Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

verlangen

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. Hans vd Laar

Zondag 12 december 2010. Derde zondag van de Advent A

Nog niet zo lang geleden zijn we met alle leden van onze plaatselijke raad van kerken van protestanten en katholieken hier in Best op een zaterdag gaan klussen bij iemand die door zijn beperkingen in lichaam en geest dat zelf niet meer kon.
De gehele zaterdag hebben we rommel opgeruimd en in een supergrote container gegooid. Oude meubels, gordijnen tapijten fietsen troep en nog meer troep. De stichting Present van wie dit project uitging is een Nederlandse stichting die door het hele land heen , ook in Eindhoven en omgeving, zich inzet voor mensen die op een of andere manier zelf niet meer in staat zijn om een thuisklus te klaren en die ook het sociaal netwerk missen om hen daarbij te helpen. Soms gaat het om behangen of schilderen. Een andere keer gaat het om het opruimen van veel te veel verzamelde rommel. Zo probeert Present de christelijke boodschap van naastenliefde in de praktijk te brengen door daadwerkelijke hulp.
Zo’n dag samenwerken met je collega dominee en leden van besturen van andere kerken hier in Best, doet je wat. Natuurlijk veelal vergaderen we samen met notulen en verslagen en proberen we allerlei oecumenische activiteiten te ontplooien, zoals de Taizé viering, de kerstsamenzang en studieavonden. Deze klusdag was heel anders van aard en het schept een nieuwe verbondenheid met degene die je helpt, maar ook met elkaar. Je doet gewoon je oude kleren aan en een paar werkhandschoenen en je gaat aan de slag. Niet alleen oog hebben en houden voor mensen die ergens mee zitten of het lastig hebben, maar de handen laten wapperen. Daarover schrijft de profeet Jesaja in de eerste lezing: Geef de zwakke handen kracht en maak de bevende knieën sterk en geef mensen die moedeloos zijn weer moed en kracht. In naam van God mogen wij hen redden, helpen ondersteunen en nabij zijn. Nu is dat laatste “In naam van God” best gevaarlijk, want In naam van God gebeurt er heel wat in de wereld: wordt er oorlog gevoerd, worden mensen mishandeld en buitengesloten, maar volgens Jesaja kan dat absoluut niet de bedoeling zijn. In naam van God dien je mensen nabij te zijn, te helpen en te ondersteunen en nooit te lijf te gaan of klein of angstig te maken of op welke manier dan ook te onderdrukken. Dat geloof is niet tot heil van mensen en daarom nooit echt geloof.
Wij van de raad van kerken mochten heel in het klein die bevende knieën sterk maken en moed geven aan iemand die door de bomen het bos niet meer zag en door de rommel rond huis niet meer zag dat het ook een thuis kon zijn. Niet vergaderen of discussiëren, maar doen!
Advent is een tijd van verwachting en verlangen. Het is een hoopvolle tijd, maar het betekent niet dat we maar lijdzaam af moeten wachten of het kindje wel geboren gaat worden. Het is daadwerkelijk de handen uit de mouwen steken zoals de werkgroep gezinsvieringen deed. Zij zorgden ervoor dat we in onze parochie 115 schoendozen vol verzamelden voor kinderen in de derde wereld. Of zoals de voedselbank hier in Best wekelijks zorgt voor eten voor mensen die dat echt niet zelf kunnen betalen. Nog steeds hoor ik dat er mensen zijn die dat niet kunnen geloven, maar neem van mij aan: het bestaat en het bestaat hier in Best dat mensen zoveel tekort hebben dat ze voor hun kinderen niet voldoende voedsel, melk en groeten kunnen kopen en ook die zwakke schouders mogen wij als mensen die Christus in ons hart dragen ondersteunen. Dat deed U dan ook vorige week in de collecte met de klomp voor de voedselbank
Advent betekent behalve verwachten en hopen ook: gewoon beginnen met om je heen kijken naar waar hulp nodig is: een zieke bezoeken of een eenzame buurvrouw; een groet aan iemand die je niet kent; in contact treden met Present de parochie of de voedselbank, de zonnebloem het rode kruis of met wat dan ook om oog te krijgen en te houden op mensen die net als wij kinderen van God zijn. Oog voor elk mensenkind. Het zou zomaar het kind in de kribbe kunnen zijn. Gods zoon voor wie wij onze handen mogen uitsteken verlangend naar Zijn komst en zien en geloven dat Hij ook mens werd in de mens die naast ons staat.

Jes, 35,1-6,
De woestijn zal zich verheugen, de dorre vlakte vrolijk zijn,
de wildernis zal jubelen en bloeien,  als een lelie welig bloeien,
jubelen en juichen van vreugde. De woestijn tooit zich met de luister van de Libanon,
met de schoonheid van de Karmel en de Saron. Men aanschouwt de luister van de HEER,
de schoonheid van onze God.  Geef kracht aan trillende handen,
maak knikkende knieën sterk. Zeg tegen het moedeloze volk:
‘Wees sterk en vrees niet, want jullie God komt met zijn wraak.
Gods vergelding zal komen, hijzelf zal jullie bevrijden.’
 Dan worden blinden de ogen geopend, de oren van doven worden ontsloten.
Verlamden zullen springen als herten, de mond van stommen zal jubelen:
waterstromen zullen de woestijn splijten, Wie door de HEER bevrijd zijn, keren terug.
Jubelend komen zij naar Sion, gekroond met eeuwige vreugde.
Gejuich en vreugde trekken de stad binnen, gejammer en verdriet vluchten eruit weg.