Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.
Opstaan : Pasen 2010
[ vorige | lijst
| volgende ]
Auteur: Past. R.J. Schreurs (Pasen 2010)
In zo’n voorbije Goede Week werden ons rond lijden en sterven van onze Heer Jezus Christus heel wat heftige overwegingen aangeboden. Het Paasfeest wil de bemoedigende afronding daarvan zijn. Sommigen menen dat het een lentefeest is, maar dat geldt dan toch alleen op het noordelijk halfrond. Het is wel een feest van doorbrekend licht na duisternis en die is wereldwijd.
Het was me de winter wel: lang en donker en nog niet eens echt voorbij. Voor zover het met het seizoen te maken heeft valt er wel mee te leven, maar er was en is zoveel verlangen naar licht in de onze samenleving en ook in de wereldkerk. We vieren Pasen, feest van het licht, feest van de opstanding van Jezus Christus. OK, Jezus is opgestaan uit de dood, dat lag in het verlengde van zijn opstaan tegen onrecht en verdriet waar Hij tegenaan liep. Maar nu wij nog!
In de kerkgemeenschap is in jaar tijd heel wat duister over ons heen gevallen door seksschandalen van geestelijken in de VS, in Europa en ook in eigen land. Het licht viel ook nog eens uit toen andersgeaarde medemensen van de H.Communie werden uitgesloten, een trieste abortus in Brazilië, een even tragische abortus in Italië en dan zwijgen we nog over het verdriet van mensen die ongevraagd hun parochie zien opgeheven, gedeporteerd en op transport gesteld naar een thuishaven voor hun geloof ergens, waar ze niets mee hebben. We vernemen dat sommige medechristenen zo teleur gesteld zijn dat ze zich laten uitschrijven uit de christelijke gemeenschap, uit boosheid op of schaamte voor hun familie waarmee ze door het doopsel verbonden zijn. Misschien wel begrijpelijk als je wil vluchten, maar het is wel heel wat anders dan wat wij vandaag vieren: opstanding. Het is toch niet alleen een geloofsgegeven dat wij vieren, niet alleen een vreugdevol gebeuren dat we gedenken, het toch ook een appel om in de voetsporen van Jezus Christus op te staan, op te staan tegen misbruik van kinderen en erkenning en recht geven aan de slachtoffers. Altijd weer hetzelfde: opstaan tegen de machtigen, die niet om mensen geven, die vernederen en pijn doen.
Verdriet, machteloosheid, duisternis en dood hebben zich waarachtig niet tot de kerk beperkt. Ze zijn zo stil geworden, de mensen die hun werk zijn kwijt geraakt of hun centjes. De crisis van de banken valt wel mee, maar niet van heel veel gewone mensen voor wie de oudedagsvoorziening is weggevallen, mensen die naar een ander huis moesten, maar met een dubbele woonlast zitten, mensen die ernstig ziek zijn, die een dierbare of levenspartner hebben verloren, die hun kinderen zien ontsporen. Het is me de winter wel!
En toch vieren we Pasen. Ja is valt te vieren. Er is immers meer dan ooit aanleiding om op te staan, in navolging van Jezus Christus, op te staan tegen alle vormen van dood, een nieuw begin te maken, moedig de lente te forceren omdat wij een voorganger hebben naar een onverwachte, maar waarlijke, God-gegeven opstanding. Het is een opstand niet met gebalde vuist, maar juist vergevend, wel doelgericht, misschien beginnend met een vriendelijke groet, wat tijd en aandacht. Ook wij kunnen ons leven maken tot een aanzet naar opstanding zelfs uit de dood. Zelfs het begin daarvan is al een Zalig Pasen, zoals ik u toewens.