Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

verwachting

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Past. R.J. Schreurs (20 dec 2009)

Een flink gedeelte van ons leven brengen we door met wachten op iets of iemand. We krijgen wel de goede raad om te onthaasten, maar als tijd geld is  dan lijden we in die wachttijd dus financieel verlies. Reden genoeg om onszelf intussen flink op te draaien  ook al schieten we daar meestal niets mee op. We wachten op de bus, lopen naar de trottoirband om te zien of ze er nog niet aankomt. Ze komt er niet eerder of later door. We gaan naast de telefoon zitten om een ringtoon uit te sparen. Dat is alles. Geduld past niet zo in ons leefpatroon en toch is dat het enige waardoor onze wachttijd tot nuttige tijd kan worden. Elke file op de snelweg komt wel weer een keertje in beweging en tot aan dat moment zouden we eens rustig kunnen nadenken over de dingen die ons nog te doen staan, even vooruit kijken en zelfs al een beetje genieten van onze thuiskomst of iets anders leuks in het verschiet. Een aanstaande moeder, die weet wat wachten is. Ze kan niet veel meer dan in alle rust de voorbereidingen treffen voor het grote moment. Er wordt van haar echt wel wat meer gevraagd dan van de automobilist in de file: Ze mag intussen dit niet eten en dat niet drinken, niet tillen en de pufoefeningen verkorten de verwachtingstijd ook al niet zo veel. Maar ze heeft wel de tijd om te dromen en vooruit  te zien naar het moment na de geboorte waardoor ze dikwijls het geweld daarvan heel gauw kan vergeten.
Deze weken vóór Kerstmis hebben daar iets van. Het is nogal donker zelfs overdag, dus lampjes aanbrengen. Het is niet zo lekker buiten, dus warme sokken en zo. Maar we mogen al dromen van een mooi feest met familie en vrienden, met liedjes van vroeger, samen met veel mensen in een kerk of elders, maar in elk geval; samen iets vieren van licht en vrede op aarde. Als we zouden ophouden met dromen dan komt het er zeker nooit van, maar het wachten duurt wel lang. Dat wel.
In het evangelieverhaal van vandaag gaat het over twee vrouwen die allebei vol verwachting zijn van de geboorte van hun kind. Elisabet had al bijna een heel leven gewacht. Haar dromen zouden werkelijkheid worden met de geboorte van Johannes de wegbereider. Maria moest. zo jong als ze was nog wennen aan het idee, maar werd daarbij door Elisabet geholpen door de woorden die wij later in het Weesgegroet hebben opgenomen: Gij zijt de gezegende onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. Hun gemeenschappelijke droom van een kind liep synchroon met de droom die heel het joodse volk koesterde: Dat er iemand uit hun volk zou opstaan tegen het geweld, de onderdrukking, de uitzichtloosheid waarin zij toen verkeerden. Dit verhaal is opgeschreven tegen de achtergrond van wat inderdaad is gebeurd. Johannes zorgde voor de voorbereiding en Jezus van Nazareth is de man geworden die,  integenstelling tot alle geweldadige pogingen van voorheen, de weg naar vrede en gerechtigheid wees, niet alleen voor het toenmalige joodse volk, maar voor alle mensen overal ter wereld.
Wachten  en verwachten kan ons laten dromen en ons ontvankelijk maken voor het grote moment waarop in ons leven, in onze wereld dat vredeslicht kan doorbreken.
Over een paar dagen is het Kerstmis en dan laten we engelen van uit den hoge over die droom zingen. Er zal dan wel geen wonder gebeuren in die richting of het zou moeten zijn dat wijzelf, helemaal onthaast, ons in die richting begeven.
Moge het zo zijn.

Lucas 1,39-45
Na enkele dagen vertrok Maria met spoed naar het bergland, naar een stad van Juda. Zij ging het huis van Zacharias binnen, en begroette Elisabet.
Meteen toen Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisabet werd vervuld met heilige Geest. Ze schreeuwde het uit en riep: 'Gezegend ben jij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot.
Waar heb ik het aan te danken dat de moeder van mijn Heer bij mij komt? Op het moment dat je groet mij in de oren klonk, sprong het kind van blijdschap, op in mijn schoot. Gelukkige vrouw, zij die gelooft! Wat haar namens de Heer is gezegd, zal in vervulling gaan.'