageert met: Dat had ik ook en er komt een verhaal over die en die en over zus en zo; ruis op de lijn van je verhaal.
Zoiets is ook aan de hand in de eerste lezing als Samuel door God geroepen wordt, maar hij is zo aan het slapen aan het dromen, zo afgeleid door andere zaken dat hij Gods stem niet hoort of in elk geval: niet verstaat; ruis op zijn lijn met God.
Door alle ruis in ons leven heen, is het voor ons ook moeilijk om Gods stem te verstaan.
We worden door al onze gedachten en redeneringen, drukke werkzaamheden en wat al niet meer... afgeleid.
Daarom maken we het op zondag hier in de kerk graag stil om heel eenvoudig te luisteren naar Gods stem uit de Heilige Schrift, delen we met elkaar om in alle eenvoud Gods nabijheid te ervaren.
Dat doen we niet met toeters en bellen of met veel kabaal.
We maken het stil om ons heen, stil in onszelf om Gods stem zonder ruis te horen te voelen, in ons te laten komen.
Het is dezelfde God die Samuël roept in de eerste lezing en die Simon roept om zijn rots “Petrus” worden.
Die God roept ons ook zijn rijk op deze wereld te realiseren door anderen gelukkig te maken en daardoor zelf gelukkig te worden
Sam 3, 3-10
Samuel lag te slapen in het heiligdom van de HEER, bij de ark van God. De godslamp was bijna uitgedoofd. Toen riep de HEER Samuel. ‘Ja,’ antwoordde Samuel. Hij liep snel naar Eli toe en zei: ‘Hier ben ik. U hebt me toch geroepen?’ Maar Eli antwoordde: ‘Ik heb je niet geroepen. Ga maar slapen.’ Toen Samuel weer lag te slapen, riep de HEER hem opnieuw. Samuel stond op, ging naar Eli en zei: ‘Hier ben ik. U hebt me toch geroepen?’ Maar Eli antwoordde: ‘Ik heb je niet geroepen, mijn jongen. Ga maar weer slapen.’ Samuel had de HEER nog niet leren kennen, want de HEER had zich niet eerder aan hem bekendgemaakt door het woord tot hem te richten.
Opnieuw riep de HEER Samuel, voor de derde keer. Samuel stond op, ging naar Eli en zei: ‘Hier ben ik. U hebt me toch geroepen?’ Toen begreep Eli dat het de HEER was die de jongen riep.
Hij zei tegen Samuel: ‘Ga maar weer slapen. Wanneer je wordt geroepen, moet je antwoorden: “Spreek, HEER, uw dienaar luistert.”’ Samuel legde zich weer te slapen, en de HEER kwam bij hem staan en riep net als de voorgaande keren: ‘Samuel! Samuel!’
En Samuel antwoordde: ‘Spreek, uw dienaar luistert.’