Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

oudjaar 2011

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar

Oudjaar2011

Overweging bij de viering van oud en nieuw 2011.
 
Wat staat er in de sterren, beste mensen?
Wie van ons zou niet graag weten wat er allemaal te gebeuren staat volgend jaar, in de toekomst?
Wat staat er in de sterren?
Voor U, voor jou, voor mij en voor ons allemaal samen?
Er is veel te wensen, veel te willen, veel te doen.
Op deze avond van oliebollen en vuurwerk willen wij niet achter blijven en eerst een paar sterretjes ontsteken.
 
Het eerste sterretje staat voor alles wat zo nodig allemaal moet in het komende jaar.
Nog harder werken, nog meer geld verdienen, nog vaker op vakantie gaan, meer afvallen, een mooiere “look”, een metamorfose, de haren gaan kleuren of  voor anderen nog beter : “Implanteren!“, meer aan sport doen, een nieuwe baan, promotie maken.
Het sterretje brandt, het flakkert en het dooft.
Het zijn vurige wensen. We knallen ‘m de lucht in.
Maar ooh weeh ... Het sterretje is al uit.
Het gloeit nog een beetje na en morgen is het troep, rotzooi.
Tijdelijke zaken, zomaar voorbij. Vuur dat dooft.
 
Misschien een tweede sterretje voor alles wat we nog willen op onze wereld.
Natuurlijk vrede op aarde, rechtvaardigheid in de wereld.
Geen oorlog meer in de wereld, geen dreiging meer in het Midden Oosten.
De wapens de wereld uit, geen terrorisme meer.
Alle godsdiensten in vrede samen.
Geloof als bindmiddel voor alle tijden in alle landen.
Geen natuurrampen meer en ook geen hongersnood.
Geen mensen meer bedolven onder het puin van geweld.
Het zijn mooie wensen.
Het zou mooi zijn als het waar zou kunnen worden.
Als het waar zou kunnen zijn.
Maar een sterretje is veel te klein.
Onze wensen komen niet zomaar uit.
Een wereld ver af is niet te veranderen door ons kleine mensen.
We blijven er in het nieuwe jaar wel voor bidden ook al ligt het ver buiten ons bereik.

Toch misschien nog een derde sterretje proberen voor ons allemaal, wat we zouden wensen voor onze eigen kerk.
Natuurlijk veel meer mensen in de kerk, die allemaal genieten van het koor, dat zo mooi zingt en waar wij, die er vanavond wel zijn, ook van mogen genieten.
Elk weekend volle diensten, nog meer vrijwilligers geen 300 maar 900 mensen om nog meer te kunnen doen, nog harder te kunnen lopen, een kerk waar iedereen welkom is.
Een kerk ook buiten onze parochiegrenzen waar mensen zich goed bij voelen.
Een kerk van vrede en gerechtigheid, waarin iedereen tot zijn en haar recht  mag komen.
Een kerk waarin nooit meer schandalen voorkomen, waar misbruik tot in eeuwigheid is uitgebannen; een kerk waarin we ons allemaal weer één voelen.
Maar ook dit sterretje, beste allemaal, het brandt ,het flakkert en het dooft.
Het ligt  buiten ons bereik.
 
Geen sterren geen knallende veranderingen.
Geen overgang van het ene naar het andere jaar met grote veranderingen.
Misschien gaat het wel niet om de grote wensen voor onszelf, de wereld of onze kerk. Misschien gaat het meer om vertrouwen en overgave. Misschien is het knallende vuurwerk wel leuk voor vanavond, maar jagen we er niet onze angsten en de geesten van de leegte mee weg. Misschien moeten we toch weer gewoon kaarsjes branden, zoals we zo vaak doen hier in de kerk of in de kapel  ergens bij een Mariabeeld. Misschien gaat het niet om het grote uiterlijk van de wereld of ons zelf of  van de kerk, maar om het innerlijk dat alleen te veranderen is als we ons zelf veranderen. Zo proberen we steeds meer samen te werken met elkaar.  In onze geloofsgemeenschap doen we dat met veel plezier en met een blij geloof en vertrouwen in de weg van Jezus.  Als we zo zelf niet het middelpunt van de wereld hoeven zijn, maar de anderen en ook “De Ander” met 2 hoofdletters, die we hier met liefde God noemen en die in Jezus zelf liet zien, dat Hij mensen bemint, dat we ons alleen naar Hem hoeven keren en mogen weten dat we er mogen zijn met al onze gebreken, met al onze angsten, met al onze eenzaamheid, met al onze beperkingen, met al onze wensen groot of klein.
Zo, zegt  de eerste lezing: In naam van God,  wordt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde geschapen en zo roept God ook ons.
Een kleine zachte stem, geen groot geweld, geen knallend vuurwerk, maar in het licht van een kaars.
Wij mogen proberen Zijn stem te verstaan, zijn bescherming te zoeken, te vertrouwen op God die ons dichtbij wil zijn als een vader en een moeder tegelijk.
Het licht dat blijft branden.
Het licht van de paaskaars.
Licht van Christus, licht in ons hart.
Verandert daarmee de wereld, de kerk, onze samenleving?
Nee, dat niet, maar misschien wel wijzelf.
U en ik... als we God blijven zoeken en af en toe even mogen vinden. Hier in de kerk als we Zijn woorden horen, maar ook hier buiten in de ogen van de mensen van wie we houden zoals God van ons mensen houdt.
Daar branden we licht voor.
In het evangelie zegt Matteüs ons dat Licht niet verborgen te houden. Blijvend licht daarom in het komend jaar; Licht van de Paaskaars.
Licht van Christus. Licht van God.
Licht voor ons mensen voor het nieuwe jaar.
Zalig Nieuwjaar.    

Mt 5, 14-16

Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.
Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven.  Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.