Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

uitgenodigd

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (5e preek)

Of je nu jong bent of oud of daar tussenin, het dagelijkse leven voltrekt niet in voortdurend heftige gebeurtenissen. Daar zitten we ook niet zo op te wachten. Veeleer zoeken we naar vaste patronen, constanten en een beperkt aantal mensen waarmee we contact onderhouden. Zo houden we de regie over ons leven in handen. Er gebeurt eigenlijk niet zo veel bijzonders. We mogen vaststellen: Als er niets gebeurt, gebeurt er niets, blijft alles bij het oude vertrouwde. Maar er kan wél iets gebeuren, soms.
    Een groepje meisjes ging voor een maandje naar Tanzania om kennis te maken met het anders leven daar. Eén van hen, die chirurg had willen worden, gooide de ploeg volledig om. Ze besloot om later niet in Nederland te gaan werken en van studierichting te veranderen. Ze ging tropische ziekten studeren. Ze had daar in Tazania even de regie over haar leven losgelaten en zich laten raken door de mensen van dat land en ook door enkele europeanen die daar hun leven invulling gaven in de ziekenzorg, het onderwijs en noem maar op. Daar was met haar echt iets gebeurd.
Zoiets gebeurde ook met die vissers in het evangelie. Weinig of niets gevangen en dan stapt er een man in hun bootje, die vraagt of ze een eindje van wal willen steken zodat hij de mensen daar beter kan toespreken. Wellicht een beetje overvallen door de vraag doen ze dat. Ze geven even de regie uit handen en als daarna tegen alle viservaring in, midden op het meer, een rijke vangst kan worden binnengehaald, dan zijn ze helemaal in de ban geraakt van die man die Jezus heet. Ze laten alles uit hun handen vallen en volgen hem.
Net als die vissers, die apostelen worden, zijn wij dagelijks bezig met de gewone dingen van de dag. Als er niets gebeurt, gebeurt er niets. Maar dat kan wel plotseling anders worden, op een keer dat we geraakt worden misschien door de prachtige idealen die Jezus voorhield en de daden die Hij daar aan toevoegde. Dat je ineens gaat denken: "Ja, zo wil ik het eigenlijk ook". Dat kan betekenen dat er een totaal andere levenswijze wordt ingezet, of dat die levenswijze een flinke koerswijziging ondergaat: mensen gaat zien waar je vroeger gewoon aan voorbij liep, aan hen tijd geven die je vroeger vooral aan jezelf besteedde. Als er niets gebeurt, gebeurt er niets, maar wat kan er dan gebeuren om zo'n omslag te kunnen maken? Voor die apostelen ging het ogenschijnlijk om een heel materieel gebeuren, maar daar is het niet bij gebleven en dat is voor veel mensen nog zo. Heel dichtbij zijn er mensen die zich hebben laten raken door Jezus Christus en zijn idealen. Soms zijn ze zelfs zijn naam daarbij vergeten, maar zijn idealen niet en zijn uit hun huisje gekomen voor vrijwilligerswerk, mantelzorg of hoe het allemaal mag heten, gewoon een bezoekje hier, een steuntje daar. Ook wereldwijd treffen we ze aan, medische missiezusters, artsen zonder grenzen of mariniers die toch maar ergens de orde handhaven zodat de hulp er goed verdeeld kan worden. Ja, de regie uit handen geven is soms risico nemen. Dat is al zo als je aandacht geeft en opkomt voor iemand vlakbij die naar de zijjkant van de samenleving is geduwd.
Wanneer worden we door Jezus Christus geraakt. We weten het niet. Wel weten we dat we de vrees daarvoor alvast opzij moeten zetten, zodat het kán gebeuren: door Hem geraakt worden en Hem volgen en navolgen. Amen

Tweede lezing:   uit het Evangelie volgens Lucas 5,1-11
Toen Jezus aan het meer van Gennesaret stond en de mensenmenigte zich om Hem verdrong om het woord van God te horen, zag Hij twee boten bij het meer liggen.
De vissers waren van boord gegaan en spoelden de netten. Hij stapte in een van die boten, die van Simon, en vroeg hem een eindje van het land af te varen. Hij ging zitten en vanuit de boot gaf Hij de mensen onderricht. Toen Hij uitgesproken was zei Hij tegen Simon: `Vaar nu het meer op naar diep water. Daar moeten jullie je netten uitwerpen.' `Meester,' antwoordde Simon, `de hele nacht hebben we ons al afgetobd zonder iets te vangen. Maar als U het zegt zal ik de netten uitwerpen.' Dat deden ze en ze vingen zo'n massa vis dat hun netten ervan scheurden. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Die kwamen, en beide boten vulden ze tot zinkens toe. Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op z'n knieën voor Jezus en zei: `Ga weg van mij, Heer, ik ben een zondig mens.' Want schrik had hem, en allen die bij hem waren, bevangen, vanwege de vissen die ze samen gevangen hadden. Zo verging het ook Jakobus en Johannes, zonen van Zebedeus, die met Simon samenwerkten. Maar Jezus zei tegen Simon: 'Wees niet bang. Voortaan zul je mensen vangen.' Ze brachten de boten aan land, lieten alles achter en volgden Hem.