Sinds 1998 is Pastor Richard Schreurs bezig met het schrijven en publiceren van zijn preken op het Internet. Deze grote inspanning heeft ertoe geleid dat we nu een fantastische hoeveelheid van meer dan 650 preken online kunnen presenteren. U kunt deze preken vanzelfsprekend gebruiken als inspiratie voor uw eigen overwegingen. We stellen het echter erg op prijs als u dan ook uw bronnen wilt vermelden (www.lidwina.nl) zodat meer mensen het prekenarchief hier online komen bezoeken.

Ton en Lidwien

[ vorige | lijst | volgende ]
 Auteur: Hans vd Laar (startviering 2009)

Zondag 27 september 2009. Startviering

Het verhaal van Ton en Lidwien net aan de kinderen verteld en met hen besproken gaat natuurlijk niet alleen over Ton en Lidwien. Het gaat gewoon over ons allemaal. Het vertelt hoe wij samen kunnen leven, mogen leven op school, thuis op het werk en ook in de parochie.
In onze geloofsgemeenschap hebben we een druk jaar achter de rug. En…hoewel het moeilijk was voor velen van U, mogen we toch zeggen dat het goed is gegaan. Dat kunnen we ook zien aan U en jullie allemaal, die hier samen zijn.
Na al die perikelen mogen we weer doen waar we goed in zijn met al onze werkgroepen al onze vrijwilligers, al onze zangers en zangeressen, met al onze kinderen, onze jonge ouders, de ouderen en als ze willen ook de jongeren. Ton en Lidwien laten zien waar ze goed in zijn: elkaar helpen; elkaar vergeven; elkaar liefde geven; een goed hart hebben; vriendelijkheid uitstralen. Het zijn al die waarden waar Jezus ook voor staat en in het evangelie zegt Hij in alle parabels en gelijkenissen: doe maar zo.. dan komt Gods rijk dichterbij.
Laten we dat dit jaar proberen met zijn allen: Gods rijk dichterbij brengen. Niet op de hele wereld, want dat is een veel te grote opdracht, maar hier in en rond onze kerk: Gods rijk dichterbij brengen door voor elkaar te zorgen en elkaar nabij te zijn. Dat doet onze ziekenbezoekgroep als zij namens ons naar zieken gaan. Dat doet de avondwakegroep als zij troost willen bieden aan mensen die iemand hebben verloren. Dat doet onze gezinsvieringgroep en ook de mensen van de kinderwoorddiensten als zij de verhalen van Jezus uitleggen voor de kinderen. Dat doen al onze koren als zij groot of klein, oud of jong in het Nederlands of in het Latijn zingen over engelen, die je begeleiden naar het paradijs of over God die jou heeft gemaakt als een beeld van zichzelf. Dat doen we als we elkaar helpen, vergeven, vriendelijkheid uitstralen, onze naaste liefhebben. Dat doen we als we elkaar lief hebben. Dan komt Gods rijk dichterbij. In het evangelie zegt Jezus daarbij,dat je dat vooral samen mag doen en Hij geeft als aanvulling dat God dan in ons midden is als we bidden hier in de kerk of van God en de mensen zingen, maar ook als we gastvrij zijn voor anderen ons hart openzetten voor een medemens. Je kunt de meest idiote dingen verzinnen om elkaar het leven onmogelijk te maken, zoals belasting op hoofddoekjes, maar daardoor verandert niks. Er verandert iets als we elkaar liefhebben. Daar zit geen belastingtarief op. Dat levert op elke dag. Weer een heel jaar omdat vooral samen te doen. Amen.




Eén van hart

Ton en Lidwien

Ton zit op het muurtje bij de grote vijver in het park. Hij baalt verschrikkelijk. Weet niks meer om te doen. De vakantie is bijna afgelopen. Met zijn ouders is ie al op vakantie geweest. Hij heeft al vakantiewerk gedaan  en nu…nu heeft ie ruzie met zijn beste vriendin Lidwien.
Het wordt een baaldag. Echt wel!
Lidwien ligt aan de andere kant van de vijver. Ze is boos op Ton. Heel boos. Ze hadden dinsdag nog wel afgesproken, maar die stomme Ton… Hij kwam niet opdagen. Later zei hij dat ie er niet meer aangedacht had. En ze had hem later nog wel gezien op het plein met zijn vrienden. IJsjes eten. Ja met hen wel! Ze krijgt er nog tranen van in haar ogen als ze eraan terugdenkt. En nu…het wordt een echte baaldag!  Boos kijkt ze over de diepe vijver heen naar Ton. Bah! Helemaal niet leuk.
Hé, kijk daar die mevrouw met die leuke tweeling. Wat een schatjes, die twee, denkt Lidwien. Hoe oud zouden ze zijn: een jaar of drie? Met krullen en donkere oogjes. Zou die moeder ze wel zien. Kijk ze staan nu wel erg dicht bij het water en die moeder die staat maar te kletsen. Ze vallen er in. Allebei nog wel. Ik ga er achteraan denkt Lidwien en ze sprint weg. Ton aan de andere kant heeft het natuurlijk ook gezien, want natuurlijk zat ie door zijn oogharen heen naar Lidwien te kijken. Hij ziet haar rennen. Naar die kindjes natuurlijk, flitst het door hem heen. Ton bedenkt zich geen moment met al zijn zwemvaardigheidsbewijzen en diploma’s vliegt hij naar de vijver en duikt er in. Met grote slagen is ie zo bij Lidwien en de kindjes. Samen halen ze de veel te jonge zwemmers uit het water. De moeder staat inmiddels al lang bij de rand van de vijver met tranen in haar ogen. Ze had het echt niet in de gaten gehad en ze in Ton en Lidwien hartstikke dankbaar voor hun actie.
Met handdoeken en luiers uit de buggy van de tweeling drogen ze de natte kinderen af en de moeder, die weer een beetje bekomen is, vraagt aan Ton en Lidwien of ze even meegaan om even droog te worden. Lidwien en Ton kijken elkaar aan. Nee hoor, zeggen ze tegelijk, we gaan thuis wel even droge kleren aantrekken, want we gaan samen…. Ze schieten allebei in de lach. Het wordt geen baaldag, maar een fantastische dag!