Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

naar de hemel (startviering Antoniuskerk)

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar

Wie van ons wil er nou niet eens een kijkje nemen in de hemel. Kijken of de hemel bestaat. Kijken hoe het daar zal zijn. Al is het door een piepklein gaatje. Even kijken of er iets is als we hier niet meer zijn, of we misschien iemand terugzien: vader moeder; opa of oma; een broer of een zus; een dochter of een zoon. Zouden ze er zijn; zou het er goed zijn… Heel nuchter zeggen mensen dan: “Er is nog nooit iemand teruggekomen, dus zal het er wel goed zijn”. Maar dat is misschien te gemakkelijk. Sommige mensen zoeken de hemel heel ver weg, een lange trap hoog achter de wolken of nog verder in de ruimte in de oneindigheid van het heelal. Anderen zoeken die hemel heel dichtbij. Jezus heeft het altijd over het rijk van God op aarde. Hij praat eigenlijk helemaal niet zoveel over wat er hierna is, maar zegt steeds weer dat zijn rijk hier op aarde moet beginnen door mensenhanden gebouwd en gemaakt. Sommigen denken dat het paradijs te koop is. Een ver idyllisch strand met een knalblauwe zee en palmen. Een luxe hotel met een nog luxer zwembad. Alles van te voren betaald. Je kunt daar vrij drinken en eten met je broekriem een paar gaatjes losser dan normaal. Anderen vinden het paradijs in hun eigen achtertuin en hoeven niet ver weg om het uiteindelijke geluk te zoeken. Daar heeft de hemel natuurlijk ook mee te maken: met uiteindelijk geluk.
Het was een wat verdrietige eerste lezing die vandaag werd voorgelezen voor de kinderen. Jaren staren door een klein gaatje naar de hemel. Dat was uiteindelijk genoeg voor die rijke man, die spijt had van de manier waarop hij geleefd had. Hij had het anders kunnen doen, meer kunnen doen, eenvoudiger kunnen doen, hoopvoller kunnen leven met meer geloof in God en in zijn medemensen. Precies zoals in het evangelie, waarin Jezus vertelt over Lazarus en de rijke man. De ene heeft in zijn leven al het paradijs ervaren en Lazarus de bedelaar, de armoedzaaier wordt in de hemel beloond. Toch gaat het Jezus hier niet over goed en kwaad over straf en beloning. Ook in deze gelijkenis zet Jezus ons aan het denken over hoe we leven of we oog hebben voor een ander, of we de bedelaar zien staan, over of we alleen maar oog hebben voor geld goed en macht of dat we ook gevoelig zijn voor delen met elkaar. De manier van leven die Jezus ons aandraagt heeft Hij zelf voorgeleefd. Met zijn vrienden op weg om zieken te helpen, om armen te ondersteunen, bedelaars te bemoedigen, kreupelen te doen opstaan, blinde mensen die aan ander niet zien staan de ogen te openen. Hij maakte zelf een begin van het rijk van God en opende voor ons allemaal de deur naar de hemel toe.
Hoe die er uit zal zien als U als ik als wij er niet meer zijn, daar blijven we natuurlijk graag naar raden. Daar heeft zo iedereen zijn eigen idee van, maar dat die hemel hier vandaag en nu steeds weer opnieuw ook mag beginnen. Daar hoeven we niet naar te raden. Vandaag tijdens de startviering op weg naar volgend jaar als onze kerk en parochie 70 jaar bestaat hebben we nog genoeg te doen samen met elkaar met alle werkgroepen, commissies koren vrijwilligsters en vrijwilligers, kerkgangers, bidders en betrokken, zijn we ook op weg naar de hemel, die we zelf zichtbaar mogen maken nu al: de hemel op aarde Gods rijk op aarde. Daar kunnen we allemaal op onze eigen manier aan bijdragen. Samen beklimmen we de trap naar de hemel met op elke trede opnieuw weer een opdracht, een medemens, iemand die hulp nodig heeft, een drempel in onszelf om weer overheen te komen en nog veel meer. Ondertussen mogen we er op blijven vertrouwen dat wat wij hier doen eens voltooid zal worden door God zelf