Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

indien vergeten

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs

zondag 11 juli 2011

Honderdduizenden Nederlanders zwermen dezer dagen uit over de Franse wegen. De verkeersborden zijn er nagenoeg dezelfde als die men langs onze wegen vindt, maar dikwijls staat er een woord onder dat er op wijst dat even terug dit bordje er ook al stond, maar we worden er nog eens aan herinnerd, want één keer is zelden genoeg. “Rappel” staat er dan op. Hoe dikwijls moeten mensen herinnerd worden, moet goede raad worden herhaald? Dat kan niet vaak genoeg zo blijkt uit het aantal van die bordjes.

Ouders vragen het wel eens aan hun kinderen:” Hoe vaak moet ik nu nog zeggen niet te dicht langs die rand te lopen, op tijd te beginnen met je huiswerk , niet meer geld uit te geven dan je hebt? enzovoorts. Hoe vaak moeten woorden van zorg, woorden van liefde eigenlijk, worden herhaald? Dat kan niet vaak genoeg. Dat geldt voor al dit soort woorden: woorden van belangstelling en van troost, woorden van waardering, woorden van bemoediging. Niet dat het de eerste keer niet duidelijk is. Dat wel. Maar het dringt dikwijls pas langzaam door. Dat is niet zo alleen voor Fransen, maar voor alle wereldburgers.

Mensen die van elkaar houden laten het niet bij één keer om dat uit te drukken. Toch vragen zeker ouders zich wel eens af: “Wat heeft die goede raad na al die jaren eigenlijk uitgehaald”? Ze zien hun kind de verkeerde kant op gaan en al hun liefdevolle moeite lijkt voor niets te zijn geweest. Het is de bittere ervaring van heel veel opvoeders op scholen en in sportverenigingen. Niet alleen kinderen blijken hardleers, met volwassenen is het meestal nog een graadje erger. Vraag maar eens aan de verkeerspolitie hoe dat zit. Wat is er trouwens door de eeuwen heen al niet afgepreekt in kerken door pastoors maar daarbuiten wordt door anderen zo indringend gepreekt dat een pastoor daar nog wat van kan leren. Ze zouden allemaal dezelfde slotzang willen zingen: “Wat haalt het allemaal uit, hoe lang moeten we dit nog volhouden”?

Het antwoord op die vraag mogen we vandaag nog eens vernemen uit de mond van de profeet Jesaja, gesproken namens zijn opdrachtgever Jahweh,God de Heer zelf. “Net zo lang als er regen op deze aarde valt en het kan een hele tijd duren voor dat die aarde daarna eens een keertje vruchten voortbrengt, maar het is nooit vergeefs”.

“Het woord Gods keert niet vruchteloos naar God terug”. Jezus van Nazareth grijpt hierop terug met het bemoedigende verhaal van de zaaier, die er nogal naast leek te mikken en desondanks veelvoudig vrucht mocht oogsten. “Ja, ja”, zeggen we dan, “zo gaat het met het woord Gods, maar hoe zit dat met onze woorden”? Ook deze vraag wordt door Jezus beantwoord en wel door al zijn woorden en daden: “Woorden van zorg, van bemoediging, van troost, kortom van liefde, dat zijn Gods woorden door mensen gesproken. Het goede vindt zijn oorsprong in de Algoede.

Ieder van ons heeft al wel ervaren hoe lang het soms kan duren voordat goed bedoelde inspanningen iets uithalen. Helaas krijgen we zelf vaak niet meer te zien wat het heeft uitgehaald. Er gaat soms wel een generatie of meer overheen. Jezus van Nazareth heeft met zijn woorden voor ons al 2000 jaren geduld. Ook langs onze levensweg blijft staan: “Rappel”. Die woorden van goedheid, blijf ze herhalen; wat eerder gold, geldt nog.

Jesaja 55,10-11

Zo spreekt de Heer: Zoals de regen en de sneeuw uit de hemel vallen en daar pas terugkeren wanneer zij de aarde hebben gedrenkt, haar vruchtbaar hebben gemaakt en haar met
groen hebben bedekt, wanneer zij het zaad aan de zaaier hebben gegeven en het brood aan wie moet eten; zó zal het ook gaan met het woord dat komt uit mijn mond; het keert niet vruchteloos naar Mij terug; het keert pas weer wanneer het mijn wil heeft volbracht en zijn zending heeft vervuld'