Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

wie is de schepper?

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

Zondag 2 oktober 2011
Inleiding: (door Richard Schreurs)

Elke week weer bieden de stukjes uit de H.Schrift stof om er bij stil te staan, erover na te denken, er iets mee te doen in ons dagelijkse leven. Aan de pastoor, pastor of voorganger is dan de taak om, al is de boodschap van b.v. zo’n evangelielezing nog ze duidelijk, om door middel van een overweging een extra duwtje in de rug te geven voor ons denken en doen. Ook andere mensen kunnen dat. Luister maar eens naar wat mij n.a.v. het evangelie deze week werd aangeboden.

Overweging :

“Verbazingwekkend, hoe vaak men tegenwoordig het woord creatief hoort.
De kunstenaar is creatief, de manager is creatief, de financieel adviseur is creatief.
De politicus, je houdt het niet voor mogelijk, is creatief.
En U, meneer, hebt u niet uw probleem creatief aangepakt?
Mevrouw, uw appeltaartje was... Inderdaad.

Zijn we dan vergeten wat creatief betekent?
Weten we niet meer dat creëren, scheppen, wil zeggen: iets maken, iets doen ontstaan, uit niets? Natuurlijk weten we dat allemaal; we vinden dat niet zo prettig. Omdat we dat zelf niet kunnen. Wij kunnen niet iets maken uit niets.
Wij kunnen alleen de dingen die wij aantreffen, om ons heen, desnoods in het hele universum, op weer een andere manier rangschikken.
Maar iets nieuws echt doen ontstaan, dat kunnen we niet.
Gelukkig maar.
Stel je toch eens voor dat we niet alleen naar Zijn beeld waren gemaakt maar ook iets van Zijn kunnen hadden meegekregen, de lieve God mag weten wat we er dan weer van hadden samengeklungeld.
Met onze wetenschappelijke bewijzen, onze zucht tot verbeteren, onze duimstokken en opinieonderzoekjes. En onze bespottelijke arrogantie.
Hebben wij dit gebouw hier gemáákt? Welnee.
We hebben de stenen op onze manier gerangschikt. En die stenen, die hebben we toch wél gemaakt?
Ach kom. De steentjes hebben wij, stuk voor stuk, gemaakt van grondstoffen die we aantroffen.
Ik weet niet waarvan men stenen maakt maar geen van de bestanddelen hebben wij uit niets doen ontstaan.
Wij gebruiken de dingen die er zijn - maar gemáákt hebben wij niets.
De dingen zijn natuurlijk wel, eens, gemaakt maar daar hebben wij niet de hand in gehad. Daarom kon er gezegd worden "dat het goed was".
Toen alles gemaakt werd, ja. Weet u nog wat de Stem uit de stormwind zei tegen Job? Waar was jij, toen ik de aarde en de hemel en het universum maakte?
Nou, Job was "nergens". Toen niet, en later niet en vandaag de dag nog altijd niet.
Vandaag denken wij na over de zin “Van God is de aarde”.
Niet van ons. Niet van Moslims of Joden. Niet van Hindoes of ander kerkelijk of onkerkelijk gespuis.
Kijk maar eens naar een vliegje of een onkruidje waar geen geld mee kan worden verdiend.
Of kijk af en toe, als je drukke zaken het je toestaan, naar de sterren en de zon en de maan.
Kijk desnoods eens naar jezelf.
Hoe dat allemaal werkt en in elkaar zit en functioneert. Hoe dat gemaakt is, uit niets. En van wie dat allemaal is...”

Tot hier de tekst zoals mij aangeboden. Niet om straks naar buiten te rennen er meteen iets mee te doen. Aan ons doen dient altijd eerst denken, bewustwording vooraf te gaan,vandaag aan wat ons als tijdelijk beheerder in handen is gegeven.
Laat dat eerst maar eens doordringen.


Matteüs 21,33-43
Jezus zei tegen de hogepriesters en de oudsten van het volk: 'Luister naar deze gelijkenis. Er was eens een landeigenaar die een wijngaard aanlegde. Hij zette hem met een omheining af, groef er een perskuil in en bouwde er een wachttoren.
Hij verpachtte hem aan wijnbouwers en vertrok naar het buitenland. Maar toen de tijd van de vruchten gekomen was, stuurde hij zijn slaven naar de wijnbouwers om de vruchten in ontvangst te nemen. De wijnbouwers grepen zijn slaven vast; de een gaven ze een pak slaag, een ander doodden ze, een derde stenigden ze. Hij stuurde toen andere slaven, meer dan de eerste keer, en ze deden met hen hetzelfde.
Later stuurde hij zijn zoon naar hen toe, met de gedachte: mijn zoon zullen ze ontzien.
Maar toen de wijnbouwers de zoon zagen, zeiden ze tegen elkaar: "Dat is de erfgenaam. Kom, laten we hem doden en zijn erfdeel in bezit nemen."
Ze grepen hem vast, gooiden hem de wijngaard uit en doodden hem.
Welnu, wanneer de eigenaar van de wijngaard komt, wat zal hij dan met de wijnbouwers doen?'
Ze gaven Hem ten antwoord: `Hij zal die ellendelingen een ellendige dood bezorgen, en de wijngaard zal hij aan andere wijnbouwers geven, die vruchten aan hem afdragen wanneer het er de tijd voor is.'
Jezus zei tegen hen: 'Hebt u nooit in de schriften gelezen: De steen die de bouwlieden afgekeurd hadden, die is de hoeksteen geworden. De Heer heeft dit gedaan; het is een wonder in onze ogen? Daarom zeg Ik u: Het koninkrijk van God zal u ontnomen worden en gegeven worden aan een volk dat de vruchten van het koninkrijk voortbrengt.'